منچسترسیتی پس از شکست استرلینگ از نیوکاسل به صدر جدول بازگشت لیگ برتر

به برنابئو اشاره نکنید. هواداران نیوکاسل در سفر این کار را انجام دادند، اگرچه به نظر می رسید که ممکن است از این کار کنار بیایند. برای منچسترسیتی، همه اینها تلاش برای ادامه مسیر بود. زخم‌های نمایش ترسناک چهارشنبه گذشته لیگ قهرمانان اروپا در رئال مادرید، زمانی که آن‌ها در وقت‌های تلف شده قبل از خروج از بازی با دو گل برتری داشتند، ممکن است هرگز به طور کامل التیام نیابند.

این در مورد یادگیری زندگی با آنها، قدم گذاشتن در یک واقعیت جدید است و این یکی از مواردی است که پپ گواردیولا قصد دارد چهارمین عنوان قهرمانی لیگ برتر را در پنج فصل به دست آورد. رقابت واقعی ترین معیار یک تیم در طول یک فصل است و اگر سیتی بتواند دوباره آن را به پایان برساند، پس چگونه می تواند احساس پوچی کند؟ درست؟

سیتی شنبه شب از سرنوشت ها فاصله گرفت و لیورپول در آنفیلد مقابل تاتنهام به تساوی رسید. این بدان معنا بود که سیتی در دور بازی خود فرصت یک تساوی را داشت، اما هیچ کس در باشگاه چیزی جز پیروزی در اینجا بر تیم نیوکاسل که توسط ادی هاو دوباره تقویت شده بود، نمی خواست.

با الهام از کوین دی بروین، آنها آن را دریافت کردند. در ابتدا اعصاب کمی وجود داشت، اما سیتی خیلی زود گام برداشت، رحیم استرلینگ گل اول را زد و آیمریک لاپورته پس از خطای هندلینگ توسط مارتین دوبراوکا، دروازه بان نیوکاسل، سود برد.

نیمه دوم یک راهپیمایی خواهد بود. رودری سوم شد و با برجسته شدن جک گریلیش، سیتی در اواخر وقت تفاضل گل خود را افزایش داد، فیل فودن و استرلینگ جایگزین دوباره وارد میدان شدند.

بازیکنان سیتی با پیراهن شماره 10 خود را گرم کرده بودند.آگوئروووبالاتر از اعداد – اشاره ای به جشن 10 ساله مشهورترین لحظه در تاریخ باشگاه. اما این در مورد نوشتن یک فصل جدید بود.

گواردیولا پیش از این گفته بود که حال و هوای باشگاه بسیار بهتر از روز شنبه بود، که باز هم بهتر از جمعه بود، اگرچه آنچه در آنفیلد اتفاق افتاد آشکارا شفابخش‌تر از زمان بود. ایده این بود که لغزش لیورپول تأثیری رهایی بخش بر سیتی داشته باشد و به آنها فضای لازم برای تنفس بدهد، اما چیزی که تیم گواردیولا واقعاً می‌خواست یک گل زودهنگام بود. آنها آن را دریافت کردند، اگرچه قبل از آن برخی از ناراحتی ها وجود داشت.

لاپورته در یک موقعیت قابل ارائه روی رگبار از کرنر دی بروین ربوده شد و ژائو کانسلو نیز از موقعیتی مشابه، زمانی که سانتر دیگری از بازیکن بلژیکی در تیرک دروازه به او رسید، همین کار را کرد. و قبل از آن، نیوکاسل باید دروازه را باز می کرد.

زمانی که آلن سن ماکسیمین پس از یک ضد سریع توپ را در سمت راست گرفت، جولینتون را در چند متری از محوطه در اختیار داشت، آنقدر که به نظر نامتجانس بود. او نمی توانست صلیب را کار کند. اما او لحظاتی بعد این کار را انجام داد و کریس وود برای ضربه سر تنها بود. او آن را بیهوده به سمت ادرسون کارگردانی کرد.

