واقعاً پشت حمله پوتین به اوکراین چیست؟

اروپا روز پنجشنبه با خبر پیشروی نیروهای روسی به سمت اوکراین بیدار شد، زیرا ولادیمیر پوتین به جامعه بین‌المللی هشدار داد که مداخله منجر به «عواقبی خواهد شد که هرگز ندیده‌اید».

ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین حکومت نظامی اعلام کرد، روابط دیپلماتیک خود را با روسیه قطع کرد و گفت که اوکراین یک ارتش میلیونی آماده دفاع از کشور دارد. وی از جامعه بین المللی خواست تا جبهه ای علیه پوتین آماده کند تا روسیه را از اوکراین خارج کند.

رهبران اتحادیه اروپا بعد از ظهر امروز در بروکسل دیدار خواهند کرد، پس از آن که اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا وعده تحریم های شدید علیه روسیه را داد. جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده، که هفته‌ها درباره تهاجم احتمالی هشدار می‌داد، گفت که اواخر روز پنجشنبه با رهبران گروه ۷ دیدار خواهد کرد.

استونی، لتونی، لیتوانی و لهستان توافق کردند که طبق ماده 4 ناتو رایزنی انجام دهند، که اعضای ائتلاف زمانی که احساس می کنند تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی یک متحد در خطر است، می توانند انجام دهند، حتی زمانی که متحد یکی از اعضای ناتو نیست.

پوتین مدعی شده است که هدف از این تهاجم دفاع از مردم سرزمین های اشغالی در جمهوری های موسوم به دونتسک و لوهانسک است که در سال 2014 ادعای استقلال کردند. پوتین روز دوشنبه به طور رسمی استقلال این دو منطقه را به رسمیت شناخت.

دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین صبح پنجشنبه گفت: «این یک تهاجم روسیه تنها به شرق اوکراین نیست، بلکه یک حمله تمام عیار از چندین جهت است».

اما روز دوشنبه بود که به نظر می رسید پوتین بینشی از باورهای خود در مورد اوکراین و پیوندهای آن با روسیه و اتحاد جماهیر شوروی ارائه کرد.

پوتین در مورد اوکراین چه فکر می کند؟

او ادعا کرد که اوکراین، یک کشور مستقل با 44 میلیون نفر و بزرگترین کشور اروپا، یک اختراع مصنوعی است که توسط بلشویک ها پس از انقلاب روسیه در سال 1917 ایجاد شد.

او گفت: اوکراین مدرن به طور کامل توسط روسیه ساخته شده است. «لنین و یارانش [severed] آنچه از نظر تاریخی سرزمین روسیه است.”

مورخان و کارشناسان در اروپای شرقی آن را “ناسازگار” نامیدند.

تام جونز، مورخ آکادمی علوم لهستان، می‌گوید: «این غیرمنطقی بود و توهین تجدیدنظرطلبانه بود.

جونز گفت که این سخنرانی تلاشی آشکار برای ترساندن بیشتر اوکراینی ها بود.

آیا اتحاد جماهیر شوروی اوکراین را “اختراع” کرد؟

اوکراینی‌ها استدلال می‌کنند که خاستگاه دولت آنها به هزاره‌ها قبل از اینکه کسی نام بلشویک‌ها را نشنیده باشد، برمی‌گردد، به روسیه کیوان و پذیرش مسیحیت توسط شاهزاده ولودیمیر در سال 988.

دیوید مارپلز، استاد تاریخ روسیه و اروپای شرقی در دانشگاه، گفت که میخائیلو هروشفسکی، مورخ اوکراینی، یک رشته روشن بین آن ایالت و دولت‌هایی که در نهایت پس از آن، مانند هتمانات در قرن هفدهم و پادشاهی قزاق، ردیابی کرده است. آلبرتا

زبان و فرهنگ اوکراینی در دوره های بعدی قبل از 1917، مانند زمانی که اوکراین زیر یوغ لهستان و روسیه تزاری بود، سرکوب شد.

اما برخلاف ادعای پوتین، بلشویک‌های کمی در اوکراین در سال 1917 وجود داشتند و دوره 1918 تا 1920 – پس از خروج ارتش آلمان – دوره‌ای از “هرج و مرج کامل” بود.

مارپلز گفت: “قبل از اینکه بلشویک ها بتوانند آن را اشغال کنند، حدود هشت دولت مختلف وجود داشت. حتی در آن زمان، آنها پایتخت را در خارکف تأسیس کردند زیرا کیف امنیت نداشت.”

در اوایل دوران اتحاد جماهیر شوروی، به اوکراین خودمختاری بیشتری داده شد و محدودیت‌های مربوط به زبان اوکراینی برداشته شد.

جونز می‌گوید: «در بسیاری از سخنان پوتین – و به نظر می‌رسد این یک الگو برای مدتی است – برخی از عناصر حقیقت وجود دارد که او آنها را انتخاب می‌کند و با خوانشی ناسیونالیستی از تاریخ می‌آمیزد.

جونز افزود، اما این واقعیت که شوروی گاهی به اوکراینی‌ها حقوق بیشتری می‌داد، به معنای ابداع آنها نیست.

علاوه بر این، اوکراینی‌ها از جمله قربانیان روسیه استالینی بودند، با قحطی هولودومور در سال‌های 1932-1933، بین چهار تا هفت میلیون نفر کشته شدند و به طور قابل توجهی جمعیت‌شناسی کشور تغییر کرد.

نمایندگان کمونیست اوکراین در سال 1930 به اجبار به جمهوری‌های آسیای مرکزی منتقل شدند و روسی‌سازی تحمیلی این قلمرو شاهد سرکوب زبان و فرهنگ اوکراینی در زمان استالین و بعداً در زمان دبیر اول حزب کمونیست اوکراین ولودیمیر شچربیتسکی بود.

