یکی از دانشمندان برجسته سابق آب و هوا می گوید CSIRO به یک شرکت مشاوره اسراف تبدیل شده است | CSIRO

یک دانشمند برجسته استرالیایی در زمینه آب و هوا می گوید که آژانس ملی علوم، CSIRO، تحت ائتلاف به یک “شرکت مشاوره بسیار عجیب و غریب” تبدیل شده است و دانشمندان آن از صحبت علنی در مورد سیاست های دولت منع شده اند.

هشدار پروفسور دیوید کارولی به دنبال بازنشستگی وی از سازمان تحقیقات علوم و صنعت مشترک المنافع در ماه فوریه پس از بیش از 40 سال به عنوان یکی از معتبرترین صداها در علم آب و هوا است.

کارولی که روی چهار مورد از شش ارزیابی اصلی هیئت بین‌دولتی تغییرات آب و هوایی کار می‌کرد، در سال 2018 به CSIRO بازگشت. او موافقت کرد که بعد از مدیر اجرایی، لری مارشال، که کاهش‌های عمیقی ایجاد کرد، ریاست سیستم‌های زمین و مرکز تغییرات آب و هوا را بر عهده بگیرد. به ظرفیت علوم آب و هوای سازمان بر این اساس که مشکل “اثبات شده” بود. این فشار تا حدی پس از فشارهای عمومی و سیاسی معکوس شد و مارشال بعداً اذعان کرد که این یک اشتباه بوده است. کارولی برای کمک به ساخت یک برنامه جدید قرارداد امضا کرد.

در مصاحبه با آبان نیوز استرالیا، کارولی می‌گوید که می‌دانست این شغل چالش‌برانگیز خواهد بود، و برخی از افراد «عقل عقل من» را برای قبول کردن آن زیر سوال بردند. او می گوید که متوجه شده است که کاهش بودجه و تغییرات در مدیریت، CSIRO را از یک بدنه متمرکز بر علم خیر عمومی به سازمانی متکی به قراردادهای خارجی برای بقا تبدیل کرده است.

در حالی که او افتخار می کند که کمک کرده است تا 50 درصد افزایش بودجه را برای یک مرکز جدید سیستم های آب و هوایی خرج کند، اما می گوید این کاهش ها “احمقانه” بوده و تأثیری پایدار داشته است. او می‌گوید که سال گذشته به کارکنان واحد اقیانوس‌ها و جو CSIRO گفته شد که 70 درصد بودجه CSIRO اکنون باید از درآمدهای خارجی – قرارداد با صنعت و سازمان‌های دولتی – به جای بودجه اصلی برای تصویب یک پروژه تأمین شود. از نظر تاریخی، حدود 30 درصد بودجه خارجی وجود داشته است.

کارولی استدلال می کند که اساساً سازمانی را تغییر داده است که زمانی به دلیل استانداردهای بین المللی علم «خیر عمومی» شناخته شده بود. مشهور است، ستاره شناسان رادیویی CSIRO به طور تصادفی چیزی را که به وای فای تبدیل شد، در حین انجام تحقیقات غیرمرتبط در مورد منافع عمومی اختراع کردند. کارولی می‌گوید که اکنون احتمال این نوع کار کمتر است.

او می گوید: «رویکرد CSIRO اکنون کسب درآمد است. «این اساساً یک شرکت مشاوره بسیار عجیب است و تا زمانی که درآمد خارجی به اندازه کافی بزرگ نداشته باشد، علم پیش نمی‌رود. این بدان معناست که علم خیر عمومی از CSIRO ناپدید شده است، مگر اینکه شخص دیگری مایل به پرداخت هزینه آن باشد.

او می گوید تمرکز بر “علم مشتری محور” به ائتلاف فدرال محدود نمی شود، بلکه این تغییر را تسریع کرده است. او می‌گوید: «این فقط یک دیدگاه دولت حزب ملی لیبرال نیست، بلکه دیدگاه حزب کارگر نیز هست: اینکه کاربران باید علم را برای پاسخ به سؤالاتی که برای آنها مهم است هدایت کنند».

