Sinn Féin در مسیر تبدیل شدن به بزرگترین حزب در مجمع ایرلند شمالی | سیاست ایرلند شمالی

با توجه به نتایج ناقص انتخابات روز جمعه، به نظر می رسد که Sinn Féin در مسیر تبدیل شدن به بزرگترین حزب در مجمع استورمونت ایرلند شمالی در یک پیشرفت نمادین برای ناسیونالیسم ایرلندی است.

پیش‌بینی‌ها شین فین را از حزب اتحادیه‌گرای دموکراتیک (DUP) برتری می‌دهد. اگر در نتایج نهایی تایید شود، به حزب اجازه می دهد تاریخ را بسازد و با معرفی رهبر حزب، میشل اونیل، به عنوان وزیر اول، شوکی به اتحادیه گرایی وارد کند.

دیگر برنده بزرگ آشکار انتخابات روز پنجشنبه اتحاد میانه رو بود که در سراسر ایرلند شمالی دستاوردهایی به دست آورد و آن را در رتبه سوم قرار داد و نفوذ رأی دهندگانی را که از برچسب های ملی گرا و اتحادیه گرایانه دوری می کردند، تثبیت کرد.

بایکوت مورد انتظار DUP می‌تواند شکل‌گیری یک مدیر اجرایی تقسیم قدرت جدید را به تأخیر بیندازد و به طور قابل‌توجهی از مسیر خارج شود، و در مورد نخست وزیر شدن اونیل علامت سؤال بگذارد، اما این امر تأثیر روانی عمیق پیروزی سین فین را تغییر نمی‌دهد.

جان تونگه، استاد سیاست دانشگاه لیورپول و صاحب مقام در منطقه، گفت: «از نظر نمادین، سین فین به عنوان بزرگترین حزب در ایرلند شمالی – موجودیتی که بر اساس اکثریت اتحادیه‌گرا ایجاد شده است، لرزه‌انگیز خواهد بود». حزبی که نمی خواهد ایرلند شمالی وجود داشته باشد و حتی از استفاده از اصطلاح ایرلند شمالی امتناع می ورزد، به بزرگترین حزب تبدیل خواهد شد. این یک نظرسنجی مرزی را راه‌اندازی نمی‌کند، اما گامی افزایشی در راه طولانی برای وحدت ایرلند است.»

برای انتخاب 90 نفر از اعضای مجمع از نمایندگی متناسب در 18 حوزه پنج نفره استفاده شد. مشارکت در انتخابات 63.6 درصد بود، شبیه به آخرین انتخابات مجلس در سال 2017. نیکلاس وایت، گفت، به نظر می رسید که سین فین با 27 کرسی که در آن زمان به دست آورده بود، برابری می کرد یا از آن فراتر می رفت و از DUP که به نظر می رسید در مسیر از دست دادن چند کرسی از 28 کرسی خود پیشی گرفت، پیشی گرفت. شبه شناس و کارشناس انتخابات ایرلند شمالی.

به نظر می‌رسید که ائتلاف احتمالاً مجموع هشت کرسی قبلی خود را دوبرابر خواهد کرد که عمدتاً به ضرر حزب اتحادیه‌گرای اولستر (UUP)، حزب ملی‌گرای سوسیال دموکرات و کارگر (SDLP) و حزب سبز است. نقل و انتقالات کرسی های نهایی را مشخص خواهد کرد و شمارش احتمالاً تا شنبه ادامه خواهد داشت.

رای دهندگان هزینه زندگی و خدمات بهداشتی را به عنوان نگرانی اصلی خود در نظر گرفتند، اما این کمپین با خشم اتحادیه‌گرایان از پروتکل ایرلند شمالی پس از برگزیت، که مرز تجاری در دریای ایرلند تعیین می‌کند، و رقابت بین سین فین و DUP برای اولین پست وزیر

این امر UUP و SDLP را تحت فشار قرار داد و به اتحاد اجازه داد تا تعداد فزاینده ای از رای دهندگان را در مرکز جمع آوری کند که از قبیله گرایی سنتی نارنجی/سبز ابراز ناامیدی می کنند.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که ایرلند شمالی از باقی ماندن ایرلند در بریتانیا حمایت می‌کند، اما سین‌فین امیدوار است که به یک رفراندوم در مورد وحدت ایرلند حرکت کند، هدفی که با محبوبیت فزاینده این حزب در جنوب ایرلند، جایی که اپوزیسیون در پارلمان دوبلین را رهبری می‌کند، تقویت شده است. اونیل پس از اینکه صندلی خود را در Mid-Ulster حفظ کرد، گفت: “ما احساس بسیار مثبتی داریم.”

کانر مورفی از سین فین که در آخرین دوره اجرایی وزیر دارایی بود، گفت که نسبت به دورنمای حزب احساس خوبی دارد. او گفت: «دلم برای ما مثبت است.

رهبر SDLP، کلم ایستوود، گفت که فکر می‌کند حزبش با هجوم حامیان ناسیونالیست به سین فین “فشرده” خواهد شد تا “پیامی” به DUP درباره تاکتیک‌های پروتکلی آنها ارسال شود.

بسیاری از اتحادیه‌گرایان DUP را مقصر این پروتکل می‌دانند که می‌ترسند موقعیت ایرلند شمالی در بریتانیا تضعیف شود و برخی به رقیب راست‌گرا، صدای سنتی اتحادیه گریزان شدند. با این حال، جفری دونالدسون، نماینده پارلمان و رهبر DUP، با قرار دادن حزب خود به عنوان سنگری در برابر وزیر اول شین فین، از فروپاشی جلوگیری کرد.

دونالدسون گفت که چشم انداز اونیل به عنوان وزیر اول یک “مشکل” است و او تا زمانی که پروتکل جایگزین نشود، DUP را وارد قوه مجریه نخواهد کرد و شبح بن بست را افزایش داد که می تواند ماه ها طول بکشد.

از سال 2007 یک وزیر اول DUP و معاون اول وزیر سین فین وجود داشته است. هر دو پست از قدرت برابری برخوردارند، اما عنوان معتبرتر به یک آزمون پراکسی قدرت تبدیل شده است. درخواست‌هایی برای تغییر عناوین به وزیر اول و بازنگری قوانین تقسیم قدرت در دوران توافق جمعه خوب که ظهور یک نیروی سیاسی میانه‌رو را پیش‌بینی نمی‌کرد، وجود داشته است.