افغانستان با حکم حجاب روبرو شد: «حق انتخاب لباسم را از دست دادم» | افغانستان

دینفیسه 29 ساله علیرغم تمام اتفاقاتی که پس از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در ماه اوت گذشته برای کشورش رخ داده است، هنوز باور نمی‌کرد روزی برسد که وقتی در خیابان‌های کابل راه می‌رود، نور خورشید را بر چهره‌اش احساس نکند.

با این حال، روز شنبه، وزارت تبلیغ فضیلت که به طرز شوم طالبان نام گذاری شده بود، دستور داد که نفیسه، همراه با میلیون ها زن در سراسر افغانستان، به طور ایده آل نباید خانه را ترک کنند. اگر چنین کنند، باید کاملاً محجبه باشند و هرگز چهره خود را در ملاء عام نشان ندهند.

نفیسه می گوید: «طالبان هیچ برنامه ای برای افغانستان جز اعمال محدودیت بر زنان ندارد. من حجاب اجباری را قبول ندارم و هرگز برقع نخواهم پوشید.

محدودیت‌های جدید زنان را ملزم می‌کند که یا از برقع استفاده کنند، پوشش سر تا پا که فقط به زنان اجازه می‌دهد از یک توری کوچک در سطح چشم ببینند یا یک نقاب کامل که صورت را می‌پوشاند اما چشم‌ها را نمی‌پوشاند. بیشتر زنان افغان در حال حاضر نوعی حجاب دارند، اما بسیاری در شهرهایی مانند کابل قبلا فقط موهای خود را می پوشاندند.

همراه با این فرمان، طالبان مجموعه مفصلی از محدودیت‌ها و مجازات‌ها را صادر کردند که اعضای خانواده زنان را مسئول رعایت آن‌ها می‌داند و در صورتی که در ملاء عام دیده شوند، با جریمه نقدی و زندان مواجه می‌شوند. اگر زنانی که برای دولت کار می کنند بدون حجاب بیرون بروند، اخراج خواهند شد و اگر بستگان زن شان از محدودیت های جدید پیروی نکنند، جنگجویان طالبان نیز شغل خود را از دست خواهند داد.

برای بسیاری از زنان در کابل، این فرمان پس از کمپین آزار و اذیت و خشونت توسط طالبان و مجریان خیابانی آنها که در ماه های اخیر افزایش یافته است، صادر می شود. زنان جوان پایتخت که قبل از تابستان گذشته هرگز تحت حاکمیت طالبان زندگی نکرده بودند، می گویند که نیروی پلیس مذهبی جسور شده است و در خیابان های شهر پرسه می زند و به دنبال بهانه ای برای زیر سوال بردن، ارعاب و ضرب و شتم زنان به دلیل پوشیدن لباس های رنگارنگ، شلوار جین یا مسافرت بدون نیاز به استفاده از لباس است. همراه مرد

نازنین، دانشجوی پوهنتون دولتی، حدود دو هفته پیش در کابل به دلیل نشستن در صندلی جلوی یک تاکسی توسط طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفت. آنها دو ضربه شلاق به پشتم زدند. انگار استخوان هایم شکسته است.»

نازنین گفت: پس از ضرب و شتم، راننده تاکسی دستگیر و به کلانتری منتقل شد.

شبنم، 23 ساله، که در کابل زندگی می کند، می گوید که دیگر از راه رفتن در خیابان ها احساس امنیت نمی کند. سه هفته پیش، جنگجویان طالبان پسر عموی 12 ساله او را متوقف کردند، او را پایین نگه داشتند و موهایش را در ملاء عام کوتاه کردند، زیرا به طور کامل با روسری پوشانده نشده بود. اندکی بعد پسر عمویش و خانواده اش از کشور گریختند.

او می‌گوید: «طالبان حق اساسی من، یعنی حق انتخاب لباس را از من گرفته‌اند و این برای من بسیار دردناک است.

در آغاز سال جاری، طالبان چندین زن معترض به حجاب اجباری را دستگیر کردند و در مکان نامعلومی نگه داشتند تا اینکه در پی خشم بین المللی مجبور به رهاسازی آنها شدند.

آخرین محدودیت ها بخشی از یک کمپین هماهنگ برای عقب انداختن چندین دهه پیشرفت در حقوق زنان در سراسر کشور است. زمانی که در اوت 2021 قدرت را به دست گرفت، طالبان ادعا کرد که تغییر کرده اند و به حق زنان برای زندگی عمومی احترام می گذارند، اما از آن زمان حق زنان برای سفر به تنهایی، کار خارج از مراقبت های بهداشتی و تحصیل را سلب کرده اند.

هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) فرمان حجاب صورت را به عنوان آخرین حمله به حقوق زنان محکوم کرد، اما گفت که بر این باور است که علیرغم محکومیت گسترده بین المللی، به شدت اجرا خواهد شد.

در این بیانیه آمده است: «اطلاعاتی که یوناما دریافت کرده حاکی از آن است که این یک دستورالعمل رسمی است تا یک توصیه، و تطبیق و اجرا خواهد شد».

اسامی تغییر کرده است