کارولی می‌گوید که دانشمندان در CSIRO و اداره هواشناسی معمولاً از صحبت عمومی منع می‌شوند و اگر بتوان آن را در تضاد با سیاست‌های دولت تفسیر کرد، کارشان سرکوب می‌شود. کارولی به عنوان یکی از برترین دانشمندان آب و هوای CSIRO اجازه داشت در مورد انتشار گازهای گلخانه ای جهانی و نیاز فوری به کاهش آن صحبت کند، اما اجازه صحبت درباره رویکرد استرالیا به این موضوع یا عملکرد در کاهش انتشار گازهای گلخانه ای را نداشت.

او می‌گوید: «ما اجازه نداشتیم در مورد سیاست دولت استرالیا در مورد هر چیزی صحبت کنیم، چه سیاست دولت استرالیا در مورد کووید، یا سیاست دولت استرالیا در مورد پیش‌بینی آب و هوای فصلی یا سیاست دولت استرالیا در مورد انتشار گازهای گلخانه‌ای».

او می گوید که سرکوب «مطمئناً در دهه گذشته بدتر شده است» تحت ائتلاف. بخشی از آن به نگرانی CSIRO در مورد تأمین مالی مربوط می شود. من فکر می‌کنم این توضیح می‌دهد که چرا مدیر اجرایی CSIRO نمی‌خواست بر تغییرات آب‌وهوایی تمرکز کند، و در آن زمان حاضر بود بگوید “ما به اندازه کافی در مورد علم تغییرات آب و هوا می‌دانیم و می‌توانیم تعداد کارکنان را تا ۵۰٪ کاهش دهیم.”

گمان نمی‌رفت که کارولی همیشه در چارچوب دستورالعمل‌های CSIRO در مورد آنچه می‌توانست به طور علنی بگوید، باقی مانده است. در اواخر سال 2020، یک مقاله علمی بررسی شده ادعاهای دانشمندان استرالیایی را مستند کرد که شواهد و توصیه های آنها در مورد تأثیر قطع درختان، تخریب جنگل ها و استخراج معادن به روش های مختلف سرکوب شده است.

کارولی در پاسخ به مطلبی در مورد این موضوع که توسط The Conversation منتشر شد، نظری را ارسال کرد و از نویسندگان به دلیل “توجه به موضوع کلیدی” تشکر کرد و اشاره کرد که اظهار نظر در مورد مسائل علمی برای کارمندان خدمات عمومی محدود شده است. او نوشت: «این برای دانشمندان آب و هوا، به ویژه آنهایی که در اداره هواشناسی و CSIRO هستند، خبری نیست و تاریخچه طولانی و جالبی دارد.

او می‌گوید ظرف 24 ساعت با مدیرش در CSIRO تماس تلفنی داشت و پیامی را از سوی مدیر اجرایی سازمان ارسال کرد مبنی بر اینکه او با اظهار نظر در مورد چیزی که در آن تخصص نداشت، خط‌مشی نظرات عمومی سازمان را نقض کرده است.

«این یک بازی کلاسیک 22 بود. آنها اظهار نظر من را در مورد مقاله ای که می گفت سرکوب علم وجود دارد، سرکوب کردند. من فکر می کنم کاملا احمقانه بود، اما، بله، کاری که CSIRO در تلاش بود انجام دهد سرکوب علم بود. منطقی نیست که ما تعدادی از بهترین دانشمندان آب و هوای کشور را در اداره هواشناسی و CSIRO داریم و آنها نمی توانند آشکارا در مورد پیوندهای علم و سیاست عمومی صحبت کنند.

یکی از سخنگویان CSIRO می‌گوید که دانشمندان به طور فعال تشویق می‌شوند تا کار علمی خود را به دولت، صنعت و جامعه منتقل کنند، اما برای اینکه به عنوان مشاور مستقل و دو حزبی مورد اعتماد دولت باقی بمانند، سازمان باید بی‌طرف بماند.

سخنگو می گوید: «بنابراین ما از مردم ما می خواهیم که از شایستگی های سیاست های دولت یا مخالفان دفاع، دفاع یا علناً بررسی نکنند.

