حتی زمانی که چارلز سخنرانی می کند، ملکه «بسیار مسئول» باقی می ماند | سخنرانی ملکه

سخنرانی یک ملکه بدون ملکه. دو پادشاه آینده و همسر ملکه در انتظار. گشایش ایالتی پارلمان علنی‌ترین و رسمی‌ترین تجلی «عملیات انتقال» بود که چندین سال است در داخل کاخ باکینگهام در حال انجام است.

برای اولین بار پس از دو قرن، یک وارث تاج و تخت در این مراسم تشریفاتی ترین نمایش، کلماتی را که توسط دولت جمع آوری شده بود، با صدای بلند خواند.

تفاوت اساسی بین جورج چهارم که به جای پدر ناتوان ذهنی خود جورج سوم ایستاده بود و شاهزاده چارلز که نه بر تاج و تخت پادشاهی بلکه بر تخت همسری که زمانی توسط پدرش شاهزاده فیلیپ استفاده می شد، نشسته بود، این است که دومی یک نایب السلطنه رسمی نیست.

چارلز، با لباس دریاسالار ناوگان به جای لباس ایالتی، نماینده ولیعهد دولت امپراتوری که روی میزی در مقابل جایی که تاج و تخت ملکه قرار می‌گرفت، به عنوان مشاور ایالتی در آنجا بود.

در کنار دوشس کورنوال و دوک کمبریج، مادرش از طریق Letters Patent به او دستور داد که این نقش را و فقط برای این روز ایفا کند. در همین حال، معلوم شد که ملکه از قلعه ویندزور از تلویزیون تماشا می کند.

اما، به گفته پروفسور ورنون بوگدانور، کارشناس قانون اساسی، «دفاکتو سلطنت» نداریم.

«یک جانشینی به سه نفر از پنج مقام بلندپایه، شاهزاده ولز، صدراعظم، رئیس مجلس عوام، لرد قاضی ارشد و رئیس رول ها نیاز دارد تا تأیید کنند که ملکه به طور دائم – برای همیشه – قادر به انجام این کار نیست. وظایف او این قضاوت بدون شک با توصیه پزشک انجام می شود. هیچ مدرکی دال بر این موضوع وجود ندارد.”

«معیار عینی است. ملکه نمی تواند به سادگی بگوید: “من نمی توانم وظایفم را انجام دهم.” تصمیم داوطلبانه ای که او در تئوری می تواند بگیرد، کناره گیری است.» اما به گفته او، بعید به نظر می رسد که این تعهد او به ملت در سال 1947 داده شود.

ملکه که کاخ باکینگهام گفته است «مشکلات حرکتی اپیزودیک» را تجربه می‌کند، طی چند ماه بسیاری از نامزدی‌ها را لغو کرده است. با وجود چنین عدم قطعیتی در مورد توانایی های فیزیکی او، تصمیمات در حال حاضر به صورت روزانه گرفته می شود.

نامه های ثبت اختراع، صادر شده بر اساس بخش 6 (1) قانون Regency 1937، ابزار مفیدی در چنین شرایطی است که به او اجازه می دهد تا مشاوران ایالتی را در هر زمانی که معاونت کنند، محول کند.

«مشاوران دولت، بر خلاف نایب السلطنه، قدرت تصمیم گیری ندارند. به ویژه آنها نمی توانند در مورد هر موضوعی که حاکمیت حق دارد سیاست دولت را زیر سوال ببرد یا در مورد آن پیشنهاد بدهد، اقدام کنند. بوگدانور گفت: این با این واقعیت است که آنها هرگز نمی توانند به تنهایی عمل کنند.

در حال حاضر چهار نفر هستند: چارلز، ویلیام، هری و اندرو. دو مورد اخیر به وضوح در حال حاضر مشکل ساز هستند. و برخی وظایف اساسی در قانون اساسی وجود دارد که، تا زمانی که ولایتی وجود نداشته باشد، نمی توان آنها را تفویض کرد. مانند موافقت سلطنتی برای قانونگذاری، تعیین نخست وزیر، جلسه هفتگی با نخست وزیر و انتصاب و عزل فرمانداران کل.

حضور ویلیام، که در اولین افتتاحیه ایالتی خود نیز به عنوان مشاور ایالتی شرکت کرد، و کامیلا، از نظر کاخ باکینگهام نشان می‌دهد که تاج در دستان امنی است زیرا ملکه به تدریج از زندگی عمومی کناره‌گیری می‌کند.

او بسیار مسئول است. رابرت لیسی، مورخ سلطنتی و نویسنده، گفت: چارلز همان طور که قبلاً انجام داده بود، برای او معاونت می کند. “ما بسیار دور از Regency. این به معنای تسلیم اقتدار است که در طبیعت او نیست. او در زانوی بنیانگذار خانه ویندزور به دنیا آمد و بزرگ شد. او ایجاد این سیستم را دید و زمانی که جورج پنجم را «پدربزرگ انگلستان» نامید، به طور غریزی آن را درک کرد.

لیسی گفت که حضور ویلیام برای نشان دادن تداوم “مهم” بود.

او گفت که تصمیم ساکنان ساسکس برای فرار به ایالات متحده منجر به نزدیک شدن چارلز و ویلیام از همیشه شده بود. همه‌گیری کووید نیز ممکن است این انتقال را آسان‌تر کرده باشد. ملکه که زمانی گفته بود باید دیده شود تا باور شود، ممکن است بیشتر وقت خود را در قلعه ویندزور سپری کند، اما بر فناوری ویدئو تسلط یافته است تا مطمئن شود که همچنان در حال انجام تعاملات مجازی دیده می شود.

بنابراین دو فاجعه احتمالی، شکاف بین برادران و همه‌گیری، در واقع به نفع سیستم جدید در آینده است، و چارلز و ویلیام را بیشتر به عنوان یک تیم گرد هم می‌آورد و به ملکه راهی می‌دهد تا دیده شود که اینطور نیست. لیسی اضافه کرد که قبلا وجود داشته است.

در دو مورد قبلی که ملکه مراسم افتتاحیه ایالت را از دست داده بود، در سال‌های 1959 و 1963 به دلیل بارداری، صدراعظم سخنرانی پیش‌نویس دولت را خوانده بود، همانطور که ملکه ویکتوریا در آن شرکت نکرد. اگر امروز اینطور بود، به معنای انجام وظیفه دومینیک راب بود.

اما قانون اصلاحات قانون اساسی سال 2005 نقش صدراعظم را تغییر داد و آن را از جایگاهی که نقش لرد سخنگو را در بر داشت، تنزل داد.

«صدراعظم فعلی در عوام است. یک جایگزین ممکن است لرد مک فال، رئیس لردها باشد. اما شاهزاده ولز به نظر من درجۀ مناسبی از نمادگرایی و حیرت‌انگیز بودن را به این مناسبت می‌دهد.» «امروز یک نوآوری در قانون اساسی بود. اما هر راه حلی یک نوآوری در قانون اساسی بود.»