مطالعه نشان می دهد آژانس مهاجرت ایالات متحده شبکه نظارتی گسترده ای را اداره می کند | نظارت

تحقیقات دو ساله توسط مرکز حقوقی دانشگاه جورج تاون نشان می‌دهد که اداره مهاجرت و گمرک ایالات متحده (Ice) یک سیستم نظارت دیجیتال عظیم ساخته است که به آن امکان دسترسی به اطلاعات شخصی تقریباً همه افراد در آمریکا را می‌دهد.

محققان مرکز حریم خصوصی و فناوری روز سه‌شنبه یکی از جامع‌ترین بررسی‌های مربوط به فعالیت‌های Ice را منتشر کردند و به این نتیجه رسیدند که سازمان فدرال فراتر از وظایف خود به‌عنوان یک نهاد مهاجرتی فراتر رفته و در واقع به یک آژانس نظارت داخلی تبدیل شده است.

آیس که عمدتاً به صورت مخفیانه و با حداقل نظارت عمومی عمل می‌کند، تسلیحات قدرتمندی از قابلیت‌های دیجیتالی را جمع‌آوری کرده است که به عواملش اجازه می‌دهد «تقریباً در هر زمان، پرونده‌های دقیقی را در مورد هر کسی بکشند».

کوه وسیع داده ای که آیس اکنون به آنها دسترسی دارد شامل موارد زیر است:

• اطلاعات گواهینامه رانندگی برای سه نفر از هر چهار بزرگسال ساکن ایالات متحده

• داده‌های جمع‌آوری‌شده از سوابق 75 درصد از بزرگسالان، بیش از 218 میلیون مصرف‌کننده خدمات شهری منحصربه‌فرد در هر 50 ایالت را پوشش می‌دهد.

• اطلاعاتی در مورد حرکت رانندگان در شهرهایی که 75 درصد از جمعیت ایالات متحده را شامل می شود

• فناوری تشخیص چهره برگرفته از عکس های گواهینامه رانندگی حداقل یک سوم بزرگسالان

محققان جورج تاون گزارش خود را با عنوان Dragnet آمریکایی: اخراج مبتنی بر داده در قرن بیست و یکم، بر اساس صدها درخواست آزادی اطلاعات و بررسی بیش از 100000 تراکنش مخارج یخ که قبلا دیده نشده بود، پایه گذاری کردند.

این اسناد نشان می‌دهد که نظارت آژانس تا چه حد فراتر از اشتراک‌گذاری اطلاعات با مجریان قانون و بهره‌برداری از مجموعه‌ای از پایگاه‌های داده عمومی و خصوصی گسترش یافته است.

این آژانس شبکه عظیمی از اطلاعات ذخیره شده توسط دولت های ایالتی و محلی، شرکت های خدماتی، پلت فرم های رسانه های اجتماعی و کارگزاران داده های خصوصی را اداره می کند. نتیجه نهایی این است که Ice تقریباً از دسترسی جهانی برخوردار است، زیرا اطلاعات آن از طریق استفاده از ابزارهای الگوریتمی قدرتمند برای جستجو و تجزیه و تحلیل داده ها به کار گرفته شده است.

گزارش اشاره می‌کند که تقریباً تمام این فعالیت‌ها در غیاب حکم و به صورت مخفیانه و خارج از صلاحیت مقامات فدرال و ایالتی انجام می‌شود.

مقیاس نظارت بر یخ حتی نویسندگان گزارش را شوکه کرد.

نینا وانگ، یکی از همکاران سیاستگذاری در مرکز حریم خصوصی و فناوری و نویسنده گزارش، به آبان نیوز گفت: «از اینکه متوجه شدم ماموران مهاجرت فدرال چقدر راحت می‌توانند سوابق دقیق را از صمیمی‌ترین گوشه‌های زندگی ما بیرون بیاورند، نگران شدم.

او افزود: «آیس در تلاش‌های خود برای هدف قرار دادن تعداد فزاینده‌ای از مردم برای بازداشت و اخراج، به خانه‌ها و زندگی شخصی تقریباً همه افراد در آمریکا راه یافته است.»

