معاملات و استراتژی‌های ترجیحی انتخاباتی که می‌تواند به نفع پائولین هانسون و یک ملت | انتخابات استرالیا 2022

تصمیم حزب ملی لیبرال کوئینزلند برای هدایت ترجیحات سنا به حزب یک ملت به رهبری پائولین هانسون اعتراضات کمی را به همراه داشته است.

در گذشته چنین اقدامی سم سیاسی بوده است.

فقط از رهبر سابق مخالف دولت، تیم نیکولز بپرسید. در انتخابات ایالتی 2017، LNP ترجیحات خود را با 50 کرسی به یک ملت فرستاد. نیکولز گفت که تشکیل دولت با حزب راستگرا را در نظر خواهد گرفت و در آستانه انتخابات، زبانش به اندازه‌ای لغزید که نشان دهد احزاب در کنار هم هستند.

هانسون و ابزار سیاسی او در کوئینزلند از حمایت هاردکور برخوردار هستند – به اندازه ای که به این معنی است که ترجیحات رای دهندگان یک ملت می تواند از نظر استراتژیک در کرسی های خاص مهم باشد. یک معامله می تواند منافع سیاسی داشته باشد. اما می تواند مشکلات گسترده تری نیز داشته باشد.

هنسون ثابت کرده است که در جمع کردن جیب های حمایت خود برای جمع آوری آرای کافی برای کسب سهمیه سنا ماهر است. اما در عین حال، نظرسنجی‌ها می‌گویند که “مناسب” او – درصد رای دهندگانی که او را تایید نمی‌کنند – بسیار زیاد است.

یک محصول جانبی سمی برای هر بازده سیاسی وجود دارد که اتحاد با هانسون ممکن است به همراه داشته باشد.

نیکولز می تواند تایید کند. LNP در انتخابات ایالتی 2017 هفت کرسی را در جنوب شرقی کوئینزلند از دست داد، در حالی که این حزب در بریزبن بزرگ تقریباً از بین رفت، جایی که تنها با چهار نماینده باقی ماند.

شکی نیست که نیکولز (وکیلی از حومه مرفه داخلی بریزبن در کلیفیلد) در شهر به دلیل ارتباط با هانسون آسیب دیده است.

در اکثر نظرسنجی‌های فدرال از زمان ظهور سیاسی هانسون در سال 1996، از احزاب بزرگ خواسته شده است که حزب او را آخرین بار بگذارند. حتی در سال 2019 (پس از اینکه جیمز اشبی، مشاور کلیدی هانسون و استیون دیکسون، نامزد سنا، در حال بحث در مورد درخواست کمک مالی از لابی اسلحه ایالات متحده فیلمبرداری شدند) حزب لیبرال تسلیم فشار شد تا یک ملت را زیر حزب کارگر قرار دهد. -کارت های رای

تصمیم LNP برای هدایت ترجیحات سنا به هانسون در سال 2022 یک خطر به نظر می رسد، اما احتمالاً یک تصمیم تحصیل کرده بر اساس چند متغیر جدید. اول شکسته شدن جناح راست (که شامل افراد سابق LNP می شود) است به نحوی که به این معنی است که هانسون رقابت جدی برای بزرگترین شرور پانتومیم انتخابات دارد.

دوم این است که کارت‌های نحوه رای‌گیری خود حزب کارگر در شمال کوئینزلند، توانایی آن‌ها را برای گفتن به رای‌دهندگان شهری که LNP در حال جلب نظر حق‌های حاشیه‌ای است، پیچیده کرده است.

در بریزبن داخلی، حزب کارگر ترجیحات را به سمت سبزها هدایت می کند. اما در مقر داوسون، که در اطراف مکی مستقر است، کارت‌های نحوه رأی‌گیری حزب کارگر به رای‌دهندگان پیشنهاد می‌کند ابتدا به احزاب کوچک به رهبری باب کاتر و کلایو پالمر بروند.

