چگونه بازارهای غیررقابتی باعث افزایش هزینه های زندگی می شوند | آندره آ کوچلی

آدر زمانی که بودجه خانوارها در حال فشرده شدن است، مهمتر از همیشه این است که شرکتها گرمای رقابت را احساس کنند تا آنها را مجبور به پایین نگه داشتن قیمتها کند. اما در بسیاری از اقتصاد ما، این اتفاق نمی افتد.

تحلیل‌های اخیر نشان می‌دهد که سطحی که تعداد محدودی از شرکت‌ها بر بازارها تسلط دارند، بالاتر از قبل از بحران مالی 2008 است.

شرکت‌ها از نشانه‌گذاری‌های بالاتری برخوردار هستند، به‌ویژه آن‌هایی که از موقعیت قدرتمندی در بازار برخوردار بوده‌اند: 10 درصد از شرکت‌های برتر در بریتانیا شاهد افزایش چشمگیر نشانه‌گذاری‌ها بوده‌اند و تفاوت بین قیمت‌ها و هزینه‌های تولید کالاها و خدماتشان افزایش یافته است. 58 تا 82 درصد در 20 سال گذشته. بزرگترین و سودآورترین شرکت ها می توانند موقعیت قوی خود را برای مدت طولانی تری نسبت به گذشته حفظ کنند.

اگر رقابت ضعیف باشد، شرکت ها برای پایین نگه داشتن قیمت ها، نوآوری و بهبود یا بالا نگه داشتن کیفیت با فشارهای یکسانی مواجه نمی شوند. این به همه ما به عنوان افرادی که با انتخاب‌های بدتر و قیمت‌های بالاتر روبه‌رو هستیم، آسیب می‌زند و معمولاً با افزایش هزینه‌های زندگی، بر کسانی که بیشترین مشکل را دارند تأثیر می‌گذارد. مردمی که احتمالاً نیروی این تحولات را احساس می کنند، کسانی هستند که در حال حاضر بیشترین تلاش را می کنند.

کسب‌وکارهایی که کالاها و خدمات ضروری را ارائه می‌کنند تمایل دارند رقبای کمتری داشته باشند و این همان صنایعی هستند که خانواده‌های با درآمد پایین‌تر بیشتر در معرض آن هستند.

رقابت ضعیف همچنین به مشاغلی آسیب می‌زند که ممکن است متوجه شوند پول بیشتری به تامین‌کنندگان خود می‌پردازند یا به‌طور ناعادلانه توسط تعداد کمی از شرکت‌های قدرتمند از رشد آنها جلوگیری می‌شود، که بخش فناوری نمونه بارز آن است.

همچنین به کل اقتصاد آسیب می رساند زیرا شرکت های ناکارآمد می توانند ناکارآمد بمانند. این به قیمت ایجاد شغل، رشد بهره وری و دستمزدهای بالاتر تمام می شود. رقابت شدید همچنین می تواند اقتصاد ما را در برابر شوک ها مقاوم کند که در سال های اخیر کوتاهی نکرده ایم.

پس راه حل چیست؟ دولت، رگولاتورها و کسب و کارها باید به کار خود ادامه دهند تا شرایطی را ایجاد کنند که در آن بهترین مشاغل بتوانند رشد کنند. برای دولت، این اطمینان از این است که مقررات به جای خفه کردن رقابت، آن را ترویج می کنند. رگولاتورها، مانند سازمان رقابت و بازار، باید به ایفای نقش خود به عنوان مجریان قوی رقابت و حمایت از مصرف کننده ادامه دهند.

برای مشاغل، رفتار منصفانه با مشتریان و اطمینان از اینکه آنها در سمت راست قانون رقابت باقی می مانند. همچنین این است که بدانیم اگر قوانین را زیر پا بگذارند، ناظران نظارت دارند و اقدام خواهند کرد. و به عنوان مصرف کننده، همه ما می توانیم با دانستن حقوق خود به محافظت از خود کمک کنیم.

با هم، ما می‌توانیم مطمئن شویم که بازارهای رقابتی داریم که برای همه خوب عمل می‌کند، قیمت‌ها را پایین نگه می‌دارد و کیفیت کالاها و خدماتی را که همه ما به آنها متکی هستیم بالا می‌برد.