میشل اونیل: صحنه مرکزی اولین وزیر آینده سین فین | میشل اونیل

در ماه مه 1993، زمانی که ارتش جمهوری اسلامی ایران به پایان مبارزات مسلحانه خود نزدیک شد، میشل اونیل مبارزات خود را آغاز کرد. او یک دختر مدرسه‌ای 16 ساله از طبقه کارگر از کلونو، روستای کوچکی در شهرستان تایرون بود و یک نوزاد تازه متولد شده داشت.

جاده پیش رو سنگی به نظر می رسید. او مدرسه را تمام نکرده بود و شاید هیچ وقت هم تمام نکرده بود، زیرا این سرنوشت بسیاری از مادران نوجوان مجرد در ایرلند شمالی بود. برخی از معلمان مدرسه گرامر کاتولیک او را حمایت نکردند.

با این حال تقریباً سه دهه بعد، اونیل که اکنون 45 سال دارد، به عنوان اولین رهبر ملی گرا ایرلند شمالی در آستانه تاریخ سازی است. او با شخصیت و شاد، Sinn Féin را در انتخابات مجلس استورمونت به پیروزی رساند. به عنوان بزرگترین حزب می تواند او را به عنوان وزیر اول معرفی کند.

نمادگرایی بسیار مهم است. دولتی که برای داشتن اکثریت دائمی اتحادیه‌گرا طراحی شده است، ممکن است به زودی توسط سیاستمداری که می‌خواهد آن را در یک ایرلند متحد تجزیه کند، رهبری شود. من می دانستم که میشل می تواند این کار را انجام دهد. او شن دارد. پائولا سوینی، 57 ساله، دوست و همسایه، گفت: او تحصیل کرد، سخت کار کرد، هرگز متوقف نشد.

هیچ چشم انداز کوتاه مدتی برای یک نظرسنجی مرزی برای یک ایرلند متحد وجود ندارد، چه رسد به پیروزی در چنین همه پرسی. اکثر مردم ایرلند شمالی مایلند در بریتانیا بمانند. اولین وزیر شدن اونیل نیز به معنای تغییر بنیادی نیست. قبل از سقوط استورمونت در ژانویه، او معاون وزیر اول بود، پستی با قدرت برابر در دستگاه اجرایی تقسیم قدرت، جایی که سین فین به مدت 15 سال با احزاب دیگر حکومت کرده است.

اما کسب عنوان معتبرتر یک پیشرفت روانشناختی برای ناسیونالیسم ایرلندی و ضربه محکمی به اتحادیه گرایی است. اگر احزاب اتحادیه‌گرا از خدمت در یک مدیر اجرایی جدید خودداری کنند، ممکن است ماه‌ها کشمکش وجود داشته باشد. با این حال، اونیل در مرکز صحنه باقی می ماند. سفر او به آنجا با پایان دادن به مبارزه مسلحانه ارتش جمهوری اسلامی ایران در هم آمیخته است.

او به نام میشل دوریس در یک خانواده جمهوریخواه برجسته در اوج مشکلات به دنیا آمد. پدرش، برندان دوریس، یک زندانی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. یک عمو به نام پل دوریس، ریاست کمیته کمک های شمال ایرلند (Noraid) را بر عهده داشت که برای IRA در ایالات متحده بودجه جمع آوری می کرد. دو تن از پسرعموهای او که از اعضای ارتش جمهوری اسلامی ایران بودند توسط نیروهای امنیتی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند که یکی از آنها جان باخت.

وقتی اونیل باردار شد، خانواده اونیل دور او جمع شدند و به مراقبت از دختر بچه اش، سائورس، کمک کردند، در حالی که اونیل سطح A را تکمیل کرد. آتش بس های IRA راه را برای توافق جمعه خوب 1998 هموار کرد و سین فین را در پای صندوق های رای تقویت کرد. پدر اونیل به عضویت شورای شهر دانگانون انتخاب شد، راهی که او دنبال کرد و در سال 2005 پس از کناره گیری او، کرسی او را به دست آورد.

