غرب می تواند وابستگی انرژی خود به روسیه را کاهش دهد و سبزتر شود | جفری فرانکل

آرتهاجم آمریکا به اوکراین اهمیت ملاحظات امنیت ملی را در سیاست های انرژی کشورهای غربی تقویت کرده است. در عین حال، دولت‌ها باید بر کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی – به‌ویژه، بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تمرکز کنند. هر دو هدف، ژئوپلیتیک و محیطی، فوری هستند و باید با هم ارزیابی شوند.

همانطور که برخی معتقدند این دو هدف لزوماً در تضاد نیستند. اقدامات انرژی زیادی وجود دارد که غرب می تواند اتخاذ کند که به نفع محیط زیست و پیشبرد اهداف ژئوپلیتیکی آن است. واضح ترین گام ها، به ویژه برای اتحادیه اروپا، تحریم هایی است که تقاضا برای واردات سوخت های فسیلی از روسیه را کاهش می دهد.

بررسی حوزه های مختلف سیاست انرژی گزینه های بیشتری را نشان می دهد. در اینجا، من بر بایدها و نبایدهایی که به نظر می‌رسد انتخاب‌های برد-برد واضحی هستند، تأکید می‌کنم، برخلاف تصمیم‌های سیاستی که در آن مبادلات حاد هستند و ناظران منطقی ممکن است با آن مخالف باشند.

اولین انتخاب سیاستی صریح است: دولت ها نباید عمر زغال سنگ را طولانی کنند و باید یارانه های زغال سنگ را پس بگیرند. صندوق بین‌المللی پول تخمین زده است که یارانه‌های جهانی انرژی (از جمله نفت و گاز طبیعی و همچنین زغال‌سنگ)، در تولیدکننده یا مصرف‌کننده، بیش از 5 تریلیون دلار در سال است. یارانه مستقیم سوخت های فسیلی ایالات متحده به تنهایی به طور محافظه کارانه سالانه 20 میلیارد دلار برآورد شده است.

در مرحله بعد، سیاست گذاران باید گاز طبیعی را تنظیم کنند. اروپای قاره ای خود را به گاز روسیه وابسته کرده است و محموله های گاز طبیعی مایع آمریکا می تواند جایگزین آن شود. اما اگر قرار باشد رونق فراکینگ تجدید شود، که در واقع مجموع انتشار دی اکسید کربن ایالات متحده را از سال 2007 تا 2012 کاهش داد، مقررات دقیق باید مقدار متان منتشر شده در جو را به عنوان بخشی از این فرآیند به شدت کاهش دهد. خوشبختانه، این مقررات نباید گران باشد.

عدم پرداخت یارانه به نفت نیز مهم است. یارانه های جهانی نفت حدود 1.5 دلار در سال تخمین زده می شود. اگر ایالات متحده باید زمین های فدرال بیشتری را برای حفاری باز کند، دیگر نباید اجاره ای را به حفاری ها با نرخ های پایین تر از بازار ارائه دهد.

دولت های غربی نیز باید از ذخایر موجود استفاده کنند، همانطور که جو بایدن اخیرا با اعلام انتشار بی سابقه 180 میلیون بشکه نفت از ذخایر استراتژیک نفت این کشور انجام داد. در حالی که روسای جمهور در گذشته گاهی از ذخایر برای مقاصد سیاسی استفاده می کردند، تصمیم بایدن یک توجیه واقعی برای امنیت ملی دارد، زیرا آزادی می تواند به جبران بخشی از کمبود عرضه موقت فعلی کمک کند.

برخی استدلال می کنند که ذخایر نفت آنقدر بزرگ نیست که قیمت های جهانی را کاهش دهد. اما این اقدام ایالات متحده با انتشار ذخایر اضطراری مشابه توسط بریتانیا، آلمان و بسیاری از کشورهای دیگر همراه بوده است که در مجموع 240 میلیون بشکه در شش ماه آینده خواهد بود. برخی از اقتصاددانان همچنین استدلال می کنند که ایالات متحده نیازی به ذخیره نفت ندارد، اکنون که این کشور دیگر وارد کننده خالص نفت نیست. حتی اگر کسی موافق باشد، این استدلالی بر علیه آزادسازی ذخایر در حال حاضر نیست، بلکه در مقابل ذخیره مجدد ذخایر پس از پایان بحران خواهد بود.

