آرسنال از پیروزی زشت خوشحال است اما باید تیم هایی را که تاوارس را هدف قرار می دهند متوقف کنند | لیگ برتر

مدر نیمه اول یک دربی کاملا فراموش‌نشدنی لندن، نونو تاوارس توپ را در نزدیکی خط میانی برداشت و وارد ماجراجویی شد. ناگهان به نظر می رسید که اتفاق خاصی در حال رخ دادن است. موج کوتاهی از انرژی دور زمین چرخید. سپس تاوارس تمام شد، متوجه شد که نمی‌داند چه کاری باید انجام دهد و اساساً اجازه داد توپ از پایش فرار کند.

با این حال، در ادامه بازی، مدافع چپ گزینه دوم آرسنال با رنگ زرد در حالی که به دویدن در یک خط مستقیم ادامه می‌داد، حرکتش او را تا انتهای محوطه وستهم رساند و دیدی عالی از لوکاس فابیانسکی در حال ضربه زدن به توپ را به او داد. دور.

در آن زمان مشخص شد که یک سوراخ در سمت چپ آرسنال ظاهر شده است. هیچ چیز از آن حاصل نشد اما برای تیم میکل آرتتا مشکل ساز شد. وستهم مکرراً در آن جناح فضا پیدا می کرد، و مکرراً از همان سکانس های پاس برای اخراج ولادیمیر کوفال می گذشت، و تعجب آور نبود که در نهایت تاوارس از میدان خارج شد، موقعیت پرتغالی در همه جا زمانی که جارود بوون از بازی خارج شد. برتری آرسنال در نیمه دوم.

حداقل تفاوت کمی در نتیجه نهایی داشت. این یک نمایش به یاد ماندنی از سوی آرسنال نبود، که در مواقعی گیج بازی می کرد و گهگاه به نظر می رسید قصد دارد ابتکار عمل را به تاتنهام در مسابقه برای رسیدن به مقام چهارم واگذار کند، اما برای آرتتا کافی بود.

سرمربی آرسنال گفت: “در انگلیس می گویید زشت برنده شوید.” اما من بسیار خوشحالم که تیمی را به شکلی زشت می بینم. آرتتا نکته ای داشت. احساس سخت تری در این نسخه از آرسنال وجود دارد: گلزنی از ضربات ایستگاهی، استحکام بیشتر، تمایلی شرمسارانه برای کم کردن ساعت.

زمزمه کنید، اما آیا آنها بزرگ می شوند؟ آیا آرتتا واقعاً ژوزه مورینیو در لباس مبدل است؟ آیا او به زودی در یک شب بزرگ لیگ قهرمانان اروپا در امارات پنهان در یک سبد لباسشویی پیدا می شود؟ مطمئناً چیزی در مورد آرسنال وجود دارد که حریفان را اشتباه می کند.

در پایان، در حالی که آرسنال از برتری 2-1 خود در استادیوم خشمگین لندن محافظت می کرد، به نظر می رسید وستهم شکست خورد. آرسنال کار را بد کرده بود. ادی نکتیا، که بازی پر جنب و جوشی در خط حمله داشت، ناگهان به دیگو کاستا تبدیل شده بود و تمام تلاش خود را می کرد تا آرون کرسول را از آن خود کند.

به همان اندازه لحظاتی وجود داشت که به آرتتا یادآوری می شد که آرسنال کار تمام شده ای نیست. با توجه به اینکه تمرکز وستهم روی نیمه نهایی لیگ اروپا مقابل آینتراخت فرانکفورت بود، عدم فوریت یک نگرانی بود.

بازی تغییر کرد و مدت زیادی طول کشید تا آرسنال بتواند در برابر دفاعی متشکل از سه مدافع کناری و کورت زوما کم توان چیزی خلق کند.

شاید این امر اجتناب ناپذیر جوانی آرسنال باشد. هیجان‌انگیزترین مهاجمان آن‌ها، نکتیا، بوکایو ساکا، مارتین اودگارد، گابریل مارتینلی و امیل اسمیت رو، جوان هستند و روزهای تعطیلی عجیبی خواهند داشت. با این حال، آرسنال نمی تواند در حال حاضر ناسازگار باشد. آنها باید در یک سوم پایانی قاطعانه‌تر باشند و در انتهای دیگر، باید تیم‌هایی را که تاوارس را هدف قرار می‌دهند، متوقف کنند، که به نظر می‌رسد همیشه بیش از یک ثانیه از انجام کاری کاملا فاجعه‌بار در دفاع فاصله ندارد.

با غیبت کیران تیرنی برای فصل، تاوارس برای آرتتا نگران کننده است. وقتی تاتنهام این بازی را تماشا کند، می‌داند که در دربی مهم هفته آینده شمال لندن، کجا به آرسنال حمله کند. دستورات آنتونیو کونته به دژان کولوسفسکی ساده خواهد بود: توپ را به هری کین برسانید، منتظر بمانید تا او بچرخد و زمانی که مهاجم یک پاس را از جناح راست به فضا زد، آماده دویدن باشید.

این یک نقطه ضعف آشکار در ترکیب آرسنال است. تنها حوزه ای که در آن تمایلات خود را از دست نداده اند. همه می دانند که تاوارس آسیب پذیر است. او در نیمه اول مقابل ناتینگهام فارست در ژانویه جذب شد، اوایل ماه گذشته مقابل کریستال پالاس تعویض شد و بسیار خوش شانس بود که آخر هفته گذشته تنها یک پنالتی را مقابل منچستریونایتد به ثمر رساند، در حالی که در مقابل وستهم بخش بزرگی از بازی را صرفاً با ضربه زدن آسان گذراند. مستقیماً خارج از بازی پاس می دهد و بی جهت تیمش را تحت فشار قرار می دهد.

این بازیکنی است که با وظایف دفاعی خود راحت نیست. بنابراین وقتی وستهم گل سر راب هولدینگ را لغو کرد، ثابت شد. دکلن رایس بازی را تغییر داد، تاوارس خیلی دور از میدان بود و کوفال توپ را به بوون زد که ضربه انحرافی او آرون رمزدیل را شکست داد.

این باید برای آرتتا نگران کننده باشد، به خصوص که تاکهیرو تومیاسو عالی در اولین شروع خود از ژانویه لنگ لنگان شروع کرد. تومیاسو برعکس تاوارس است: ثابت، با ابهت، قابل اعتماد. دفاع راست ژاپنی سعید بنراهما را در تمام مدت ساکت نگه داشت و از دست دادن او در این مسابقه ضربه بزرگی بود.

همان طور که آرسنال هنوز راهی برای اینجا پیدا کرد و از کمبود ارتفاع وستهم با گل های ایستگاهی هلدینگ و گابریل ماگالایس استفاده کرد. و تاوارس به او بدهی در پایان همچنان در حال افزایش بود. از بسیاری جهات او سرگرم کننده ترین بازیکن زمین بود. اما آرتتا می توانست با آرامش بیشتری این کار را انجام دهد.