به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
چه اتفاقی می افتد؟
نیروهای روسیه از طریق زمین، دریا و هوا به اوکراین در مقیاسی گسترده حمله کردهاند و هفتهها تلاشهای دیپلماتیک بیثمر توسط رهبران غربی برای جلوگیری از جنگ را به پایان میرسانند.
موشکهای کروز و بالستیک بر روی تأسیسات نظامی در سراسر کشور باریدهاند و ستونهایی از نیروها از مرز روسیه و بلاروس سرازیر شدهاند. نبردهای شدید در مناطق سومی، خارکف، خرسون، اودسا و در فرودگاه نظامی نزدیک کیف در جریان است.
از تهاجم چه می دانیم؟
مقامات دفاعی غربی بارها گفتهاند که در حالی که روسیه احتمالاً به «محورهای متعدد» حمله میکند، هدف اصلی محاصره پایتخت، کیف، و در نهایت تلاش برای تحریک تغییر رژیم است. نشانههای واضحی از جنگ و سایر فعالیتهای نظامی در اطراف و در مسیر پایتخت وجود دارد، از جمله حمله بلندپروازانه هلیکوپترها به پایگاه هوایی نظامی هوستومل در حومه کیف.
به نظر می رسد یکی از محورهای پیشروی روسیه در اطراف گذرگاه مرزی Senkivka تا نزدیک Chernihiv در شمال، جایی که ستونی از زره پوش روسی در حال پیشروی بود، متمرکز شده است.

یک حمله قابل توجه به سمت شهر شرقی خارکف، جایی که درگیری شدید گزارش شده بود، ظاهر شد.
نیروهای روسیه نیز از کریمه به سمت شمال و شرق حرکت کردند. تصاویر رسانه های اجتماعی به نظر می رسد که نیروهای روسی را نشان می دهد که در 130 کیلومتری داخل اوکراین به خرسون در دنیپر رسیده اند.
چگونه به اینجا رسیدیم؟
در چند ماه گذشته روسیه صدها تانک، توپخانه خودکششی و حتی موشکهای بالستیک کوتاهبرد را از دوردستهای سیبری تا محدوده حمله اوکراین به جلو مستقر کرده است.
لفاظی های مسکو نیز خصمانه تر شد. پوتین خواستار ضمانتهای قانونی شد مبنی بر اینکه اوکراین هرگز به ناتو نمیپیوندد یا میزبان سامانههای حمله موشکی این کشور نخواهد بود، امتیازاتی که بعید بود دریافت کند. انبوهی از فعالیت های دیپلماتیک کمک چندانی به کاهش تنش نکرد.
نیمه دوم فوریه برای مدت طولانی به عنوان محتمل ترین دوره برای یک حمله احتمالی تلقی می شد. سربازان روسی پس از پایان تمرینات نظامی برنامه ریزی شده در بلاروس ماندند و بازی های المپیک زمستانی به میزبانی متحد چین به پایان رسید.
این تهاجم در 22 فوریه توسط پوتین انجام شد که گفت روسیه ادعاهای ارضی دو کشور نیابتی خود در شرق اوکراین را به رسمیت خواهد شناخت. او پیش از این به نیروهای خود دستور داده بود تا به مناطق تحت کنترل روسیه در اوکراین بروند.
در 22 فوریه یکی از شاهدان رویترز ستونهایی از خودروهای نظامی از جمله تانکها و APCها را در حومه دونتسک، پایتخت یکی از سرزمینهای مورد ادعای روسیه مشاهده کرد:
در مورد استقرار روسیه چه می دانیم؟
تعداد زیادی از گروه های تاکتیکی گردان، کوچکترین واحد عملیاتی ارتش مسکو متشکل از 800 تا 1000 سرباز، در نزدیکی مرزهای اوکراین در روسیه و بلاروس قبل از تهاجم مستقر شدند. از 18 فوریه، ایالات متحده تخمین زد که روسیه بین 169000 تا 190000 پرسنل در داخل و اطراف اوکراین دارد.
تخمین زده می شود که 32000 نیروی جدایی طلب پیش از تهاجم در مناطق جدا شده دونتسک و لوهانسک – که احتمالاً برخی از آنها نیروهای روسی به رسمیت شناخته نشده بودند – فعالیت می کردند.
بسیاری از تسلیحات سنگین مستقر در نزدیکی اوکراین تا بهار 2021 وارد شدند. در سال جدید روسیه همچنین شروع به انتقال تانک ها، توپخانه، سیستم های دفاع هوایی و جت های جنگنده به بلاروس برای تمرین های مشترک در فوریه کرد. این استقرار از آن زمان افزایش یافته است.

