بازیکنان دومینوی غرب هند از ممنوعیت پخش صدا در میدان لندن ناامید شدند | لندن

یک بعدازظهر پنجشنبه در میدان بازار مایدا هیل مملو از بازنشستگانی است که با خوشحالی در حال گپ زدن و ورق بازی در حین لذت بردن از نور خورشید هستند.

با این حال، در طول سال گذشته، این میدان در مرکز اختلافات مداوم بین برخی از اعضای عادی آن و شورای وست مینستر بوده است.

سال گذشته، ارنست تئوفیل، یک مرد سیاهپوست 73 ساله که به طور منظم با سایر مردم محلی در منطقه دومینو بازی می کند، توسط شورا به دادگاه احضار شد و متهم به پر سر و صدا بودن و ایجاد اغتشاش شد.

این امر منجر به این شد که در ابتدا به شورا دستور خاصی داده شد که اجتماعات اجتماعی را ممنوع می کرد. اگرچه این حکم اندکی پس از آن لغو شد، تئوفیل و دوستانش در صورت نقض حکم دادگاه با «ناختن موسیقی با صدای بلند، نوشیدن الکل و فریاد و فحش دادن» همچنان ممکن است با زندان مواجه شوند.

“میدان برای من بسیار مهم است. تئوفیل گفت: من تقریباً هفت روز در هفته اینجا می آیم. من در تمام عمرم در آنجا بزرگ شده ام، بنابراین هیچ دیگری را نمی شناسم. برای من مثل خانه دور از خانه است.»

برای تئوفیل، این میدان بهشتی برای افراد مسن، عمدتاً از پیشینه قومی سرخپوست غربی و اقلیت است، تا بتوانند با مردم همفکر خود شرکت کنند و وقت بگذرانند. به گفته تئوفیل، آنها رفتارهای ضد اجتماعی مانند نوشیدن، فریاد زدن یا فحش دادن ندارند. هدف اصلی از گردهمایی های آنها بازی دومینو با یکدیگر است، که یک سرگرمی فرهنگی مهم در جامعه غرب هند است.

«تنهایی یکی از بزرگترین عواملی بود که باعث شد ما آنجا جمع شویم. به همین دلیل است که میدان برای ما ایده آل بود. “گاهی اوقات نسل جوان به اینجا می آیند و دور هم جمع می شوند، اما ما فقط مکانی می خواهیم که بتوانیم در آن معاشرت کنیم و چند بازی انجام دهیم تا زمان را سپری کنیم.”

وکیل تئوفیل استدلال کرده است که حکم دادگاه، که مجازات های زندان را تهدید می کند، “احتمالاً غیرمستقیم تبعیض آمیز است”.

تیم جیمز متیوز به دادگاه منطقه مرکزی لندن گفت: «دستور محدود کردن فعالیت‌های اقلیت سیاه‌پوستان در میدان عمومی که در آن قدرت نظری دستگیری و مجازات حبس وجود دارد، به‌طور غیرمستقیم تبعیض‌آمیز است».

تئوفیل معتقد است که محاکمه شدن “کاملاً با انگیزه نژادی” بوده است. او گفت: «به این دلیل است که عمدتاً گروه‌هایی از اقلیت‌های قومی هستند که به اینجا می‌آیند و به همین دلیل است که فکر می‌کنم آنها می‌خواهند ما را بیرون بیاوریم.»

اگرچه شورای وست مینستر ادعا کرده است که آنها فضای رایگانی را برای بازی دومینو ارائه کرده اند، این چیزی است که توسط تئوفیل و سایر افراد محلی رد شده است.

تونی ادواردز، که در دهه 60 زندگی خود است و بیش از نیم قرن است که در این منطقه زندگی می کند، موافق است که این میدان به سادگی مکانی است که بسیاری از افراد از جامعه غرب هند برای “مختلط و معاشرت” می آیند.

او گفت: «من سر کار می روم و وقتی کارم تمام شد، برای معاشرت به اینجا برمی گردم. “من همیشه اینجا هستم، هفت روز در هفته.” او افزود: «تمام کاری که ما اینجا انجام می دهیم این است که کمی ورق بازی کنیم، کمی دومینو. این همه کاری است که انجام می دهیم، هیچ کس را به دردسر نمی اندازیم. ما صلح آمیز هستیم، ما یک خانواده هستیم.»

برخی دیگر می گویند این واقعیت که بسیاری از بازنشستگان از میدان به عنوان یک مرکز اجتماعی استفاده می کنند، نتیجه کمبود فضاهای اجتماعی در این منطقه است. اشورث، یک افسر امنیتی بازنشسته که مرتباً از میدان بازدید می کند، گفت: «ما جای دیگری نداریم که برویم و جمع شویم. ما واقعاً اینجا اینجا داریم، جایی که می‌توانیم بیرون بنشینیم و کمی دومینو یا کمی تخته نرد بازی کنیم. ما بارها به شورا رفته‌ایم تا از آنها بخواهیم جایی را به ما بدهند، اما هنوز فقط این میدان را داریم.»

ژاکی هاینس، یک سازمان دهنده جامعه مستقر در مایدا هیل، گفت: «این میدان توسط افراد مختلف استفاده می شود، زیرا اینجا چیزی برای هیچ کس نیست.

هاینس، که یک بانک مواد غذایی مستقر در کلیسای سنت پیتر در مایدا هیل را اداره می کند، می گوید که او و سایر مردم محلی مرتباً در مورد کمبود فضاهای اجتماعی و اجتماعی در این منطقه به شورای شهر وست مینستر مراجعه کرده اند.

هاینس گفت: «بسیاری از افراد مسن هستند که به میدان می روند نه به این دلیل که لزوماً می خواهند، بلکه به آنجا می روند زیرا هیچ جای دیگری وجود ندارد. «من با شورا مبارزه کرده‌ام تا فعالیت‌های اجتماعی را فراهم کنم تا افرادی که نمی‌خواهند در آنجا حضور داشته باشند، لزوماً مجبور به این کار نباشند. اما مردم به آنجا می روند زیرا هیچ جای دیگری وجود ندارد.»

سخنگوی شورای وست مینستر گفت: «ادعاها مبنی بر اینکه شورای شهر وست مینستر هر کسی را در میدان از بازی دومینو و تخته نرد منع کرده است، صحت ندارد.

«این دستور در مورد سر و صدای شدید و انواع فعالیت‌های ضد اجتماعی و غیرقانونی، مانند دفع ادرار و خرید و فروش مواد مخدر، که جامعه محلی مشاهده کرده است که در منطقه محلی و اطراف آن انجام می‌شود، اعمال می‌شود.

از زمان معرفی حکم دادگاه، این حوزه عمومی تعدادی رویداد اجتماعی دوستانه خانواده برگزار کرده است که قبلاً امکان برگزاری آن وجود نداشت.»