موفقیت سیتی در دقیقه 19 به دست آمد و توسط ایلکای گوندوگان ایجاد شد که پاس کوتاه او به تیرک دورتر برای اندازه گیری کانسلو ساخته شد. مدافع کناری با سر به میدان رفت و استرلینگ ابتدا به آنجا رسید تا با سر به خانه تکان دهد.

سیتی نیمه اول را کنترل کرد و دی بروین در حال تحمیل خود بود. او با توپ جلوی پایش رانندگی می‌کرد و پیراهن‌های سیاه و سفید را پشت سرش می‌گذاشت، در حالی که پاس‌کاری‌اش ترکیبی کلاسیک از فز و دقت بود.

نیوکاسل دوباره در دقیقه 24 سوسو زد، زمانی که جمال لاسلس یک ضربه سر کرنر به سمت دروازه ها زد و تماشای توپ به برونو گیماراس که در آفساید بود برخورد کرد. وود توپ آزاد را از جلوی ادرسون رد کرد، اما پرچم مقابل گیماراس بالا رفت.

سیتی پیچ را چرخاند. استرلینگ مت تارگت را شکست داد تا Cancelo را وارد کند. دی بروین گابریل ژسوس را انتخاب کرد که نمی توانست کنترل کند و الکساندر زینچنکو تقریباً پس از تشویق بیشتر از دی بروین با عیسی ارتباط برقرار کرد. ژسوس دوباره در وقت های تلف شده نیمه اول برای پاس دی بروین کشش می داد اما باز هم نتوانست تبدیل به گل شود.

دومین بازی سیتی برای دوبراوکا فاجعه بار بود. او پس از کرنر دی بروین نتوانست یک والی گوندوگان را از لبه محوطه نگه دارد و اگرچه از طریق شلوغی به او رسید، اما باید بهتر از این کار می کرد. او تقریباً خودش را با چنگ زدن به توپ آزاد از روبن دیاس نجات داد، اما این توپ به لاپورته که یک ضربه سریع داشت شکست.

دو گل بالا و در کنترل. چه چیزی ممکن است اشتباه باشد؟ هیچی، همانطور که معلوم شد. سیتی با به دست آوردن 99 درصد مالکیت در 8 دقیقه ابتدایی، لحن را برای نگه داشتن در نیمه دوم آماده کرد.

زمانی که رودری دویدن خود را به سمت تیرک نزدیک کرد تا در گوشه دی بروین حرکت کند، آنها از نتیجه مطمئن شدند. این هدفی نبود که بازدیدکنندگان از تماشای آن لذت ببرند. در میان بلوک‌ها و صفحه‌های داخل محوطه، رودری اجازه یافت خیلی راحت فضا را پیدا کند.

گواردیولا وقتی ژسوس را تعویض کرد، تشویق را برای ژسوس تشویق کرد و از تماشاگران خواست که مهاجم را بشناسند، درست همان کاری که در دقیقه 33 انجام داد وقتی گوندوگان به عقب تعقیب کرد تا سنت ماکسیمین را از بین ببرد.

هاو کالوم ویلسون و کایران تریپیه را پس از مصدومیت های طولانی مدت معرفی کرد و هر دو زنگ زده به نظر می رسیدند. ویلسون در دقیقه 83 تک به تک با ادرسون را از دست داد و تریپیه با گل چهارم سیتی به راحتی توسط گریلیش شکست خورد. وقتی گریلیش عقب نشینی کرد، ضربه عرضی زینچنکو توسط فودن به خانه برگشت.

سیتی بهترین ها را تا آخر حفظ کرد. گریلیش دوباره سمت چپ را به دست آورد و بعد از اینکه فودن یک تلنگر دوست داشتنی را دریافت کرد، استرلینگ را وارد دروازه کرد که به خانه شلیک کرد. دو گل بعد از دقیقه 90. این بار، سیتی می تواند از آنها لذت ببرد.