بر اساس برآوردهای غربی، نیمی از نیروی هوایی روسیه اکنون در نزدیکی اوکراین مستقر هستند. کشتیهای جنگی روسیه در آستانه تهاجم، تمرینهای آموزشی را در دریای سیاه انجام میدهند. این فیلم منتشر شده توسط وزارت دفاع روسیه نشان می دهد که یک هلیکوپتر Ka-27PS در حین تمرین در 22 فوریه بر روی عرشه یک ناوچه بلند شده و فرود می آید:
این تصاویر کامپوزیت ماهواره ای تجمع نیروها در یلنیا و پوگونوو را در طول سال جدید نشان می دهد:
عکس های ماهواره ای نیز افزایش استقرار در نوووزرنویه در غرب کریمه را نشان می دهد.
ایالات متحده تخمین می زند که 10000 سرباز در اواخر ژانویه و اوایل فوریه وارد کریمه شدند. این تصویر مربوط به 18 فوریه استقرار نیروهای زرهی، هلیکوپترها و بیمارستان های صحرایی در نووزرنویه را نشان می دهد:

تصاویر ماهوارهای گرفته شده در 20 فوریه نشان میدهد که نیروها و تجهیزات از مناطق نگهداری به مکانهایی که وزیر دفاع بریتانیا به عنوان مکانهای پرتاب احتمالی توصیف کرده است، منتقل میشوند.
ارتش ها چگونه مقایسه می کنند؟
تهاجم روسیه، ارتش بزرگ کرملین را که اخیراً مدرن شده است، در برابر دشمنی قرار می دهد که عمدتاً از نسخه های قدیمی تر تجهیزات مشابه یا مشابه استفاده می کند که قدمت آن به دوران شوروی باز می گردد. روسیه دارای مزایای عددی قابل توجهی در زمین و به ویژه در هوا و دریا است، اگرچه اوکراینی ها از سرزمین خود دفاع می کنند.
بافت تاریخی چیست؟
پوتین در سال 2014 نیروهای خود را برای ضمیمه کردن کریمه، منطقه عمدتا روسی زبان اوکراین، فرستاد. روسیه همچنین شورش جداییطلبان را در جنوب شرق اوکراین برانگیخت و سربازان و سلاحهای مخفیانه را برای تحریک درگیری که به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد، فرستاد.
یک توافق صلح در سال 2015 یک خط مرزی ایجاد کرد و از هر دو طرف خواست تا امتیازاتی بدهند. از آن زمان، نبردهای سطح پایین در طول جبهه ادامه یافت و هر دو طرف طرف مقابل را به نقض توافق متهم کردند.
اگر به عقب برگردیم، روسیه مدت هاست که با هرگونه تلاش اوکراین برای حرکت به سمت اتحادیه اروپا و ناتو مخالفت کرده است. یکی از خواستههای مکرر پوتین تضمین این است که اوکراین هرگز به ناتو نپیوندد، اتحاد 30 کشوری که از پایان جنگ سرد به سمت شرق گسترش یافته است.
نقش نورد استریم 2 چیست؟
در 22 فوریه، اولاف شولز، صدراعظم آلمان، روند صدور گواهینامه خط لوله گاز نورد استریم 2 را در واکنش به به رسمیت شناختن این دو جمهوری خودخوانده توسط روسیه متوقف کرد.
اولین بار در سال 2015 اعلام شد، خط لوله 11 میلیارد دلاری (8.3 میلیارد پوندی) متعلق به غول انرژی روسیه، گازپروم، برای انتقال گاز از غرب سیبری به لوبمین در شمال شرق آلمان ساخته شده است و ظرفیت موجود خط لوله نورد استریم 1 را دو برابر می کند. و گرم نگه داشتن 26 میلیون خانه آلمانی با قیمتی مقرون به صرفه.
نُرد استریم 2، مهمترین پروژه انرژی اروپا، کشور ترانزیت گاز سنتی اوکراین را با عبور از بستر دریای بالتیک دور می زند. این کشور با مقاومت در داخل اتحادیه اروپا و همچنین از سوی ایالات متحده و همچنین اوکراین، به این دلیل که وابستگی انرژی اروپا به روسیه را افزایش می دهد، هزینه ترانزیت اوکراین را رد می کند و آن را در برابر تهاجم روسیه آسیب پذیرتر می کند، مواجه شده است.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.