استوارت از ساندرلند به برتری در پلی آف مقابل شفیلد ونزدی دست یافت | لیگ یک

مالک سابق ساندرلند، سر باب موری، یک بار خانه تیم را به یک تئاتر افسانه ای تشبیه کرد، مملو از تماشاگران فوق العاده ای که به طور مداوم توسط برخی از بازیگران وحشتناک ناامید می شدند.

بازیکنان الکس نیل در تلاش هستند تا استثناهای این قانون را ثابت کنند و جمعیت 44742 نفری در استادیوم نور را ناامید نکردند. این یک رکورد برای حضور در نیمه نهایی لیگ فوتبال انگلیس بود و اکثریت حاضر از تماشای اینکه راس استوارت در آستانه بازی برگشت دوشنبه شب در جنوب یورکشایر به ساندرلند برتری ناچیزی داد خوشحال شدند.

مسلماً، پس از شروعی آهسته، Wearsiders باید در نیمه دوم بسیار بهبود یافته، برتری خود را افزایش می‌دادند، اما، همان‌طور که شفیلد ونزدی امید واقعی برای برگرداندن بازی را دارد، نیل در هفته‌های اخیر دفاع خود را به‌طور محسوسی تقویت کرده است. آنتونی پترسون، دروازه بان میزبان، نیازی به یک سیو جدی نداشت.

نیل گفت: «فکر می‌کردم در چنین فضایی فوق‌العاده و با فشار بالا عالی هستیم. من فقط ناامید هستم که گل بیشتری نگرفتیم. ما بازی را کنترل کردیم. ساختار دفاعی ما برای چند بازی در حال حاضر عالی بوده است. من مطمئن هستم. پتانسیل این باشگاه دلیل آمدن من به اینجا است.

دارن مور، سرمربی چهارشنبه، از حضور در کنفرانس مطبوعاتی پس از بازی امتناع کرد اما یک جمله نقل قول کرد: “ما فقط باید مطمئن می شدیم که در بازی باقی می مانیم.” “و این کاری است که ما انجام داده ایم.”

دو ساعت قبل از شروع بازی، حجم ترافیک در مسیرهای اصلی استادیوم کم شده و به یاد روزهایی بود که ساندرلند یک باشگاه لیگ برتری بود. در زمانی که بازی واقعاً شروع شد و امید و ترس در ذهن هواداران دو غول خواب دوزی انگلیسی تداخل پیدا کرد، فضا برقی بود.

در 16 بازی از زمانی که نیل جانشین لی جانسون ساندرلند اخراج شده شد، تنها یک بار شکست خورده است، اما چهارشنبه در ابتدا، به طرز فریبنده ای، خونسردتر به نظر می رسید. بری بنان از هوش، تجربه و هوشیاری خود برای کاهش سرعت کارها در خط میانی استفاده کرد و تلاش های تیم میزبان را برای ایجاد سرعت و شتاب ناامید کرد.

اگر مور می توانست از روشی که تیمش در بیشتر نیمه اول شکل 3-5-2 خود را حفظ کرد راضی باشد، نیل باید از ناکامی ساندرلند در استفاده از مالکیت فراوان با آزمایش درست رفلکس های بیلی پیکوک-فارل ناامید شده باشد. .

با توجه به اینکه سم هاچینسون، زمانی در چلسی، چند توپ مهم در نقش خود به‌عنوان بازیکن چپ‌گروه دفاعی مور انجام داد و هم تیمی‌هایش آشکارا آگاه بودند که ریسک کردن بیش از حد قبل از بازی برگشت در هیلزبورو، فایده‌ای ندارد. بن بست اولیه آغاز شد

قبل از اینکه لیام پالمر چهارشنبه به سمت لی گرگوری عبور کرد، شروع به کمی بی تاب شدن عناصر جمعیت کرد. در صورتی که گرگوری موفق به برقراری یک ارتباط واقعی نشد و پترسون به راحتی جمع شد، اما شاید این اتفاق نزدیک به ساندرلند گالوانیزه شد، زیرا مدت کوتاهی پس از آن، آنها روحیه را تقویت می کردند.

با اشاره به نیمه وقت، به نظر می رسید که هاچینسون به طور عجیبی مردد، در حالی که سعی می کرد در نزدیکی خط نیمه راه فاصله بگیرد، پاهای خود را در پیچیدگی وحشتناک و غیرمعمولی فرو می برد و استوارت با احساس فرصت، لحظه را غنیمت شمرده و مالکیت توپ را از مدافع سرخورده گرفت. .

با شتاب دادن به سمت دروازه، مهاجم را تمیز نگه داشت و اگرچه پیکوک-فارل ضربه اولیه خود را مهار کرد، استوارت در هدایت توپ برگشتی از زاویه بسته اشتباهی نکرد. غرش جشن آنقدر بلند بود که احتمالاً در 15 مایلی جاده در نیوکاسل شنیده می شد.

بیست و پنجمین گل استوارت در فصل به نظر می رسید که آدرنالین و اعتماد به نفس جدیدی به هم تیمی هایش تزریق کند و در اوایل دوره دوم، الکس پریچارد، یک بار از تاتنهام، ضربه ای را به سمت تیرک دروازه فرستاد.

در حالی که پاتریک رابرتز، زمانی وینگر منچسترسیتی بود، و حالا تقریباً به میل خود، گارد عقب چهارشنبه را بی ثبات می کرد، پیکوک-فارل ناگهان شلوغ، یک ضربه دیگر پریچارد را مهار کرد در حالی که دنی بات با ضربه سر نزدیک شد. مور در حمله جاش وینداس را جایگزین سایدو براهینو تقریباً ناشناس کرد، اما همچنان ساندرلند تسلط داشت. با این حال، اگرچه رابرتز یک شوت انحرافی را به صورت کسری به سمت دروازه انجام داد و در یک وحشت خانگی نادر، دنی بات مجبور شد ضربه ایستگاهی بنن را بدون ضربه سر بزند، دیگر گلی در زمینی که موری ساخته بود وجود نداشت.