“این فقط شایع است”: نمایندگان زن از وضعیت زن ستیزی در وست مینستر می گویند | زنان در سیاست

حتی در حالی که شلاق‌های محافظه‌کار ادعا می‌کردند که در حال تعقیب نماینده‌ای هستند که این هفته اظهارات تحقیرآمیز ناشناس درباره آنجلا راینر کرد، یکی از وزیران ارشد محافظه‌کار از قبل این موضوع را آشکار می‌کرد.

پس از این ادعا که معاون رهبر حزب کارگر از ترفند «غریزه اساسی» برای پرت کردن حواس بوریس جانسون استفاده کرده است، یک وزیر مرد در حال ساخت مجموعه‌ای از شوخی‌ها در مورد زنانی که در یکی از میله‌های پارلمان پاهای خود را به شکلی تخیلی روی هم می‌گذارند و باز می‌کردند. اظهاراتی که توسط فردی شاغل در وست مینستر مشاهده شد، آخرین نشانه فرهنگ ماچو است که در تلاش برای رها کردن آن است.

پنج سال پس از رسوایی دیگری در قلب دولت که منجر به برکناری معاون نخست وزیر، دامیان گرین شد، توهین به راینر باعث شد تا سیاستمداران زن، از جمله یک نماینده محافظه کار، زنگ خطر را در مورد ادعای زن ستیزی و آزار جنسی ادامه دهند. ظاهراً در حال تماشای پورنوگرافی با تلفن خود در Commons دستگیر شده است.

سیاستمداران زن می گویند که رفتارهای جنسیتی و تحقیرآمیز با املاک پارلمان همچنان ادامه دارد. الکس دیویس جونز، نماینده حزب کارگر و وزیر در سایه گفت: «همه تجربه جنسیت گرایی را دارند، این فقط زیاد است. “می دانید، نظرات در مورد ظاهر، و نظرات در مورد آنچه می پوشیم به جای آنچه که می گوییم.”

گفته می شود که سه وزیر کابینه در میان بیش از 50 نماینده مجلس هستند که با شکایت های مربوط به آزار جنسی به نهاد ناظر پارلمان مواجه شده اند.

بسیاری از آشکارترین نمونه ها مربوط به نوشیدن الکل بعد از ساعت کاری در بارهای وست مینستر است. لین فیدرستون، که به عنوان وزیر برابری در دولت ائتلافی خدمت می کرد و اکنون در لردها حضور دارد، زمانی که هنوز نماینده مجلس بود، حادثه ای را در تراس عوام به یاد آورد.

او گفت که یک نماینده حزب کارگر در دهه شصت خود “به پژوهشگرانش می گفت، “بیا و روی زانوی من بنشین” و افراد مختلف به نوبت روی زانویش نشسته بودند و می خندیدند و این چیزها. تماشا کردن آن وحشتناک بود. او آنها را روی زانویش می‌کشید و آنها می‌خندیدند زیرا جوان و تأثیرپذیر بودند.»

جس فیلیپس، نماینده حزب کارگر به یاد می آورد که رفتار مشابهی از نمایندگان محافظه کار دیده است. او گفت: «من مردان محافظه‌کار مسن‌تر را تماشا کرده‌ام که زنان جوانی را در یک شب آخر روی تراس روی پاهایشان نشسته‌اند.

در خود اتاق، تبعیض جنسی اغلب به شکل اظهارنظرهای حمایتی یا تحقیرآمیز است. بیش از یک دهه از زمانی که دیوید کامرون به آنجلا ایگل از حزب کارگر گفت در جریان تبادل نظر عوام «آرام باش عزیزم» می گذرد، اما زنان در پارلمان می گویند که رفتار تحقیر آمیز همچنان روتین است.

فیلیپس، که خود را «در اتاق کاملاً شلوغ» توصیف می‌کند، می‌گوید که اغلب توسط محافظه‌کاران روی نیمکت‌های مقابل او را می‌بندند. «شما مردان را می‌گیرید، و این مردان همیشه روی نیمکت‌های مقابل هستند که با شما مانند هریدان رفتار می‌کنند که دقیقاً همانطور که رفتار می‌کنند رفتار می‌کنید. من افرادی را داشته ام که انگشتانشان را روی لب هایشان گذاشته اند و علامت آرامش را با دستانشان انجام می دهند.

آنها لزوماً درک نمی کنند که جنسیت گرا هستند، اما این کار را با یک مرد انجام نمی دهند. آن‌ها مثل شما بچه‌ای در کلاس درس نمی‌مانند.»

آنا سوبری، وزیر سابق و نماینده محافظه‌کار تا زمانی که در سال 2019 به تغییر انگلستان نقل مکان کرد، گفت که یکی از همکاران محافظه‌کار هنگام هر سؤال نخست‌وزیری از روی نیمکت او را اذیت می‌کرد.

