پناهندگان اوکراینی پس از به تعویق انداختن تشریفات اداری بریتانیا به آلمان هجوم آوردند | آلمان

هنگامی که برای لیلیا فومینا مشخص شد که جنگ در خارج از زادگاهش زاپوریژژیا نه تنها برای روزها، بلکه ماه ها یا حتی سال ها ادامه خواهد داشت، او تصمیم گرفت که می خواهد به بریتانیا فرار کند. یک حامی مالی در ویندزور پیدا شد و در 18 مارس، این زن 29 ساله برای خود و پسر پنج ساله‌اش Lev درخواست ویزای بریتانیا داد.

این زوج با دوستان دوستان خود در روستایی در نزدیکی چرنیوتسی در غرب اوکراین پناه گرفتند و منتظر ماندند: یک هفته، دو هفته، سه هفته. تا زمانی که ویزای او سرانجام رسید، پس از تقریباً یک ماه بلاتکلیفی، وکیل نظرش را تغییر داد.

فومینا و لو به جای سوار شدن به یک پرواز به بریتانیا، با قطار و قطار به برلین رفتند، جایی که او خانواده‌ای را از طریق یک گروه فیس‌بوک پیدا کرده بود که موافقت کرده بود آنها را به مدت شش ماه اسکان دهد.

این سفر 32 ساعت طول کشید. کمتر از 12 ساعت پس از ورود به پایتخت آلمان دوشنبه شب گذشته، او اجازه اقامت موقت دریافت کرده بود، یک سیم کارت رایگان برای تلفن خود در دست داشت، یک حساب بانکی باز کرد و یک مکان رایگان در یک مهد کودک کلیسا پیدا کرد. لو که به نام نویسنده روسی تولستوی نامگذاری شده است.

تا پایان هفته، فومینا بیمه درمانی آلمان را نیز دریافت کرده بود و اولین قسط از مزایای ماهانه 616 یورویی (516 پوندی) برای او و پسرش و همچنین پرداخت یکباره 294 یورویی برای خرید به او داده شد. لباس نو، همه نقدی

صحبت های شفاهی در تلگرام اوکراین [social media] فومینا به این گروه گفت که ادغام در جامعه آلمان بسیار آسان تر از بریتانیا خواهد بود مشاهده کننده. حامیان بریتانیایی ما بسیار دوستانه و مایل به کمک به نظر می رسیدند، اما اطلاعات بسیار کمی در مورد سیستم مزایا یا یافتن کار آسان وجود داشت. پس از چهار روز اقامت در برلین، 100% مطمئن هستم که تصمیم درستی گرفته ام.

هفت سال پیش، «بحران پناهجویان» آلمان توجه جهانیان را به خود جلب کرد، زمانی که دولت آنگلا مرکل مرزهای خود را به روی هجوم پناهجویان باز کرد که اکثر آنها از جنگ در سوریه فرار می‌کردند و واکنش‌های جناح راست را برانگیخت. für Deutschland (AfD) برای اولین بار وارد پارلمان شد.

در دو ماه اول تجاوز روسیه، 390000 اوکراینی وارد آلمان شده‌اند که بیش از دو برابر تعداد سوری‌هایی است که در سپتامبر و اکتبر 2015 در سیستم سهمیه‌بندی آلمان ثبت‌نام کرده‌اند.

جنگ تجاوزکارانه ولادیمیر پوتین در اوکراین باعث شده است که دولت آلمان بر سر ارسال تسلیحات و تحریم واردات انرژی روسیه به سرخوردگی متحدان اروپایی خود دست و پنجه نرم کند. صدراعظم اولاف شولتز در مواقعی بیشتر نگران احترام به سنت‌های کبوترانه حزب چپ میانه خود و توجه به درخواست‌های صنعت آلمان بوده است تا رسیدگی به وضعیت ژئوپلیتیکی که به سرعت در حال تغییر است.

اما بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا در برخورد با هجوم بی‌سابقه تازه‌واردان از اوکراین، به‌طور غیرمشخصه‌ای غیر بوروکراتیک، عاری از درام و بیرون‌نگر بوده است.

تعداد افرادی که به آلمان وارد می‌شوند در مقایسه با کشورهایی که مستقیماً در مرزهای اوکراین هستند – به ویژه لهستان، که در آن بیشتر از همه کشورهای اروپایی سرپناهی برای جنگ پیدا کرده‌اند، کمتر است.

