چگونه محدودیت در برنامه های سرنگ منجر به شیوع شدید HIV در ویرجینیای غربی شد | ویرجینیای غربی

کریستین تیگ برای یافتن مشتریان “زیر پل و کنار سطل زباله” کار می کند. به طور معمول، آنها افرادی هستند که مواد مخدر تزریق می کنند. اغلب، آنها بدون خانه هستند. همه HIV دارند.

تیگ که مدیر برنامه رایان وایت اچ آی وی در چارلستون، مرکز ایالت ویرجینیای غربی است، به محض اینکه آنها را پیدا کرد، ممکن است نتایج آزمایش HIV یا دارویی را برای کاهش بار ویروسی بیمار ارائه دهد. با این حال، چیزی که او نمی تواند برای آنها فراهم کند، ابزار قدرتمندی برای جلوگیری از گسترش HIV است: سرنگ های استریل.

من واقعاً سعی می کردم در ورود به جامعه فعال باشم و [to] به مردم در مورد اهمیت استفاده از سرنگ های تمیز آموزش دهید. هر هفته «صدها» نفر برای سرنگ های استریل حاضر می شدند.

اما در سال 2018، شهر محدودیت های شدیدی را بر برنامه های سرویس سرنگ اعمال کرد. به زودی، موارد افزایش یافت. اکنون، در بحبوحه شیوع HIV در شهرش، تیگ می‌گوید که برنامه او فقط می‌تواند «با دست‌های ما از پشت بسته» کار کند.

شیوع شدید بوده است. شهرستان کاناوها، جایی که چارلستون مقر آن است، در سال 2020، 40 نفر را شناسایی کرد که مواد مخدر تزریق می‌کنند، تقریباً به اندازه شهر نیویورک، مکانی 47 برابر پرجمعیت‌تر از شهرستان روستایی با 178000 نفر. سال گذشته، رئیس پیشگیری از اچ‌آی‌وی در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) هشدار داد که Kanawha «نگران‌کننده‌ترین» شیوع HIV در کشور را در میان مصرف‌کنندگان تزریقی داشته است.

ماه گذشته، دولت بایدن برای افزایش دسترسی به سوزن های تمیز برای افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند، تلاش کرد. استراتژی ملی کنترل مواد مخدر آن طرحی را برای گسترش برنامه‌های خدمات سرنگ تا 85 درصد در شهرستان‌های دارای اوردوز بالا ترسیم کرده است.

اما احتمال کمی وجود دارد که در اینجا اتفاق بیفتد، جایی که همان محدودیت های سرنگ که در چارلستون و شهر مجاور هانتینگتون پیشگام بود، بعداً در سراسر ایالت توسط قانونگذاران ویرجینیای غربی تصویب شد. تجزیه و تحلیل آبان نیوز نشان داده است که بین سال‌های 2018 تا اوایل سال 2022، تقریباً نیمی از برنامه‌های خدمات سرنگ ثبت‌شده توسط مقامات بهداشتی در ویرجینیای غربی بسته شده‌اند – و مبارزه محلی با سوزن‌های تمیز حتی به این سمت کشیده شده است. را جو مانچین، سناتور دموکرات ایالات متحده.

در یک تحقیق، CDC لحظه‌ای را که شیوع شیوع بخار بالا گرفت، مشخص کرد. پس از محدودیت‌های سرنگ‌ها، برنامه‌ای که زمانی به «صدها» نفر خدمات رسانی می‌کرد، مجبور به تعطیلی شد و دسترسی به سرنگ‌های تمیز از بین رفت.

تیگ به طور ناگهانی رها شد تا افراد در معرض خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی را جست‌وجو کند، نه اینکه افراد حاضر را آزمایش کند. شیوع این بیماری در دسامبر 2018 آغاز شد.

رابین پولینی، اپیدمیولوژیست بیماری های عفونی و متخصص مصرف مواد در دانشگاه ویرجینیای غربی، گفت: فقدان سرنگ تمیز “مستقیماً منجر به شیوع HIV شد.”

ما افرادی داریم که به بیماری‌های عفونی کاملاً قابل پیشگیری مبتلا می‌شوند. ما افرادی داریم که به دلیل مصرف بیش از حد قابل پیشگیری کاملاً قابل پیشگیری هستند. رنج تقریباً غیرقابل اندازه گیری است.»

داده های زیادی وجود دارد که سرنگ های تمیز از انتقال بیماری های منتقله از طریق خون جلوگیری می کند. علاوه بر این، آنها همچنین می‌توانند مکانی را برای آموزش به افرادی که مواد مخدر تزریق می‌کنند، نحوه استفاده از نالوکسان، یک پادزهر برای مصرف بیش از حد مواد افیونی، فراهم کنند.

درو گیبسون، مدیر حمایت از ایدز یونایتد، گفت: «ما مجموعه‌ای از مطالعات داریم که اثربخشی پیشگیری از اچ‌آی‌وی، پیشگیری از مرگ‌های ناشی از مصرف بیش از حد را نشان می‌دهد» با توزیع سرنگ‌های تمیز.