“در مجلس، هوا خیلی گرم و خفه می شود، و من آنجا می نشینم و با کاغذ سفارش هوادار می کنم و این را می گیرم: “اوه، گرگرفتگی داری عزیزم؟” واقعاً من را عصبانی کرد زیرا نبودم اما نمی‌دانستم چه بگویم.»

وقتی همکار را روی آن کشید، گفت که او حالت تدافعی به خود گرفته و گفت که این “فقط یک شوخی” است. سوبری معتقد است که او این کار را “برای تحقیر کردن” انجام داده است. او افزود: “بدیهی است که من هرگز از این موضوع شکایت نکردم زیرا هیچ فایده ای نداشت.”

سوبری همچنین گفت که یکی از نمایندگان حزب محافظه‌کار یک بار اظهارنظری «بسیار تکان‌دهنده» و «به‌شدت شرم‌آور» در مورد بدنش انجام داد که در آن زمان به شلاق‌ها گزارش داد، و آنها در مورد آن با مرد صحبت کردند.

فیلیپس معتقد است که بدترین رفتار به فرهنگ سیاستمداران، به ویژه مردان، برمی گردد که از یکدیگر محافظت می کنند. او گفت: “من فکر می کنم برخی از افراد هستند که نمی دانند چگونه باید رفتار کنند و تحت پوشش قدرت و دوستی قرار دارند تا اینگونه رفتار کنند.”

“مشکل همین است. فرهنگ در وست مینستر یک فرهنگ جنسیتی آشکار نیست. فرهنگ در وست مینستر فرهنگی است که در آن مردم از وجود خود محافظت می کنند، اما از مرد بودن خود محافظت می کنند. احتمال اینکه مردان توسط مردان دیگر محافظت شوند بسیار بیشتر از زنان هستند.»

کارمندان زن، محققین و سایرینی که بدون داشتن مقام نماینده بودن در پارلمان کار می کنند، می توانند با مشکلات بدتری مواجه شوند. فیلیپس می‌گوید: «بسیاری از منشی‌ها در گذشته به من گفته‌اند که با آن‌ها بسیار رفتار جنسیتی شده و مانند دختران کوچک و احمق‌اند.

لوئیزا کاسون، 30 ساله، در اواسط دهه 20 زندگی خود به عنوان مشاور سیاسی در دفتر یک نماینده مجلس کار می کرد و سپس به کارهای خیریه رفت. او گفت که «شوخی‌های لطیف» امری عادی بود، و نمایندگان مجلس درباره همسران همکارانشان نظر می‌دادند و به شوخی‌های کودکانه می‌خندیدند.

او گفت: “شما در جلسات سیاست گذاری به شوخی های کاملاً مچکرانه می پردازید که به نظر من غیرعادی یا کاملاً ناراحت کننده است.” در یک نقطه، در زمینه پرنده، صحبتی در مورد تالارهای آبی مطرح شد و چند نفر از نمایندگان مجلس در مورد آن چرت و پرت می کردند و شوخی می کردند.

برای زنان در اقلیت کوچکی که برای اولین بار به عنوان نماینده مجلس انتخاب شدند، جدیدترین هیاهو و مناظره علیرغم رفتاری که آنها افشا کرده اند، امیدواری است.

هریت هارمن، که تا اکتبر 40 سال را روی نیمکت‌های سبز پارلمان سپری می‌کند، گفت: «همیشه در مجلس عوام یک معافیت مرد برای زن‌ستیز وجود دارد. و وقتی تعداد انگشت شماری از ما نمایندگان زن بودیم و بسیار به حاشیه رانده بودیم، انجام کاری در این مورد غیرممکن به نظر می رسید.

«این تجربه روزمره من از داشتن فضای زن ستیزی از سوی نمایندگان مجلس بود که توسط مطبوعات تبانی تقویت شد. اما برای من و سایر زنان در آن زمان، ما فقط احساس نمی‌کردیم کاری در این مورد انجام دهیم. ما فقط باید پوزخند می زدیم و آن را تحمل می کردیم و سعی می کردیم به کارمان ادامه دهیم.”

هارمن بر این باور است که واکنش اخیر علیه تبعیض جنسی در وست مینستر می تواند نشانه مرگ آن باشد. «این همه مردان نیستند [who] این کار را انجام می دهند. اما همه زنان آن را در مجلس عوام تجربه کرده اند. و آنها فقط در حال تماس با آن زمان هستند.

اکنون، چون تعداد نمایندگان زن بسیار بیشتر است، و چون آنها بسیار مطمئن تر و قاطع تر هستند، و از آنجایی که نمایندگان زن در هر طرف وجود دارند، دیگر حاضر نیستند این موضوع را تحمل کنند. و بنابراین، دوران زن ستیزی مردان در مجلس عوام به پایان خواهد رسید… هیچ مخفیگاهی وجود نخواهد داشت.»