پوتین در طول سخنرانی خود گفت که اوکراینی هایی که نقش شوروی در اوکراین را رد می کنند “ناسپاس” هستند.

«حتی در سطح واقعی، این بیانیه اشتباه است. جونز گفت: بحث عمومی در مورد گذشته شوروی اغلب سیاسی شده و سوء تعبیر می شود و جایی برای درک پیچیدگی ها نمی دهد، اما پوتین تحریف گذشته تاریخی را به سطح بعدی می برد.

جمهوری خلق دونتسک و لوهانسک کجا هستند و چرا اهمیت دارند؟

ادعاهایی که پوتین در سخنرانی یک ساعته خود مطرح کرد، تقریباً بر شناسایی بعدی او از استقلال دو منطقه جداشده اوکراین در دونباس، به اصطلاح جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک، سایه انداخت.

پس از رای دوما به پوتین برای به رسمیت شناختن دو منطقه تحت کنترل روسیه که در سال 2014 پس از الحاق کریمه به روسیه اعلام استقلال کردند، صورت گرفت.

جنگ بین اوکراین و جدایی‌طلبان، علیرغم آتش‌بس که پس از دو توافق در مینسک، بلاروس، از آن زمان تاکنون حدود 14000 کشته بر جای گذاشته است.

جونز گفت که سخنرانی پوتین برای اولین بار است که مسکو آشکارا به دخالت خود در جنگ اعتراف می کند و تایید دوما از نیروهای نظامی روسیه در منطقه به هرگونه انکار احتمالی همدستی کرملین پایان می دهد.

او گفت: «پس از هشت سال انکار نقش خود در دونباس، آنها بالاخره پا به عرصه گذاشتند و اعتراف کردند که درگیر آن هستند.

پس چرا پوتین چیزهایی را که می گوید می گوید؟

برای پوتین، اوکراین آخرین قطعه رویای «روسیه بزرگ» است که شامل بلاروس نیز می شود.

اما در حالی که الکساندر لوکاشنکو، رهبر قدرتمند بلاروس یک متحد نزدیک است، تنش‌ها بین روسیه و اوکراین از زمان استقلال این کشور در سال 1991 اغلب پر از تنش بوده است – که در سال 2014 پس از الحاق کریمه به اوج خود رسید.

ادعاهای او در مورد تاریخ اوکراین بخشی از یک روند گسترده‌تر رویزیونیسم تاریخی در سراسر اروپا است، زیرا دولت‌ها و جنبش‌های راست‌گرا تاریخ را برای تطبیق با روایت‌های سیاسی جدید تفسیر می‌کنند و حمایت را تقویت می‌کنند.

اما از نظر عملی، بزرگترین مشکل پوتین برای دستیابی به اهدافش، ناتو و گسترش آن به سمت شرق در حوزه نفوذ روسیه بوده است.

پوتین اصرار دارد که عدم گسترش ناتو در توافقنامه امضا شده رسمی شود، در حالی که سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفته است که این توافق حتی می تواند شامل خروج رومانی و بلغارستان از ائتلاف شود.

چه کسی از پوتین حمایت می کند؟

تاکنون تنها کوبا، ونزوئلا، نیکاراگوئه و سوریه از به رسمیت شناختن استقلال روسیه برای مناطق اشغالی در لوهانسک و دونتسک حمایت کردند.

اتحادیه اروپا به سرعت تحریم ها را علیه رهبری سیاسی روسیه از جمله افرادی مانند لاوروف و وزیر دفاع سرگئی شویگو لغو کرد و فهرست کامل را چهارشنبه شب اعلام کرد.

جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، مجموعه تحریم های گسترده دیگری را صادر کرد که بدهی های دولتی و موسسات مالی بزرگ روسیه و همچنین نخبگان این کشور و اعضای خانواده آنها را هدف قرار می دهد.

آلمان همچنین تصویب نورد استریم 2 را به حالت تعلیق درآورد و پروژه خط لوله 10 میلیارد یورویی روسیه را به طور نامحدود مسدود کرد.

آیا روس ها با پوتین موافق هستند؟

مارپلز گفت که برخلاف الحاق کریمه در سال 2014، «تعداد کمی در روسیه به DPR و LPR اهمیت می دهند».

الکسی کوالیوف، یک سردبیر تحقیقی در مدوزا، گفت که بسیاری از روس‌ها از سخنرانی روز دوشنبه پوتین شوکه شده‌اند.

ما می‌دانستیم که چیزی در راه است، چیزی سنگین، و این همان احساس ناراحت‌کننده‌ای بود که هشت سال پیش احساس می‌کردیم – این نوع استعفای سرنوشت‌ساز در بسیاری از مردم که می‌دانید اوضاع بسیار بدتر از آنچه که هستند، خواهد شد.» او گفت.

او گفت که احساسات در روسیه با موج میهن پرستی که در سال 2014 بسیاری را در این کشور فراگرفت، فاصله زیادی دارد.

“هشت سال پیش، بسیاری از این لفاظی‌های میهن‌پرستانه عجیب و غریب وجود داشت که فقط در صورت شما فریاد می‌زد که روسیه چقدر بزرگ است. دکه‌هایی در خیابان‌ها وجود داشت که مردم به عنوان داوطلب ثبت نام می‌کردند. [to fight in Donbas]یا جعبه های جمع آوری با افرادی که برای برادران خود در شرق اوکراین پول می دهند.”

“الان چیزی شبیه به این وجود ندارد. مردم خیلی به آن اهمیت نمی دهند.”