بازجو شهادت می دهد که اسیر سیا برای واتربرد خیلی کوچک بود

خلیج گوانتانامو، کوبا – روان‌شناسی که برای سیا یک زندانی را که متهم به طراحی بمب‌گذاری یو اس‌اس کول بود، این هفته شهادت داد که مرد سعودی به‌سرعت شکسته شد و آنقدر مطیع شد که حتی قبل از اینکه نگهبانان به او دستور بدهند داخل یک جعبه تنگ بخزد.

روانشناس، جیمز ای. میچل، همچنین به یک قاضی نظامی گفت که زندانی، عبدالرحیم النشیری، به قدری ضعیف بود که دکتر میچل و شریک بازجویی او، جان بروس جسن، پس از جلسه سوم در یک اتاق بازجویی، او را متوقف کردند. سایت مخفی در تایلند در سال 2002 زیرا آنها می ترسیدند که او ممکن است آسیب ببیند.

در آن نمونه، آنها او را در یک بند گردن قرار دادند و او را به گارنی که نقش تخته را داشت، بستند. دکتر میچل گفت، اما زمانی که آنها تخته را به سمت بالا کج کردند تا به او اجازه دهند پس از یک “ریختن 40 ثانیه ای” نفس بکشد، زندانی 5 فوتی 5 و 120 پوندی تقریباً از روی تسمه ها به زمین سر خورد.

دکتر میچل شهادت داد: «او داشت خرخر می‌کرد و آب از بینی‌اش بیرون می‌زد. دکتر میچل که یک روانشناس نظامی سابق بود که گفت این تکنیک ها را در یک مدرسه بقای نیروی هوایی آموخته است، گفت که قسمت های واتربوردینگ به قدری پیش بود که او نمی توانست به خاطر بیاورد که آیا زندانی واقعاً گریه کرده است یا خیر.

وکلای مدافع آقای نشیری در روزهای دوشنبه و سه شنبه از دکتر میچل در مورد آنچه برای چندین هفته در سایت سیاه در نوامبر 2002 گذشت، بازجویی کردند. هدف از شهادت او ارائه گزارشی بود از آنچه ممکن است در نوارهای ویدئویی وجود داشته باشد که رهبران ارشد سیا در یک سایت نابود کردند. زمانی که کمیته اطلاعات سنا در حال بررسی فعالیت های سایت سیاه پوست بود.

آقای نشیری، که در سال 2002 در دبی دستگیر شد، متهم است که مغز متفکر بمب گذاری انتحاری القاعده در کول در نزدیکی یمن در سال 2000 بوده است، حمله ای که به کشته شدن 17 ملوان آمریکایی منجر شد. پرونده او هنوز در مراحل پیش از محاکمه است و وکلای او در تلاشی طولانی مدت برای حذف شواهد دولتی از محاکمه نهایی او برای مجازات اعدام، شاهدان را فراخوانده اند. آنها استدلال می کنند که برخی از مدارک موردی آلوده به شکنجه یا سایر رفتارهای نادرست ایالات متحده است.

انتظار نمی رود به زودی در مورد هیچ یک از موضوعات کلیدی حکمی صادر شود. دکتر میچل در شهادت خود، رفتار خود با متهم – برای شرطی کردن او برای پاسخ دادن به سؤالات در بازجویی – را به گونه‌ای توصیف کرد که به شدت توسط پزشکان سیا تحت نظر بوده و توسط وکلای وزارت دادگستری مجوز داده شده است.

دکتر میچل در مورد جعبه حبس که روانشناسان برخی از زندانیان را در آن نگهداری می کردند، گفت که او و دکتر جسن آن را با کمک پرسنل سیا ساختند تا جعبه ای را تکرار کنند که برای آموزش برخی از پرسنل نیروی هوایی برای زنده ماندن از دستگیری و بازجویی توسط دشمن استفاده شده بود.

دکتر میچل گفت در ابتدا، نگهبانان باید به زندانی سعودی دستور می دادند که داخل جعبه شود، اما با گذشت زمان، زندانی “دوست داشت در جعبه باشد”. “او وارد می شد و خودش آن را می بست.”

آقای نشیری داوطلبانه در جلسه غایب بود و به همین دلیل توضیحاتی مبنی بر نگهداری او در یک سلول خام، برهنه و زیر نور روشن – با جعبه ای که در آنجا نیز نگهداری می شد – نشنید. او همچنین نسخه ای از جعبه ای را که تیم دفاعی او با حقوق پنتاگون بر اساس مشخصات ذکر شده در مطالعه سنا درباره برنامه سایت سیاه سیا ساخته بود، ندید.