او در مورد سرنگ ها گفت: «آنها مداخلات شگفت انگیزی هستند. و اگر آنها در مورد چیزی جز افرادی که مواد مخدر مصرف می‌کنند، در همه جا حضور داشتند.»

این محدودیت ها به این معنی است که تقریباً یک میلیون نفر در ویرجینیای غربی، ایالتی با بالاترین میزان مصرف بیش از حد مواد مخدر در ایالات متحده طی 9 سال متوالی، در حال حاضر بین 20 تا 75 مایل از نزدیکترین مبادله سوزن زندگی می کنند.

در همین حال، کارشناسان نگران هستند که HIV در مناطق روستایی ویرجینیای غربی، جایی که آزمایش و درمان محدود است، به طور ناشناخته گسترش می یابد.

پولینی گفت: «وضعیت در ویرجینیای غربی به‌ویژه به دلیل قوانین ایالتی وخیم است». راه پیشگیری از HIV در این جمعیت گسترش دسترسی به سرنگ‌های استریل است و ما در اینجا توانایی انجام این کار را نداریم.

برنامه های خدمات سرنگ برای اولین بار در چارلستون در طول رقابت شهرداری مورد حمله قرار گرفت. در سال 2018، شهردار و رئیس پلیس چارلستون محدودیت‌های شدیدی را برای تعویض سوزن به نام سرکوب جرم و زباله‌های سرنگ اعمال کردند.

او از مشتریان می‌خواست که عکس‌های شناسایی دولتی و مدرک اقامت خود را نشان دهند و به ازای هر موردی که جمع‌آوری می‌کنند، یک سرنگ برگردانند. برای بسیاری از افرادی که عمیقاً در تنگنای اعتیاد بودند، اینها موانع غیرممکنی بودند.

تیگ گفت، قبلاً، این شهرستان سال‌ها شاهد افزایش “عفونت هپاتیت B” بوده است. ما فقط به نوعی منتظر بودیم تا مسائل مربوط به HIV ظاهر شود.

در سال 2021، کمتر از دو ماه پس از هشدار CDC مبنی بر اینکه شیوع کاناوها یکی از بدترین بیماری‌های کشور است و کاملاً از وضعیت آگاه بودند، قانون‌گذاران ویرجینیای غربی محدودترین الزامات برنامه سرنگ را در کشور تصویب کردند.

این در بحبوحه شتاب اپیدمی مصرف بیش از حد مواد مخدر در آمریکا اتفاق افتاد. بیش از 100000 نفر در ایالات متحده در سال 2021 بر اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر جان خود را از دست دادند که با همه گیری کووید-19 بدتر شد.

به گفته گیبسون، این فاجعه اکنون در سال 2022 بیشترین علاقه را به برنامه های خدمات سرنگ و سایر سیاست های کاهش آسیب در “حافظه اخیر” برانگیخته است. برای اولین بار در دهه ها، یک صندوق 30 میلیون دلاری در لایحه محرک کووید-19 اجازه خرید سرنگ های استریل توسط دولت را داد.

اما خشم محافظه کاران را نیز برانگیخت و قانونگذاران از جمله مانچین را جذب کرد. هنگامی که اداره خدمات سوء مصرف مواد و خدمات سلامت روان (SAMHSA) کمک هزینه ای را برای سازمان ها برای خرید و توزیع سرنگ های تمیز در ماه فوریه صادر کرد، دولت بایدن مورد بی مهری قرار گرفت. یک رسانه محافظه کار آن را به عنوان “توزیع لوله های ترک برای معتادان به مواد مخدر” توصیف کرد. تد کروز، سناتور جمهوری خواه، در توییتی نوشت: «سیاست جنایتکارانه دولت بایدن» این بود که «لوله ها را برای همه ترک کنید».

در پاسخ، مانچین به دو همکار جمهوریخواه پیوست تا نسبت به این طرح ابراز نگرانی کند. روز بعد، او لایحه ای را برای گسترش ممنوعیت چند دهه ای و سراسری دولت برای خرید سرنگ های استریل برای استفاده از مواد مخدر ارائه کرد. او این لایحه را با سناتور جمهوری خواه فلوریدا، مارکو روبیو، که ایالت زادگاهش دومین بدترین نرخ تشخیص HIV جدید را در این کشور دارد، حمایت کرد.

اگرچه لایحه مانچین تصویب نشد، اما خطرات سیاسی ناشی از تلاش برای کمک به افرادی که مواد مخدر تزریق می‌کنند را نشان داد، حتی در شرایطی که وحشت مرگ و بیماری جوامع را ویران می‌کند.

پولینی که آن را «جستجوی زیر بالشتک‌های کاناپه‌ها و به‌دنبال پول اضافی» توصیف کرد، گفت که حتی 30 میلیون دلار بودجه محرک نیز به حمایت مورد نیاز کمک نمی‌کند.

او گفت: «ما به تزریق گسترده و پایدار بودجه برای کاهش آسیب نیاز داریم. در غیر این صورت، ما صندلی‌های عرشه تایتانیک را دوباره مرتب می‌کنیم.»