اونیل شهردار شد و تحت الحمایه فرانسی مولوی، عضو مجمع شین فین، و مارتین مک گینس، شخصیت مسلط حزب همراه با گری آدامز قرار گرفت. آنها او را برای شرکت در مجلس در سال 2007 انتخاب کردند. او برنده شد.

«مارتین زیرکانه بود که یک زن طبقه کارگر را با اعتبار جمهوری انتخاب کرد. وقتی صحبت از سین فین در شمال می‌شود، این بسیار مهم است.»

مور گفت که در آن زمان اونیل با فرزند دوم و شوهرش در کمیته آموزش خدمت می کرد اما در ابتدا به نظر می رسید که در استورمونت دچار بحران اعتماد شده است. او سرسختی جدی دارد. او از زمانی که برای اولین بار شروع به کار کرده است، به سرعت به راه افتاده است.»

سین فین در سال 2011 در دوران اوج «برادران چاکل» زمانی که مک گینس به عنوان معاون وزیر اول با ایان پیزلی، رهبر حزب اتحادیه دموکرات و وزیر اول رابطه برقرار کرد، اونیل را به عنوان وزیر کشاورزی منصوب کرد. پیزلی از او به عنوان «معاون من» یاد کرد، حتی اگر آنها قدرت برابر داشتند.

اونیل قبل از سقوط استورمونت در سال 2017 به دلیل رسوایی انرژی های تجدیدپذیر، وزیر بهداشت بود. زمانی که مک گینس بلافاصله پس از مرگ مک گینس، سین فین، اونیل را به همکاران ارشد بیشتری برای رهبری حزب در شمال و خدمت به عنوان معاون وزیر اول، بخشی از یک استراتژی برای تبلیغ چهره های جوان تر بدون ارتباط مستقیم با خشونت IRA کرد. مری لو مک دونالد، نماینده پارلمان ایرلند در دوبلین، جانشین گری آدامز به عنوان رهبر کل حزب شد.

این دو زن یک عمل دوگانه مؤثر را اجرا می کنند. مک‌دونالد شریک ارشد است و به نظر می‌رسد راحت‌تر حرف بزند و جوک بکند. او می تواند مربی بعدی ایرلند باشد.

O’Neill بیشتر فیلمنامه‌دار و محافظت‌شده به نظر می‌رسد، و این ادعاها را تقویت می‌کند که یک گروه پشتیبان با روابط IRA دارای نفوذ است. او کسی نیست که خط مشی شین فین را در مورد طیف وسیعی از موضوعات تعیین می کند. یکی از افراد داخلی DUP گفت: او شخص اصلی است که می تواند به طور قابل قبولی در تلویزیون ظاهر شود و به طور موثر ارتباط برقرار کند.

دیره هنان، استاد سیاست اجتماعی در دانشگاه اولستر، گفت که سوء ظن ها پایدار خواهد بود. Sinn Féin همیشه از این سوال رنج می برد که واقعاً چه کسی مسئول است، اما آنها سعی می کنند تصویر گذشته را از بین ببرند.

اونیل بخشی از یک کمپین کاملاً منظم بود که رأی دهندگان میانه رو هدف قرار داد و بر هزینه های زندگی و مراقبت های بهداشتی در مقابل ایرلند متحد متمرکز بود. جاناتان تونگه، استاد سیاست دانشگاه لیورپول، گفت که او از گاف ها یا جنجال هایی که ممکن بود DUP را قادر می ساخت این شکاف را کم کند، اجتناب کرد. او اولین وزیر به نظر می رسید. او به جای اینکه متخاصم باشد، با شخصیت بوده است.»

وقتی آبان نیوز از اونیل در مورد تاریخ سازی به عنوان اولین رهبر ملی گرا منطقه پرسید، او در پیام ماند و از نیاز به “حمایت از همه” و تعمیر خدمات بهداشتی صحبت کرد. او هیچ اشاره ای به همه پرسی در مورد ایرلند متحد نکرد. او مجبور نبود. او اکنون تجسم حرکت به سمت آن روز است.