وانگ گفت که آژانس مهاجرت اکنون توانایی نامحدودی برای «ردیابی حرکت وسیله نقلیه شما در جاده‌ها، جستجوی آدرس شما از قبوض آب یا برق و انجام جستجوی تشخیص چهره در عکس‌های شناسایی شما، بدون نیاز به حکم بازرسی دارد.

“این تاکتیک ها درهای جانبی گسترده ای را در اطراف حفاظت از حریم خصوصی موجود باز می کنند و بسیاری از قانونگذاران هنوز هیچ ایده ای ندارند.”

یخ در سال 2003، در دوران تب پس از 11 سپتامبر ایجاد شد. در ابتدا بر استخراج پتانسیل جمع آوری اطلاعات سیستم عدالت کیفری متمرکز شد و طرحی به نام S-Comm را اجرا کرد که در آن داده های دیجیتال اثر انگشت توسط مجریان قانون فدرال، ایالتی و محلی با آن به اشتراک گذاشته می شد.

از آن زمان، آیس به طور فزاینده ای به پایگاه داده های گردآوری شده توسط نهادهای غیر مجری قانون به عنوان راهی برای گسترش شبکه کشنده خود متوسل شده است. محققان جورج تاون پیشنهاد می کنند که انگیزه تا حدی افزایش تعداد اخراج افراد غیرقانونی و تا حدودی به عنوان بخشی از “فشار بزرگتر دولت ایالات متحده برای جمع آوری هرچه بیشتر اطلاعات در مورد زندگی همه ما” بوده است.

بررسی مرکز هزینه‌های Ice از سال 2008 تا سال گذشته نشان داد که سرمایه‌گذاری کلی در زیرساخت‌های نظارتی جدید پنج برابر شده از حدود 71 میلیون دلار به 388 میلیون دلار. در آن دوره، آیس بیش از 1.3 میلیارد دلار برای فناوری مکان یابی جغرافیایی، از جمله قرارداد با شرکت های خصوصی صاحب پایگاه های اطلاعاتی اسکن پلاک خودرو، هزینه کرد.

96 میلیون دلار دیگر برای بیومتریک، عمدتاً پایگاه‌های اطلاعاتی تشخیص چهره، هزینه شد. 97 میلیون دلار برای کارگزاران داده های خصوصی که داده های افراد را از طیف وسیعی از منابع مختلف از جمله بیش از 80 شرکت خدمات جمع آوری می کنند. و 569 میلیون دلار در تجزیه و تحلیل داده‌ها صرفاً برای اینکه بتواند مقادیر عظیمی از هوش را که یخ در حال حاضر در اختیار داشت، بررسی کند.

تقریباً 189 میلیون دلار به Palantir Technologies، شرکت فناوری که توسط میلیاردر حامی ترامپ، پیتر تیل، یکی از بنیانگذاران و ریاست آن است، پرداخت شد. این پول صرف برنامه‌های سفارشی‌سازی‌شده توسط Palantir شد تا به عوامل یخ اجازه دهد پایگاه‌های داده عمومی و خصوصی را به هم پیوند دهند تا بتوانند، به قول مرکز، «شبکه به هم پیوسته‌ای از داده‌ها را تجسم کنند که تقریباً از هر بخش از زندگی یک فرد استخراج می‌شود».

محققان دریافتند که مقامات فدرال و ایالتی از نظر حفاظت از حریم خصوصی، پاسخ بسیار ناکافی را دریافت کردند. برای مثال، کنگره هنوز یک جلسه نظارت کامل در مورد نظارت بر یخ برگزار نکرده است.

یکی از آزاردهنده‌ترین جنبه‌های سیستم نظارت بر یخ این است که چگونه از آن برای دور زدن کنترل‌های معرفی شده توسط شهرها و ایالت‌ها و طراحی شده برای محافظت از جوامع در برابر این نوع جستجوهای سرزده استفاده شده است.

پس از آنکه بسیاری از قانونگذاران سیاست‌های به اصطلاح «پناهگاه» را معرفی کردند که از همکاری نیروهای پلیس با مأموران یخ برای تسهیل اخراج جلوگیری می‌کرد، آیس با یافتن کانال‌های دیگری که از طریق آن‌ها می‌توانست اطلاعات را به دست آورد، از جمله از طریق DMV، کارگزاران داده‌های خصوصی و شرکت‌های خدماتی، به سادگی محدودیت‌ها را نادیده گرفت.