با وجود برنامه های کلان دولت، پرسش ها در مورد اصلاحات لیگ برتر همچنان باقی است | لیگ برتر

هفته گذشته، دولت سرانجام پاسخی به بازبینی هواداران از فوتبالی که سفارش داده بود، صادر کرد و همه در این بازی هنوز مشغول تلاش برای یافتن معنای آن هستند.

از یک طرف بدون شک یک لحظه لرزه ای بود. دولت در پاسخ خود و به گفته وزیر ورزش، نایجل هادلستون، به صراحت خود را متعهد به ایجاد یک تنظیم کننده مستقل کرد.

همچنین تضمین افزایش تست مالکان و مدیران، شامل “آزمون صداقت” را تضمین می کند، به هواداران وعده کنترل باشگاه هایشان را می دهد و تاکید می کند که لیگ برتر باید پول بیشتری برای حمایت از تیم های پایین تر از هرم فوتبال بدهد.

باز هم تعریف روشنی از آنچه که رگولاتور انجام خواهد داد، کجا خواهد نشست و حتی اگر «مستقل» می تواند به معنای نشستن در حوزه فدراسیون فوتبال باشد، وجود ندارد، که هیئت مدیره آن متشکل از نمایندگانی از بازی های حرفه ای است.

تست یکپارچگی تعریف نشده باقی می ماند. با توجه به نمایندگی طرفداران، طرح‌هایی برای سهم طلایی و تابلوهای سایه پیشنهاد شده توسط بررسی تحت هدایت طرفداران در هاله‌ای از ابهام قرار دارند و می‌توانند به طور کلی کنار گذاشته شوند. در مورد پول لیگ برتر، قبلاً گفته شده بود که پیشنهادات بیشتری ارائه دهد، در حالی که نتیجه نهایی مطلقاً هیچ تغییری نخواهد داشت.

دولت گفته است که تا زمان انتشار برگه سفید در تابستان، جایی که حتی تعریف تابستان همچنان نامشخص است، جزئیات بیشتری در مورد این روند وجود نخواهد داشت. همه اینها به این معنی است که گمانه زنی – و لابی کردن – تا چند ماه همچنان در دستور کار قرار خواهد گرفت.

برای درک اینکه چقدر چیزهای مبهم باقی مانده است، از جمله برای طرف های درگیر، لیگ برتر را در نظر بگیرید که – در چهره همه چیز – طبق اعلامیه های هفته بازنده است. این کشور با ایجاد یک تنظیم کننده مستقل مخالف است و معتقد است که از قبل به لیگ های پایین تر پول کافی می دهد. مدت‌هاست که استدلال می‌شود هر تغییری می‌تواند موفقیت لیگ برتر انگلیس را از بین ببرد، رقابتی که بقیه اروپا به آن غبطه می‌خورند.

به طور خصوصی، لیگ اکنون می پذیرد که یک تنظیم کننده مستقل در راه است. در حالی که مقدار پولی را که مایل به اشتراک گذاری است افزایش نداده است، در حال بحث در مورد چگونگی توزیع آن است. پیشنهاد روی میز برای EFL یک پیشنهاد محرمانه است، با پرداخت ها بر اساس رتبه بندی لیگ وزن شده و طی سه سال تقسیم می شود.

این ایده‌ای است که ممکن است هرگز به چشم نیاید، اما نشان می‌دهد – حداقل تا حدی – که لیگ برتر پیش از این فاتحان باید راه خود را تغییر دهد. بسیاری فکر می کردند که قابلیت های لابی هولناک آن اصلاحات را به کلی متوقف می کند. این اتفاق نیفتاده است.

برخی دیگر گمان می‌کنند که بازی طولانی‌ای در حال انجام است، که با گذشت هر ماه که تنظیم‌کننده‌ای وجود ندارد، احتمال بیشتری وجود دارد که هر قانونی در مقابل ضرب‌الاجل انتخابات عمومی قرار بگیرد. پاسخ به این استدلال این است که اکنون چنین اجماع سیاسی در پشت ایده یک تنظیم‌کننده مستقل وجود دارد که اگر یک دولت محافظه‌کار این کار را انجام ندهد، یک دولت کارگر قطعا این کار را خواهد کرد.

این جایی است که اتحادیه فوتبال انگلیس وارد می شود. لیگ برتر از اتحادیه فوتبال خرسند خواهد بود و نه، مثلاً، سازمان رفتار مالی که بر یک تنظیم کننده نظارت می کند. اتحادیه فوتبال انگلیس نیز خوشحال خواهد شد. اخیراً به شدت تلاش کرده است تا حاکمیت خود را بهبود بخشد، عمدتاً از طریق انتصاب مدیران غیرموظف به منظور اثبات شایستگی خود.

به نظر می رسد هادلستون متقاعد نشده است که به اندازه کافی تغییر کرده است، و به رسانه ها گفت: «تصور شرایطی که حداقل در حال حاضر با معیارها مطابقت داشته باشد، دشوار است». اما در جاهای دیگر در راهروهای قدرت در جریان است که هنوز برای فدراسیون فوتبال برای کسب امتیاز دیر نیست.

در آغاز ماه آوریل، رئیس جدید اتحادیه فوتبال انگلیس، دبی هویت، به نادین دوریس نامه نوشت. از جمله موضوعاتی که او با دبیر فرهنگ به آن پرداخته است، امکان آزمون مالکان و مدیران است که «مالکان بالقوه را با استانداردهای بالاتری نسبت به سرمایه‌گذاران احتمالی در بخش‌های دیگر» نگه می‌دارد، پیش‌نویس مقرراتی که از میراث باشگاه محافظت می‌کند (یکی از قدرت‌های کلیدی سهم طلایی مطرح شده) و نقش پیشرو در مذاکره برای توزیع مجدد بهبود یافته.

اگر اتحادیه فوتبال انگلیس این موارد را تا «تابستان» انجام می‌داد، سرانجام ممکن است نقطه پایانی برای این اصلاحات مورد انتظار و هنوز نامشخص مشخص شود.