در مورد بودجه، سخنگوی CSIRO می‌گوید که CSIRO بسته به ماهیت تحقیق، تمهیدات مالی متنوعی دارد، که هر سال حدود 35 تا 40 درصد از پول سرمایه‌گذاری شده در تحقیقات از منابع درآمد خارجی تأمین می‌شود و این نسبت “سالهای متمادی” ثابت بوده است. آنها مستقیماً به کارولی پاسخ ندادند و گفتند که به واحد اقیانوس ها و جو گفته شده است که تا 70 درصد افزایش می یابد.

برخی از بودجه خارجی CSIRO از شرکت های سوخت فسیلی تامین می شود. این سازمان در وب‌سایت خود می‌گوید که «در حال توسعه فناوری‌های سوخت فسیلی کارآمدتر و پایدارتر است و به صنعت کمک می‌کند تا به طور ایمن به منابع غنی استرالیا از جمله نفت، گاز و زغال سنگ دسترسی پیدا کند و استخراج کند».

راهنمای سریع

چگونه آخرین اخبار را از آبان نیوز استرالیا دریافت کنیم

نمایش دهید

عکس: تیم رابرتس/Stone RF

کارولی می‌گوید که می‌توانست به عنوان یک همکار پس از بازنشستگی به ارتباط خود با CSIRO ادامه دهد، اما تصمیم گرفت روابط خود را قطع کند تا بتواند آزادانه صحبت کند. بازگشت او به اظهار نظر درباره سیاست دولت از ماه گذشته آغاز شد.

در پیشگفتار گزارش شورای آب و هوا در مورد شکست ائتلاف در مقابله با بحران آب و هوا، کارولی تضاد شدیدی را بین احزاب اصلی ایجاد کرد. او نوشت که یک دهه پیش تحت حکومت اقلیت کارگر، این کشور برنامه‌های روشنی برای مقابله با بحران آب‌وهوایی، از جمله یک طرح تجارت انتشار گازهای گلخانه‌ای داشت، و با سایرین در جامعه جهانی می‌پیوندد تا تشخیص دهد که اقدامات بسیار قوی‌تری برای «جلوگیری از غیر قابل مدیریت و برای مدیریت غیرقابل اجتناب». او به عنوان یکی از اعضای افتتاحیه سازمان تغییر آب و هوا، که برای مشاوره به دولت در زمینه سیاست ایجاد شده بود، در این زمان منصوب شد.

او گفت که ائتلاف طرح قیمت‌گذاری کربن را علی‌رغم شواهدی که کار می‌کند لغو کرده است، توصیه‌های مربوط به اهداف اقلیمی را نادیده می‌گیرد، یک برنامه علمی اقلیمی 27 ساله را بسته، بودجه تحقیقات را کاهش داده و حامیان خود را به سمت‌های مشاوره آب و هوایی منصوب کرده است.

«دولت ملی لیبرال، در طول دوران ریاستش، دست به انتخاب هایی زده است که گرمایش جهانی را بدتر می کند. و این به ضرر بزرگ کشور ما بوده است.»

حرفه کارولی در یک سمپوزیوم بازنشستگی به هنگام ترک CSIRO مورد تقدیر قرار گرفت. همکاران سابق نه تنها سهم او در دانش علمی را ستودند، بلکه از حمایت او از دانشمندان اولیه، به‌ویژه زنان، و تمایل او برای افزایش مرزها برای بهبود ارتباطات علمی تمجید کردند. او که از CSIRO رها شده است، می گوید که اکنون ایجاد درک عمومی را حیاتی ترین بخش کار خود می داند.

او می گوید: «من آن را به عنوان ایجاد سواد اقلیمی یا درک اقلیم توصیف می کنم. «شاید این یک حمایت باشد، اما این فقط به بیان عمومی نیست، بلکه در بخش تجاری و با دولت محلی و طیف وسیعی از گروه‌ها و سازمان‌های اجتماعی در مورد فوریت اقدام در مورد تغییرات آب و هوا نیز کار می‌کند.

“از نظر من، این همان جایی است که لاستیک به جاده برخورد می کند. ما تنها زمانی می توانیم یک اقدام هماهنگ و هماهنگ دولتی داشته باشیم که افراد کافی بدانند چرا برای آنها مهم است، برای جامعه مهم است، برای جهان و محیط زیست مهم است. کار بر روی آن چیزی است که می بینم اکنون مهمترین میراث من است.”