به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
کتی بودین، یک رادیکال سابق آب و هوای زیرزمینی که بیش از دو دهه را به خاطر نقشش در سرقت مرگبار کامیون زرهی در سال 1981 در زندان گذراند و بخش آخر عمر خود را صرف کمک به افرادی کرد که در زندان بودند، در سن 78 سالگی درگذشت.
بودین، که در شهر نیویورک زندگی می کرد، روز یکشنبه بر اثر سرطان در محاصره خانواده، از جمله شریک زندگی اش دیوید گیلبرت، که سال گذشته به دلیل نقش خود در سرقت بدنام کامیون زرهی برینک از زندان آزاد شد، درگذشت.
بودین از سرقتی که در آن یک نگهبان و دو افسر پلیس در شمال شهر نیویورک کشته شدند ابراز پشیمانی کرده بود. او به عنوان یک زندانی نمونه توصیف شد. او در سال 2003 با آزادی مشروط آزاد شد، اقدامی که خشم برخی از بستگان و دوستان سه مردی که در این سرقت ناموفق کشته شدند را برانگیخت. بودین پس از آزادی خود کم کم به کار خود ادامه داد و به نمایندگی از زندانیان و زندانیان سابق ادامه داد.
پسر او با گیلبرت، چسا بودین، دادستان منطقه سانفرانسیسکو، گفت که مادرش پس از تشخیص سرطان در سال 2015، خود را وقف دیگران کرد.
چسا بودین گفت: “او به عنوان یک مادر، نه تنها عشق و غرور بی قید و شرط را ارائه کرد، بلکه الگویی از نحوه رستگاری و مسئولیت اشتباهات وحشتناک بدون اجازه دادن به آنها برای تعریف کامل زندگی او ارائه کرد.”
کتی بودین دختر لئونارد بودین وکیل حقوق مدنی بود و در دهه 1960 به یک فعال رادیکال تبدیل شد و به گروه آب و هوای زیرزمینی پیوست، گروهی که با اعتراضات و بمباران خشونت آمیز خود به تعریف جنبش رادیکال ضد جنگ ویتنام کمک کرد.
بودین یک بار در حال فرار برهنه از انفجار سال 1970 در خانه ای در دهکده گرینویچ دیده شد که پلیس گفته بود توسط رادیکال ها به عنوان یک کارخانه بمب استفاده می شد.
او و گیلبرت در سرقت برینک در 20 اکتبر 1981 به اعضای ارتش آزادی بخش سیاه پیوستند و 1.6 میلیون دلار پول نقد از یک ماشین زرهی در خارج از مرکز خرید Nanuet در نزدیکی جامعه رودخانه هادسون در Nyack به سرقت بردند.
نگهبان یک برینک، پیتر پیج، کشته شد. دو افسر پلیس به نامهای ادوارد اوگریدی و ویورلی براون زمانی که یک کامیون فراری در یک جاده متوقف شد و افراد مسلح از پشت منفجر شدند و سلاحها شلیک کردند، کشته شدند.
بودین که روی صندلی مسافر کامیون بود، هنگام فرار دستگیر شد. او در سال 1984 به قتل و سرقت اعتراف کرد، در حالی که معتقد بود نقش او در جنایات محدود بوده و او غیرمسلح بوده است.
بودین در دادگاه گفت: «من نسبت به زندگی هایی که در نتیجه این حادثه از دست رفتند احساس وحشت دارم. من یک زندگی متعهد به اصول سیاسی داشته ام. من معتقدم که میتوانم به روشهای مختلف به این اصول وفادار باشم بدون اینکه درگیر اعمال خشونتآمیز باشم.»
او که به 20 سال حبس ابد محکوم شده بود، در زندان برنامه ای را در مورد والدین پشت میله های زندان توسعه داد و به نوشتن کتابچه راهنمای زندانیانی که فرزندانشان تحت سرپرستی هستند کمک کرد. او مدرک کارشناسی ارشد گرفت و برای کمک به زندانیان مبتلا به ایدز کار کرد.
پس از آزادی، او برنامه ای را تأسیس کرد که مراقبت های بهداشتی را برای افرادی که از زندان باز می گردند ارائه می دهد و مرکز عدالت را در دانشگاه کلمبیا تأسیس کرد که به دنبال جایگزین هایی برای حبس دسته جمعی است. او مدرک دکترا را از کالج معلمان دانشگاه کلمبیا گرفت و در دانشکده مددکاری اجتماعی کلمبیا تدریس کرد.
گیلبرت که اعتراف به گناه نکرد به 75 سال تا ابد محکوم شد. تابستان گذشته، اندرو کومو، فرماندار وقت نیویورک، درست قبل از استعفا به گیلبرت عفو کرد.
چسا بودین گفت که بودین و گیلبرت پس از دستگیری ازدواج کردند و در زندان طلاق گرفتند، اما صمیمی بودند و از زمان آزادی گیلبرت روزها را با هم سپری کرده بودند.
دادستانی که در یک سکوی مترقی شرکت می کرد، 14 ماهه بود که والدینش به زندان افتادند. او توسط کتی بودین و هموطنان زیرزمینی آب و هوای گیلبرت، بیل آیرز و برناردین دورن بزرگ شد.
چسا بودین در مورد مادرش گفت: “من جعبه ها و جعبه های نامه هایی دارم که او از زندان برایم فرستاد.” ما هر ماه ساعت های بی شماری را با تلفن می گذراندیم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.