آنی دبلیو مورگان، وکیل مدافع سابق نیروی هوایی که در تیم حقوقی آقای نشیری خدمت می‌کند، گفت: «وقتی صحبت‌های او را شنیدم، تصویری از آموزش دادن سگ به جعبه پیدا کردم و حالت تهوع داشتم. “هدف برنامه این بود: ایجاد حس درماندگی آموخته شده و وابستگی کامل به اسیرکنندگان و تسلیم شدن به آنها.

دکتر میچل همچنین برخی از آزارهایی را که آقای نشیری بعداً در سال 2002 متحمل شد، پس از تحویل زندانی توسط روانشناس به افغانستان و بازداشت بازپرس ارشد سیا در سایت سیاه بعدی توضیح داد. برای آقای نشیری، این چهارمین ایستگاه بود که به ادیسه چهار ساله بازداشت سیا از طریق 10 سایت مخفی خارج از کشور تبدیل می شد.

اپیزودهایی که دکتر میچل توضیح داد عبارتند از:

• دکتر میچل گفت که یکی از اعضای یک تیم بازجویی با استفاده از یک کمربند بازوهای آقای نشیری را پشت سرش بست و او را از پشت به سمت “نوک پاهایش” برد. زندانی زوزه کشید و دکتر میچل گفت که از ترس دررفتگی شانه های آقای نشیری اعتراض کرده است. درمان ادامه یافت.

• نگهبانان آقای نشیری را با غل و زنجیر به زانوی او انداختند و سپس او را به عقب خم کردند و یک جارو پشت زانوهای زندانی قرار دادند.

• بازپرس ارشد که ظاهراً به دنبال آموزش به آقای نشیری بود تا او را «آقا» خطاب کند، از یک برس سفت برای حمام کردن با آب سرد به آقای نشیری استفاده کرد، سپس برس را از مقعد زندانی به صورت و دهان او خراش داد.

دکتر میچل گفت که او فقط در روزهای اخیر – از دادستان های پرونده – دریافته است که آقای نشیری تحت “تغذیه رکتوم” قرار گرفته است، روشی که به گفته او بیشتر توسط پزشکان سیا به دلایل پزشکی انجام می شده است، به جز زمانی که بازپرس ارشد در افغانستان انتخاب کرده است. برای استفاده از آن

گزارش اطلاعاتی سنا در مورد این برنامه که در سال 2014 علنی شد، نشان می‌دهد که کارکنان پزشکی آژانس لوله‌ای را در رکتوم یک زندانی سیا قرار می‌دهند که از خوردن یا نوشیدن امتناع می‌کرد و سپس غذای مایع یا پوره شده را به زندانی تزریق می‌کرد. زندانیان و وکلای آنها این روش را تجاوز جنسی توصیف کرده اند. مجید خان، یک پیک القاعده، سال گذشته در دادگاه گفت، زمانی که او مجبور به انجام این عمل شد، سیا از “شلنگ های باغ سبز” استفاده کرد.

دکتر میچل همچنین به طور خلاصه به اطلاع از بازجوی ارشد از آقای نشیری در بازجویی با مته برقی و تفنگ در دوره پس از واتربرد اشاره کرد. دکتر میچل گفت که او شاهد این رفتار نبوده اما آن را به مقر سیا گزارش داده است که بازرس کل را وادار به تحقیق و افشای این رفتار نادرست کرده است.

دکتر میچل این رفتار ظالمانه را غیرضروری و تایید نشده توصیف کرد. دکتر میچل گفت، پس از اینکه آقای نشیری را واتربرد کردند و تحت «اجبار فیزیکی» دیگری قرار گرفتند، از جمله کوبیدن به دیوار و نگهداری در جعبه حبس، او شروع به پاسخ دادن به سؤالات در مورد حملات قریب الوقوع کرد.

دکتر میچل شهادت داد که از سایت‌های سیاه‌پوستی که آقای نشیری در چهار سال حبس خود در سیا در آن نگهداری می‌شد – از جمله یک مکان مخفی که در سال‌های 2003 و 2004 در زندان گوانتانامو نگهداری می‌شد – بازدید می‌کرد تا همکاری زندانی را با کسانی که از او بازجویی می‌کردند تقویت کند. . او گفت که به آقای نشیری یادآوری می‌کند که نمی‌خواهد به «روزگار سخت» بازگردد، کنایه‌ای از دوران «گسترش بازجویی».