آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
تیاو لغزش ها و مصاحبه های تصادف اتومبیل با نادین دوریس، وزیر فرهنگ، مانند اشاره او به فیلم های «پایین دست»، خوراک منظمی برای طنزپردازان و کاربران شبکه های اجتماعی فراهم می کند، اما مشکل اینجاست که این کلیپ ها حواس پرتی هستند. از اصل واقعی کاری که او انجام می دهد – و خصوصی سازی کانال 4 شوخی نیست.
خصوصی سازی به نوعی از زمان راه اندازی این کانال در سال 1982 حدود نیمی از دوجین بار مطرح شده است، اما هیچ کس نتوانسته به اندازه این دولت که فروش آن را ادامه می دهد، نزدیک شود. در مورد اینکه آیا از پشتوانه سیاسی برای تصویب قوانین لازم برای فروش پخش کننده برخوردار است یا خیر، تردید وجود دارد، اما دوریس از این طرح ها دفاع می کند، نه با درخشش استدلال خود، بلکه با شفافیت کمتر در مورد حقایق.
کانال 4، که امسال تولد 40 سالگی خود را جشن می گیرد، جانور عجیبی است: یک برنامه تلویزیونی دولتی که از طریق تبلیغات بخش خصوصی بودجه می گیرد، اما با تعهد، یا حواله، نشان دادن نوع محتوای خدمات عمومی (اخبار، پارالمپیک، صداهای منطقه ای) که تا حد زیادی سودآور نیست و سپس سرمایه گذاری مجدد سود در برنامه های جدید.
در روزی که کاغذ سفید برای خصوصی‌سازی کانال منتشر شد، شنوندگان برنامه رادیویی Iain Dale در LBC شنیدند که دوریس می‌گوید که سرمایه‌گذاری در رقیب پخش کانال 5 پس از «خصوصی‌سازی… سه سال پیش، شاید پنج سال پیش» افزایش یافت. کانال 5 هرگز مالکیت عمومی نداشته و بنابراین هرگز نمی تواند خصوصی شود.
چه زمانی خطا اشاره شد، دوریس دو برابر شد. او گفت که انتقادها پس از اینکه او تاریخ را «اشتباه» می‌کرد، «انتخاب‌کننده» بود و نشان می‌داد که فراموش نکردن زمان فروش کانال 5 (2014) مشکل بود و نه این که او مدل مالکیت کانال را درک نکرد.
همه مجاز به اشتباه هستند، اما مصاحبه به سختی غیرعادی بود. او ستونی را برای Mail on Sunday نوشت: «به‌طور پیش‌بینی‌شده، اوباش لینچ چپ‌گرا از پذیرش بهترین چیز برای تلویزیون بریتانیا امتناع می‌ورزند». در آن دوریس این واقعیت را به گوش می‌رساند که «کانال 4 مبلغی را که برای محتوای جدید هزینه میکند 158 میلیون پوند کاهش داده است» اما این واقعیت را کم‌اهمیت می‌داند که این کاهش در سال 2020 اتفاق افتاد، یک سال استثنایی برای همه، و اینکه هزینه‌های پخش کننده به بالاتر از سطح سال 2019 بازگشته است. تا بحال.
دوریس با استناد به خاطرات نخست وزیر سابق در سال 1988، عقیده دارد که مارگارت تاچر می‌خواست این کانال را خصوصی کند، اما او به این واقعیت اشاره نمی‌کند که جلسات بعدی تاچر را از این دیدگاه منصرف کرد. این تا حدی اقتصادی بود – بدون هیچ تولید داخلی، کانال 4 از دهه 1980 یک بخش تولید مستقل پر رونق را در بریتانیا ایجاد کرده است – اما تاچر همچنین متقاعد شده بود که این لایحه احتمالاً شکست خواهد خورد. در صورتجلسه ای که در آرشیو ملی برگزار شد، آمده بود: “در هر دو مجلس، پیشنهاد خصوصی سازی کانال 4 احتمالاً در معرض شکست قرار می گرفت.”
دوریس دوست دارد بگوید علاقه مندان رسانه ای کسانی هستند که از برنامه های او انتقاد می کنند، با این حال 96 درصد از پاسخ ها به مقاله مشاوره ای خود دولت علیه خصوصی سازی بود. دوریس با نظرسنجی گروه 38 درجه، این سازمان را “سازمان با انگیزه سیاسی” نامید، که توضیح نمی دهد که چرا بسیاری از اعضای حزب خود، از جمله جولیان نایت، جرمی هانت و دامیان گرین، مخالف این طرح هستند.
پس چرا دولت اکنون می خواهد این خصوصی سازی را تحت فشار قرار دهد؟ این نمی تواند فقط به این دلیل باشد که به درآمد فروش نیاز دارد، زیرا دوریس قول داده است که آنها را دوباره سرمایه گذاری کند. دوریس سیاسی بودن انگیزه‌هایش را انکار میکند – با این حال او هنوز هم کانال 4 را به سخره می‌گیرد.
سخت است باور نکنیم که بوریس جانسون و تیمش برای انتقام از پوشش سیاسی کانال 4، از جمله جایگزین کردن او با مجسمه یخی در حال ذوب زمانی که او در یک مناظره بحران آب و هوایی حاضر نشد، گرمای شبکه 4 را بالا ببرند.
مردم باید به خاطر داشته باشند که می توانند در انتخابات بعدی نخست وزیر را برکنار کنند، اما وقتی شبکه 4 رفت، دیگر برنمی گردد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
