حماسه مک‌کول درسی است که بانک‌ها باید با توجه به رکود اقتصادی در پیش بگیرند | نیلز پراتلی

آخوب است که به خوبی به پایان می رسد؟ نه کاملا. McColl’s بدیهی است که امدادگر مناسبی به شکل Morrisons، بزرگترین تامین کننده تا کنون برای فروشگاه های زنجیره ای 1100 نفری، پیدا کرده است. اما دیوید پاتس، مدیر اجرایی موریسونز، این حق را داشت که بگوید از این که این مینی درام اصلاً مک‌کول را به سمت مدیریت می‌برد «ناامید» است. او می توانست بگوید “عصبانی”.

به نظر می‌رسید که پیشنهاد گروه او در پایان هفته گذشته مبنی بر اینکه کسب‌وکار را به شکل حلال درآورد، کادرهای اصلی را علامت زده است. این قانون از بازنشستگان محافظت می کرد، به دنبال به حداکثر رساندن اشتغال در میان 16000 کارمند مک کول بود و به وام دهندگان بانکی اجازه می داد تا با عهد و پیمانی برتر به بدهی های مورد حمایت موریسون ها روی آورند. بیش از همه، این طرح دارای مفهوم تجاری به نفع خود بود: با 250 فروشگاه مک کول تحت پرچم Morrisons Daily معامله می شدند، بنابراین سوپرمارکت بزرگ انگیزه زیادی داشت تا اپراتور سوء مدیریت را به کار ببرد. هفته ها، اگر نگوییم ماه ها، مالک طبیعی مک کول به نظر می رسید.

پس چرا مدیران جمعه گذشته توسط بانک ها احضار شدند؟ به نظر می رسد پاسخ به این سوال تنها این واقعیت باشد که پیشنهاد رقیب از گروه EG، تجارت پیشروی بنزین که متعلق به برادران مشهور اسدا است، وام دهندگان را به طور کامل پرداخت می کرد. به بیان دیگر، بانک‌ها – که شامل بارکلیز، HSBC و NatWest می‌شوند – اطمینان را برای خود در اولویت قرار دادند، حتی اگر پیشنهاد EG، در آن مرحله، ابهاماتی را برای بازنشستگان مک‌کول ایجاد کرد که در معرض خطر کاهش مزایای خود بودند.

همانطور که اتفاق می‌افتد، موریسون در آخر هفته با تطبیق پیشنهاد EG به بانک‌ها موفق شد (و اتفاقاً EG با گفتن اینکه مسئولیت کامل دو صندوق بازنشستگی را می‌پذیرفت، وضعیت خود را برای بازنشستگان بهبود بخشید). اما مزه ترش به جا مانده از این حماسه این است که بانک ها کسب و کار را در مدیریت قرار می دهند و در نتیجه خطرات بیشتری ایجاد می کنند. نیازی به این کار نبود. این موقعیت‌ها اغلب بهم ریخته و عجولانه هستند، اما این موقعیت لازم نیست.

این بار در نهایت هیچ آسیبی وارد نشد، اما کواسی کوارتنگ، وزیر بازرگانی، باید توجه داشته باشد. رکود اقتصادی در حال رخ دادن است و UK plc به وام دهندگان خود نیاز دارد تا تصویر گسترده تری را در بسیاری از مشاغل نجات بیشتر ببینند.

زمان آن است که Sunak خط “صبر کن و ببین” را در قبوض انرژی کنار بگذارد

آزاردهنده ترین خط سیاست در حال حاضر، اظهار نظر وزارت خزانه داری است مبنی بر اینکه صدراعظم نظر خود را در مورد حمایت بیشتر از مصرف کنندگان انرژی که به سختی تحت فشار قرار دارند، تنها پس از آن که Ofgem در ماه آگوست تغییر بعدی سقف قیمت خود را اعلام کرد که از ابتدای سال جاری اعمال خواهد شد، است. اکتبر.

اولاً آزاردهنده است، زیرا به نظر می رسد تصور می شود اخبار معجزه آسایی در مورد قیمت انرژی ممکن است از هم اکنون تا اوت منتشر شود. واقعیت این است که حتی اگر بازارهای عمده فروشی تسکین ملایمی را فراهم کنند، صورتحساب ها در پاییز افزایش می یابد. “پنجره مشاهده” شش ماهه برای تعیین سقف قیمت بعدی از نیمه گذشته است و پیش بینی های فعلی رقمی نزدیک به 2900 پوند را برای یک خانوار متوسط ​​در مقابل 1971 پوند امروز نشان می دهد.

و ثانیاً به دلیلی که در اظهارنظرهای کیت اندرسون، مدیر اجرایی اسکاتلندی پاور، در روز دوشنبه بر آن تاکید شد، آزاردهنده است. او گفت: “شما باید در موقعیتی باشید که در ماه جولای راه حلی را نام ببرید، اگر زمان برای ابداع روشی برای اجرای آن در زمان اکتبر وجود دارد.” خوب، کاملا. اگر قرار است حمایت از طریق لوایح، که مستقیم ترین روش است، انجام شود، سیستم ها باید تنظیم مجدد شوند و معیارهای واجد شرایط باید توافق شوند. این فرآیند را می توان به صورت بی نظمی انجام داد. درگیری لحظه آخری بسته ای پر از سوراخ را به خطر می اندازد.

راه حل ترجیحی اندرسون به خوبی شناخته شده است: کاهش 1000 پوندی قبوض برای خانوارهای کم درآمد، که می تواند به روش های مختلفی تعریف شود – از طریق اعتبار جهانی یا طرح تخفیف خانه های گرم، یا بیشتر از یک چالش، از طریق تعریف سوخت. فقر. این پیشنهاد مزایا و معایب خود را دارد، اما حداقل مقیاس آنچه را که لازم است تشخیص می دهد: زمستان گذشته سقف قیمت 1277 پوند بود، بنابراین افزایش به 2900 پوند، قبض های انرژی را به قلمروی غیرقابل دسترس برای میلیون ها خانوار می برد. بسته متوسط ​​ماه فوریه Rishi Sunak به اندازه کافی بزرگ نیست که بتواند با آن کنار بیاید.

این امکان وجود دارد که چرخ‌دنده‌های خزانه‌داری در پس‌زمینه بچرخند، اما چیزی که از سوناک نشنیده‌ایم چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. بله، سطح دقیق سقف قیمت مهم است، اما هنوز یک کار بزرگ برنامه ریزی و مدل سازی باید انجام شود. خزانه داری می تواند با کنار گذاشتن شعار «صبر کن و ببین» و تشخیص فوریت تدوین طرحی برای بحرانی که ممکن است بدتر شود، به همه لطف کند.