در نهایت، ادعای خود هنسون که او لیبرال‌های میانه‌رو را هدف قرار می‌دهد، می‌تواند به نمایندگان شهری مانند تروور ایوانز در بریزبن و جولیان سیموندز در رایان به جای جلوگیری از هرگونه واکنش منفی کمک کند. رای یک ملت در این مکان ها بسیار ناچیز است و در مرز بی اهمیت است.

یک فرد شکاک ممکن است تعجب کند که چرا موضع ضد میانه‌روی هانسون به وارن انتش، نماینده قدیمی مجلس شورای اسلامی در کرسی شمالی لیخهارت، جایی که رأی یک ملت سه برابر بیشتر از شهر است، نمی‌رسد.

تغییر مکالمه

گفتگوی انتخاباتی در منطقه ای کوئینزلند، حداقل تا کنون، تفاوت محسوسی با سال 2019 داشته است. به ویژه در مورد موضوعات انتقال زغال سنگ، آب و هوا و انرژی.

در آستانه کمپین انتخاباتی، دولت کوئینزلند مجموعه‌ای از اعلامیه‌ها را در گلادستون اعلام کرد و از منطقه به عنوان یک «ابرقدرت انرژی تجدیدپذیر» یاد کرد و از مشاغل جدید اقتصادی پیرامون هیدروژن خبر داد.

افراد آگاه می گویند دو چیز تغییر کرده است. اولین مورد این است که کار قابل توجهی روی زمین در مکان‌هایی مانند گلادستون انجام شده است، جایی که کمپین‌های مردمی در حال اجرا هستند (تحت رادار ملی) تا گفتگوهای مثبت بیشتری در مورد فرصت‌هایی که می‌توانند از سرمایه‌گذاری در اقتصادهای جدید سرازیر شوند.

دوم این است که این نوع پروژه ها اکنون شروع به واقعی شدن کرده اند. اندرو “تویگی” فارست در سال جاری، زمانی که در گلادستون حضور پیدا کرد تا برای اولین بار در یک هاب هیدروژنی تجدیدپذیر، کار کند، اعتبار استخراج معدن را به این تلاش ها بخشید.

اگر گفت‌وگوی واقعی در این مکان‌ها از سال 2019 شروع شده است، این هفته اسکات موریسون تلاش کرد بحث‌های انتخاباتی را به سه سال به عقب برگرداند، و به تمام سنگ‌های محک لفاظی «ما و آن‌ها» برخورد کرد که چشم‌انداز سیاسی پیچیده کوئینزلند را به یک شهر در برابر کاهش داد. مناطق باینری

موریسون در راکهمپتون بدون هیچ تلاشی برای کنایه گفت: “ما دو استرالیا را نمی خواهیم.”

«شغل و سبک زندگی آن‌ها در دنیایی که به نظر می‌رسد افراد بزرگ در دولت، امور مالی، یا صنعت فناوری یا رسانه‌ها کار می‌کنند، مورد تمسخر قرار می‌گیرد یا به نوعی نالایق تلقی می‌شود.

“شما در انتخابات گذشته شاهد چنین چیزهایی بودید – به لطف باب براون و سبزها و کاروان آنها به مرکز کوئینزلند. کاروانی علیه مشاغل زغال سنگ.»

بررسی انتخابات 2019 حزب کارگر نشان داد که کمپین ائتلاف “ارتباط حزب کارگر با سبزها در ذهن رای دهندگان” به از دست دادن حمایت حزب در کوئینزلند منطقه ای کمک کرد.

موریسون دوباره به آنجا بازگشته است و کاروان ضد آدانی را تداعی می کند. به نظر می‌رسد که حزب کارگر در تلاش است تا ترجیحات خود را به سمت سبزها در داوسون هدایت نکند.

به نظر می رسد که هر دو حزب اصلی یک شرور سیاسی جدید پیدا کرده اند. در حالی که به نظر می رسد هانسون قدیمی، از طریق ترجیحات LNP، تا یک دوره شش ساله دیگر در سنا، زیر رادار سوار شود.