با این حال، در گروه‌های تلگرامی لیلیا فومینا، بسیاری از اوکراینی‌ها در لهستان وجود دارند که ابراز نگرانی می‌کنند که ممکن است در مشاغل ضعیف گرفتار شوند، و انتظار می‌رود که بسیاری از هموطنان او از معافیت ۹۰ روزه ویزا اتحادیه اروپا برای حرکت بیشتر به غرب استفاده کنند.

با توجه به آمار رسمی دولت‌های ملی، آلمان محتمل‌ترین مقصد آنهاست: بیشتر اوکراینی‌ها (تقریباً 400000) در مقایسه با سایر کشورهای بزرگ اروپایی مانند فرانسه (51000)، ایتالیا (حدود 100000) و اسپانیا (135000) در اینجا حضور دارند. بریتانیا، خارج از اتحادیه اروپا و با سیستم روادید آهسته در حال اجرا، تنها حدود 27000 ویزا دریافت کرده است، اگرچه 86000 ویزا صادر شده است.

برخلاف سوری‌هایی که در سال 2015 وارد آلمان شدند، اوکراینی‌ها در آلمان مجبور نیستند درخواست پناهندگی بدهند، اما به لطف بند 24 قانون اقامت آلمان که قبلاً استفاده نشده بود، می‌توانند یک اجازه اقامت سریع با اعتبار حداکثر تا سه سال دریافت کنند.

مگر اینکه آنها برلین را انتخاب کنند، که کسانی را که حداقل شش ماه قبل از رسیدن به سایر نقاط کشور مسکن پیدا نکرده‌اند، جابه‌جا می‌کند، آنها در انتخاب محل زندگی آزادند و تقریباً بلافاصله می‌توانند کار خود را شروع کنند. کسانی که در حرفه های غیرقانونی مانند بخش مراقبت هستند، احتمالاً بدون نیاز به اثبات آنها در امتحان، مدارک تحصیلی آنها به رسمیت شناخته می شود.

سیستم بازسازی شده به افرادی مانند آلینا شوکینا 35 ساله کمک کرده است که در 3 مارس در میان گلوله باران شدید خارکف را با پسر هشت ساله خود ترک کرد. در عرض دو هفته پس از ورود به برلین، خانواده میزبان او به او کمک کردند تا مصاحبه ای برای دستیار حقوقی یک شرکت حقوقی شرکت داشته باشد. پیشنهاد کار در همان روز رسید. او گفت: “من واقعاً شگفت زده شدم زیرا همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد.” آلمان دریافت مزایا را برای اوکراینی ها بسیار آسان می کند. اما نمی‌توانستم در انتظار پایان جنگ بنشینم. من آن جور آدمی نیستم.»

فعالانی که سال‌ها برای اصلاح قوانین مهاجرت و پناهندگی آلمان به مبارزه پرداخته‌اند، خوشحال هستند. کاتارینا نیویدزیال، افسر ادغام سنای برلین گفت: «به جای اینکه به این پناهندگان فقط به عنوان قربانیانی نگاه کنیم که انتظار می رود در اسرع وقت به وطن خود بازگردند، تلاشی واقعی برای ادغام آنها در بازار کار وجود دارد. من جرأت نمی‌کنم بگویم، اما فکر می‌کنم که شاهد یک تغییر پارادایم هستیم.»

این تغییر به‌ویژه شگفت‌انگیز است زیرا به نظر می‌رسد مقامات مهاجرت با وقوع جنگی که ماه‌ها تهدید می‌شد غافلگیر شده‌اند. هنگامی که هزاران پناهجوی اوکراینی در اوایل ماه مارس شروع به ورود به ایستگاه مرکزی برلین کردند، داوطلبان شکایت کردند که این بار به دوش گذاشته شده است.

آندریاس آرنس، یک مستمری بگیر اهل هامبورگ، در اواسط ماه مارس خانه پدر مرحومش در حومه شهر شمالی آلمان را به روی گروهی از اوکراینی ها باز کرد. او گفت: «ما مجبور نبودیم برای مدت طولانی به آن فکر کنیم: این تصمیمی بود که در عرض چند دقیقه گرفتیم. سوریه و افغانستان، آن مکان‌ها بسیار دور به نظر می‌رسند، اما اوکراین درست در آستانه ماست.»

