تمرکز بیانکا آندریسکو پس از تحمل دو سال جهنم بر روی سرگرمی | تنیس

در یک زمان غیرقابل پیش‌بینی در تنیس زنان، که تقریباً هر کسی می‌تواند هر روز معین دیگری را شکست دهد، در قرعه‌کشی آزاد ایتالیا امسال حداقل یک قطعیت وجود دارد. کسی که اخیراً در نوجوانی قهرمان US Open شده است، که در انتاریو، کانادا با میراث رومانیایی متولد شد و اکنون در تلاش است تا اولین قهرمانی بزرگ گرند اسلم را دنبال کند، به دور دوم در رم راه خواهد یافت.

بیانکا آندریسکو و اما رادوکانو در تمامی این ویژگی ها مشترک هستند و در روز سه شنبه آنها برای اولین بار در دور افتتاحیه با یکدیگر روبرو خواهند شد زیرا هر دو بازیکن اولین بازی خود را در فورو ایتالیاکو انجام می دهند.

در حالی که رادوکانو در اولین فصل کامل او پس از قهرمانی او در یو اس اوپن مورد توجه قرار گرفت، مسلماً این سال قابل توجه‌تر برای آندریسکو بوده است. حرفه او تا کنون انعکاسی از مشکلاتی بوده است که در چنین سنین جوانی با موفقیت چشایی همراه است. ابتدا بدن او نتوانست کاملاً با استعدادهایش سازگاری داشته باشد – او به مدت 14 ماه پس از سال 2019 به دلیل پارگی مینیسک و بیماری های مختلف در مسابقه شرکت نکرد – سپس تلفات روحی مبارزات او اثری بر جای گذاشت.

آندریسکو گفت که نتایج او باعث شد تا روحیه و ارزش خود را دیکته کند و عواقبی که تحمل آن سخت بود، در نهایت تصمیم گرفت در ماه اکتبر به طور نامحدود از ورزش کناره گیری کند.

آندریسکو در مصاحبه ای با WTA Insider قبل از بازگشت به اشتوتگارت در ماه گذشته گفت: “در اینجا واقعا صادق هستم، اما در واقع می خواستم ورزش را کنار بگذارم.” “این واقعا بد بود. من به نوعی از داشتن این فرصت و انجام همه اینها ممتاز هستم. الان خیلی ممنونم، بیشتر از همیشه. بنابراین نمی‌خواهم مردم فکر کنند: “اوه، تو بچه کوچکی، فقط آن را بمک!”. اما این انباشت دو سال و نیم بود. خیلی اتفاقات افتاده بود و من نمی‌خواستم بیشتر از این با چیزی کنار بیایم.»

آن ناامیدی جای خود را به یک دوره رشد سازنده داد. او هنرهای رزمی را امتحان کرد. او در کلاس های رقص ثبت نام کرد. او دوباره شروع به ساخت موسیقی کرد، یک سرگرمی قدیمی. او از همراهی خانواده و دوستان لذت می برد. به طور خلاصه، او زندگی می کرد، کاری که همیشه انجام آن در دوره عشایری تور WTA آسان نیست.

یکی از عمیق‌ترین تجربیات او، داوطلب شدن برای یک موسسه خیریه خشونت خانگی بود، جایی که بحث‌هایی که با بازماندگان داشت، دیدگاه خودش را نشان می‌داد. او تصمیم گرفت قدر زندگی خود را بداند و از موفقیت خود برای کمک به دیگران استفاده کند. او هفته گذشته در جریان مسابقات اوپن مادرید گفت: “من دیگر خودم را با این ورزش شناسایی نمی کنم، زیرا احساس می کردم سال گذشته، اگر شکست می خوردم، از خودم متنفر بودم.” “اگر برنده می شدم، بهترین اتفاق تاریخ بود.

اکنون من به تنیس به عنوان فرصتی دیگر برای بهتر شدن به عنوان یک شخص نگاه می کنم و این چیزی است که به آن علاقه دارم، بنابراین می خواهم از خودم لذت ببرم.

در مدت کوتاهی که به تور بازگشته است، این دیدگاه جدید در مورد ورزش او نتایج مثبتی به همراه داشته است. او هنوز همان مبارز خیابانی بی امان است که بین نقاط غرش می کند و زیر پوست حریف می رود، در حالی که آنها را با نیروی بی رحمانه و جعبه ابزار وسیعی از شلیک ها جدا می کند.

رادوکانو گفت: “فکر می‌کنم فیزیک بدنی او یکی از نقاط قوت اوست، چقدر خوب حرکت می‌کند، چقدر پایین می‌ماند. فکر می‌کنم این واقعاً عالی است و احتمالاً چیزی است که می‌توانم از خودم یاد بگیرم.»

در مادرید، آندریسکو فینالیست اوپن استرالیا دانیل کالینز را 6-1، 6-1 قبل از شکست مقابل فینالیست نهایی، جسیکا پگولا، از بین برد. سطح او احتمالاً با حضور بیشتر در دادگاه بهبود می یابد. این یک چالش بزرگ برای رادوکانو است، که هنوز در مسابقات بزرگ در برابر قهرمانان گرند اسلم بی‌تجربه است و با مشکلات خود با آسیب دیدگی و مواجهه با انتظارات بالا مواجه شده است. صرف نظر از اینکه چگونه به پایان می رسد، برای هر دو بازیکن ارزشمند خواهد بود.