‘دسترسی حیاتی است’: معترضان پیک نیک جنگل های دوک سامرست را هدف قرار می دهند | مالکیت زمین

در یک یکشنبه زیبا در ماه مه، یک نقطه زیر درختان در یک جنگل باستانی برای ساکنان شهر دوون توتنس، مکانی ایده آل برای پیک نیک به نظر می رسد.

اما زمانی که یک گروه 200 نفری روی چمن‌ها مستقر شدند تا از ساندویچ‌ها و تکه‌های اسفنج ویکتوریا در کنار جنگل‌های با بودجه عمومی لذت ببرند، در واقع قانون را زیر پا گذاشتند.

این به این دلیل است که دوک سامرست مالک بسیاری از جنگل‌های منطقه است و به دلیل استفاده از آنها برای شاخه‌های بزرگ قرقاول، برای عموم ممنوع است.

دوک 2800 هکتار زمین در برخی از زیباترین مناطق دوون دارد، اما اکثریت قریب به اتفاق آن برای عموم غیرقابل دسترس است. این در حالی است که او برای جنگل‌هایی که معترضان در آن به پیک‌نیک رفتند، تحت برنامه کمک مالی انگلیسی Woodland، که از پول مالیات‌دهندگان می‌آید، پول دریافت کرده است.

امروز، آبان نیوز به معترضان پیوست که برای چند ساعت زیر نور آفتاب راه می‌رفتند و پیک نیکی آرام – بدون زباله – در مزرعه‌ای در کنار مزرعه درختان مخروطی داشتند. اما با انجام این کار، کسانی که گرد هم آمدند از قوانین تخطی نادیده گرفته شدند.

گروه وقتی تابلویی را پشت سر گذاشتند که روی آن نوشته شده بود «حق راه نیست» تشویق می‌کردند، که نشان می‌داد آنها رسماً به سرزمین دوک تجاوز می‌کردند.

این پیاده روی در جنگل غیرقانونی بود زیرا حق پرسه زدن در حومه انگلستان وجود ندارد. در اسکاتلند، بازدیدکنندگان حق بازدید از فضاهای سبز را دارند و توافق شده است که باید با احترام از آنجا عبور کنند و آشفتگی ایجاد نکنند.

هری، یک جوان ساکن توتنس و یکی از سازمان دهندگان تظاهرات، به حاضران گفت: «ما برای یک تظاهرات مسالمت آمیز اینجا هستیم، آماده مبارزه برای حق دسترسی به زمین هستیم. این در مورد یک اعتراض یا راهپیمایی بزرگ نیست، این در مورد یک پیاده روی مسالمت آمیز در جنگل است که همه ما باید به آنجا دسترسی داشته باشیم، زمانی که برای سلامتی و رفاه ما بسیار مهم است. ما می‌خواهیم مراقب باشیم، می‌خواهیم احترام بگذاریم و زباله‌چینی کنیم.»

کسانی که در تظاهرات بودند، به جمع آوری زباله در جنگل ها اشاره کردند که عمدتاً برای پرورش قرقاول و تیراندازی استفاده می شود. کارتریج های پلاستیکی و انبوهی از پرهای قرقاول کف زمین را پر کرده بود، و در دره ای که از میدانی که معترضان پیک نیک کرده بودند، یک “قبرستان قرقاول” وجود داشت که حداقل 100 لاشه پرنده در کنار یک ماشین لباسشویی قدیمی و انبوهی از حصار سیمی ریخته شده بود.

سینا، 25 ساله، یک کارگر محیط زیست از توتنس، گفت: “این فقط زیاده روی را نشان می دهد، این افراد حتی آنها را نمی خورند. برای تفریح ​​به آنها شلیک می کنند و با بی احترامی آنها را رها می کنند.»

او دو سال پیش با شریک زندگی‌اش راس 29 ساله به توتنز نقل مکان کرد و این زوج امروز در اولین تجاوز دسته جمعی خود اینجا بودند.

سینا گفت: «فقدان ارتباط با طبیعت وجود دارد. ما باید به روستاها دسترسی داشته باشیم تا بتوانیم به نسل بعدی محیط‌بانان آموزش دهیم و آینده‌ای وحشی‌تر داشته باشیم.»

راس افزود: “من فکر می کنم مردم باید بتوانند در محیط زیست برای مقابله با تغییرات آب و هوایی وارد شوند. اگر نتوانند وارد آن شوند، نشان دادن آنچه به مردم نیاز دارند از آن محافظت کنند بسیار سخت تر خواهد بود. دوک سامرست باید سرزمین خود را باز کند، حداقل زمانی که تیراندازی در جریان نیست، تا مردم بتوانند طبیعت را تجربه کنند.