برای سایر آلمانی‌ها، مذهب، قومیت و جنسیت نیز ممکن است عواملی بوده باشد که آنها را تمایل بیشتری برای به اشتراک گذاشتن فضای زندگی خود با پناهندگان نسبت به سال 2015 نشان می‌دهد.

هفت سال پیش، دو سوم متقاضیان پناهندگی در آلمان مرد بودند، حتی اگر توازن جنسیتی در میان پناهندگان سوری در آلمان اخیراً به سمت دیگری تغییر کرده است. از میان بزرگسالان اوکراینی تازه وارد که امسال در آلمان مزایای دریافت می کنند، 83 درصد زن هستند.

پدر آرنس در دو سال آخر عمرش به تنهایی در این خانه چهار طبقه زندگی می کرد. از ماه گذشته، خانه ای برای پنج مادر و هشت فرزند فراهم کرده است.

او افزود: “هر وقت که اکنون در اطراف محله قدم می زنم، نمی توانم متوجه نباشم که چند خانه در محله ما خالی مانده اند و می توانند به افراد بیشتری پناه ببرند.” “این دیوانگی است.”

یافتن خانه های خالی برای اسکان دائم مهاجران اوکراینی، به ویژه در شهرهای بزرگ آلمان که در حال حاضر از کمبود مسکن مزمن رنج می برند، مانند برلین، یک چالش خواهد بود. برخلاف سوری‌ها و افغان‌هایی که قبلاً وارد این کشور شده‌اند، دارندگان پاسپورت اوکراینی به شهرداری‌هایی که به آنها اختصاص داده شده است ملزم نیستند، اما می‌توانند با پای خود در جایی که می‌خواهند زندگی و کار کنند رای دهند.

پیتر فون اور، مشاور حقوقی گروه مدافع حقوق پناهندگان Pro Asyl می گوید: «سیستم مهاجرتی که آلمان برای پناهندگان اوکراینی ایجاد کرده است، از بسیاری جهات یک نتیجه مطلوب است. ما سال ها را صرف این بحث کرده ایم که انتخاب آزاد سیستم عادلانه تری ایجاد می کند.

طارق الکواتلی، 23 ساله، در اکتبر 2015 از غوطه شرقی وارد آلمان شد و به عنوان یک خردسال بدون همراه از جنگ در سوریه گریخت. پس از ورود، او یک شب را در فریتز-هنسلر-هاوس دورتموند گذراند، یک مرکز جوانان که به عنوان یک پناهگاه موقت پناهندگان تغییر کاربری داد.

هفت سال بعد، الکواتلی به همان مرکز بازگشته است، این بار به عنوان یک داوطلب، به اوکراینی‌ها کمک می‌کند تا فرم‌ها را به زبان آلمانی بوروکراتیک پر کنند و غذا و پتو را با ماشین هفت نفره‌اش حمل کنند.

سوری که در حال حاضر تحصیلات متوسطه خود را در حالی که عصرها به عنوان پیک کار می کند، در حال اتمام تحصیلات متوسطه خود است، گفت: “من بدون صحبت به زبان به آلمان آمدم و این گاهی اوقات بسیار استرس زا بود.” اکنون که آلمانی صحبت می کنم، وظیفه خود می دانم که کمک کنم.

«اوکراینی‌ها جنگ، بمب‌ها و مرگ‌هایی را مانند ما دیده‌اند که توسط همان دشمن انجام شده است. اگر جنگ را فقط در تلویزیون دیده‌اید، ممکن است بخواهید به آنها کمک کنید، اما نه به اندازه زمانی که خودتان آن را تجربه کرده‌اید.»

الکواتلی در پاسخ به این سوال که او درباره اینکه اوکراینی‌ها می‌توانند در جامعه آلمان شرکت کنند بدون نیاز به غلبه بر برخی از موانع قانونی و بوروکراتیکی که او و هموطنانش با آن روبرو هستند، چه احساسی دارد، گفت: «اگر من واقعا صادق باشم، ممکن است کمی ناعادلانه احساس کنم. گاهی.

اما البته خوشحالم که آنها مشکلات کمتری دارند. خیلی خوب است اگر این همان تجربه همه کسانی باشد که در آینده از جنگ فرار می کنند.»