علاوه بر این، دولت ها باید مالیات بر فرآورده های نفتی خرده فروشی را افزایش دهند، نه کاهش دهند. چندین ایالت ایالات متحده اخیراً “تعطیلات مالیاتی گاز” را برای محافظت از مصرف کنندگان از اثرات قیمت های بالای جهانی نفت اعلام کرده اند. کشورهای دیگر نیز در تلاشند تا از شهروندان خود در برابر افزایش قیمت انرژی محافظت کنند. اما این اقدامات، اگرچه از نظر سیاسی قابل درک است، اما از نظر اقتصادی وحشتناک هستند: آنها انگیزه رانندگان را برای صرفه جویی در مصرف سوخت تضعیف می کنند، در نتیجه به نفع روسیه و آسیب به محیط زیست می شوند.

از آنجایی که آنها ترویج زغال سنگ و نفت را متوقف می کنند، دولت ها باید حرکت انرژی های تجدیدپذیر را حفظ کنند. ادامه روند اخیر به سمت انرژی بادی و خورشیدی هم به دلایل ژئوپلیتیکی و هم به دلایل زیست محیطی مهم است. یارانه های دولتی برای انرژی های تجدیدپذیر، از جمله برای حمایت از تحقیقات در زمینه فناوری ذخیره سازی، می تواند نقش داشته باشد. اما ایالات متحده و اتحادیه اروپا نیز باید گام کمتر محبوبی را برای کاهش، نه افزایش، بردارند، تعرفه‌ها و دیگر موانع حمایت‌گرایانه‌ای را که بر واردات پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی تأثیر می‌گذارد – وارداتی که به کاهش هزینه‌های انرژی تجدیدپذیر کمک کرده است.

در عین حال، دولت‌ها باید برای افزایش عمر نیروگاه‌های هسته‌ای، خود را تقویت کنند. یکی از نادرست ترین سیاست های انرژی فعلی، انتخاب غافلگیرکننده آلمان برای ادامه برنامه هایی برای بستن سه نیروگاه هسته ای باقی مانده خود در اواخر امسال است، به جای تلاش برای بازگشایی سه نیروگاه هسته ای که در دسامبر بسته بود. تصمیم این کشور در سال 2011، در واکنش به فاجعه فوکوشیما، برای تعطیل کردن تمام انرژی هسته‌ای خود در طول دهه بعد، به افزایش وابستگی به زغال سنگ و واردات سوخت فسیلی روسیه و افزایش CO منجر شد.₂ انتشارات

سایر کشورها مزایا و معایب انرژی هسته ای را متفاوت ارزیابی می کنند. مرگ و میر کمتری در نتیجه حادثه هسته ای ژاپن نسبت به هر روز ناشی از استخراج یا سوزاندن زغال سنگ رخ داد. بریتانیا اکنون قصد دارد در این دهه هشت رآکتور هسته ای جدید بسازد، تا حدی برای کاهش وابستگی خود به واردات نفت در پی حمله روسیه به اوکراین.

بهترین راه برای کاهش تقاضا برای سوخت‌های فسیلی از طریق مالیات کربن یا مزایده مجوزهای قابل معامله است (مثلاً با درآمدی که برای کاهش مالیات‌های تحریف‌کننده استفاده می‌شود). در حال حاضر، معرفی چنین مکانیزم های قیمتی در ایالات متحده از نظر سیاسی غیرممکن است. اما، 20 سال پیش، ما همین را در مورد اتحادیه اروپا گفتیم و امروز سیستم تجارت انتشار گازهای گلخانه ای دارد.

کاهش تقاضا برای هیدروکربن به درآمد همه صادرکنندگان نفت و نه فقط روسیه لطمه می زند. اما در حالی که برخی از این تولیدکنندگان ناظران بی‌گناهی هستند، برخی از کشورهای نفتی هستند که کاملاً شایسته حمایت ایالات متحده و متحدانش نیستند. تصادفی نیست که بسیاری از کشورهای صادرکننده نفت خودکامه هستند. بسیاری از مطالعات درباره نفرین منابع طبیعی به این نتیجه رسیده اند که جوامعی که بر روی ثروت کالاها به طور کلی و نفت به طور خاص ساخته شده اند، مستعد اقتدارگرایی هستند.

در بلندمدت، شاید بهتر باشد که بخش سوخت‌های فسیلی در سراسر جهان کاهش یابد. از آنجایی که دولت‌های غربی به دنبال طرح‌ریزی سیاست‌های انرژی هستند که هم از نظر زیست‌محیطی و هم از نظر ژئوپلیتیکی قوی باشند، این تفکر باید به تمرکز ذهن‌ها کمک کند.

جفری فرانکل استاد دانشکده دولتی جان اف کندی دانشگاه هاروارد است. او به عنوان یکی از اعضای شورای مشاوران اقتصادی رئیس جمهور بیل کلینتون خدمت کرد

© Project Syndicate