در جنوب مرز، قانون تجاوز مردم را از تردد آزادانه در سراسر کشور باز می دارد. سال گذشته، خزانه داری لرد اگنیو را مأمور کرد تا بررسی دسترسی به طبیعت را انجام دهد و از پاسخ دهندگان خواسته بود «تفکر رادیکال و متحد» را برای دستیابی به «تغییر کوانتومی در نحوه حمایت جامعه ما از مردم برای دسترسی و تعامل با فضای باز» انجام دهند. اما همانطور که آبان نیوز اخیرا فاش کرد، این بررسی بی سر و صدا متوقف شد و در حال حاضر هیچ برنامه ای برای افشای نتایج برای عموم وجود ندارد.

توتنسیایی‌هایی که در رویداد امروز شرکت داشتند، درخواست کردند که بخش‌های بیشتری از حومه انگلستان در دسترس عموم قرار گیرد. در حال حاضر، عموم مردم فقط در 8 درصد از انگلستان حق پرسه زدن دارند. بیش از 92 درصد دیگر، قانون تردد همچنان اعمال می شود.

بخش‌های وسیعی از جنگل‌های خصوصی خارج از محدوده برای واکرها باقی می‌ماند و صاحبان املاک از آنها برای رهاسازی و تیراندازی قرقاول‌ها، گونه‌ای غیربومی پرنده شکار، استفاده می‌کنند. تخمین زده می شود که هر ساله 50 میلیون قرقاول در حومه بریتانیا رها می شوند – وزنی معادل کل زیست توده پرندگان وحشی در بریتانیا.

مردم محلی دوون فریاد زدند: «جای کمتری برای قرقاول ها! جای بیشتر برای دهقانان!» در حالی که آنها وارد منطقه ممنوعه شده بودند، اما برای چند نفر از مدیران املاک خالی بود، که چشمان آنها مشکوک به معترضان بود.

اگرچه آنها نمی‌خواستند با آبان نیوز صحبت کنند، اما به نظر می‌رسید که مدیران املاک از گروه صلح‌جو که در حال قدم زدن در جنگل‌های بلوز در مورد قرقاول‌ها شعار می‌دادند، سرگرم شدند.

Guy Shrubsole نویسنده و یکی از صداهای پیشرو در کمپین حق پرسه زدن است. او در نزدیکی Totnes زندگی می کند.

او در راهپیمایی امروز گفت: «دسترسی منظم به طبیعت برای سلامت جسمی و روانی مردم حیاتی است، با این حال بسیاری از حومه‌های انگلستان پشت نرده‌ها و تابلوهای ترسناک بسته شده است.

بسیاری از جنگل‌ها – مانند جنگل‌هایی که متعلق به دوک است – برای عموم ممنوع است، زیرا مملو از قرقاول‌هایی هستند که برای تیراندازی چند روزه در آنجا قرار گرفته‌اند و تأثیرات بسیار مضری بر محیط‌زیست دارند.»

او از دوک دعوت کرده بود که بیاید و از پیک نیک به معترضان بپیوندد، اما او پاسخی نداد.

Shrubsole افزود: “ما امروز یک رویداد بسیار غیر تقابلی هستیم. ما با او در آدرس املاک و آدرس خانه اعیان او تماس گرفتیم. می خواستیم بگوییم، اگر امروز به جنگل بروید، ممکن است از اعداد موجود در آنجا کمی شگفت زده شوید. اما شما همچنین بسیار خوش آمدید که بیایید و برای یک پیک نیک به ما بپیوندید و در مورد احتمالاً در مورد دسترسی بهتر در آینده گفتگو کنید.

دوک سامرست به درخواست آبان نیوز برای اظهار نظر پاسخ نداد.

فرانکی گولد، یکی دیگر از ساکنان محلی که در این رویداد شرکت داشت، گفت: «از زمانی که گروه محلی ما سال گذشته شروع به تجاوز کرد، از جنگل‌های زیادی بازدید کرده‌ایم که برای عموم ممنوع است، پشت نرده‌های سیم خاردار و تابلوهای Keep Out را بسته‌اند.

با این حال، مالکان تمام جنگل‌هایی که ما بازدید کرده‌ایم، از کمک‌های مالی دولتی بهره‌مند شده‌اند. پول عمومی، اما بدون دسترسی عمومی – چگونه است؟

“کمیسیون جنگلداری و Woodland Trust به عموم مردم دسترسی کامل به جنگل های خود را می دهند – چرا مالکان خصوصی بزرگ نباید همین کار را انجام دهند؟”