وقتی رونالد کومان کفش طلای لیگ قهرمانان اروپا را از دفاع برد | لیگ قهرمانان

آراونالد کومان به سختی می توانست کاری را که یوهان کرایف انجام داده بود باور کند. گفت: رئیس. “این اولین بار و همچنین آخرین بار است.” پس از پنج فصل که با ظروف نقره تزیین شد – سه قهرمانی لیگ، یک جام اروپا، یک کوپا دل ری و جام برندگان جام – یک بازیکن جسور لازم بود تا تصمیمات کرایف را مورد انتقاد قرار دهد. اما کومان یک نکته داشت.

کرایف در تلاش برای رسیدن به کمال، روماریو را در تابستان 1993 از پی اس وی آیندهوون به خدمت گرفت. قوانین لیگ حکم می کرد که تیم ها می توانند تنها سه بازیکن خارجی را انتخاب کنند و مایکل لادروپ معمولاً بازیکنی بود که برای ایجاد راه برای مهاجم برزیلی قربانی می شد، اما سرمربی این تیم به این نتیجه رسید. در اولین بازی فصل غافلگیر شد و کومان را کنار گذاشت تا یک ترکیب جسورانه و هجومی انتخاب کند. بارسلونا با هت تریک روماریو مقابل رئال سوسیداد با نتیجه 3-0 پیروز شد و انتخاب کرایف برای کنار گذاشتن مدافع هلندی برای هماهنگی با بازیکن جدید هیجان انگیز را توجیه کرد، اما کومان دریغ نکرد به مربی خود اطلاع دهد که نیمکت نشینی منظم او به سادگی انجام می شود. یک گزینه نیست

ثابت می شود که به جای یک قاعده، یک استثنا است. در آینده کرایف دو بار به کنار گذاشتن کومان فکر خواهد کرد. اعتماد به نفس کومان می‌توانست مردم را به اشتباه بیاندازد، اما کرایف واکنش او را درک کرد. کومان استعداد خاصی بود. او نه تنها مدافعی بود که بازی را درخشان خواند، بلکه یک گلزن پرکار نیز بود.

گلزنی کومان در گذشته تقریبا غیرقابل درک است. او در دوران حرفه ای خود 239 گل به ثمر رساند. او در هر شش فصل حضورش در بارسلونا دو رقمی شد. و او 26 گل برای PSV در فصل 1987–1988 به ثمر رساند، زمانی که این باشگاه قهرمان Eredivisie، جام حذفی هلند و جام اروپا شد. او نه تنها گل پیروزی را در فینال به ثمر رساند که بارسلونا اولین جام اروپایی خود را در سال 1992 به دست آورد، بلکه در بازگشت به فینال در سال 1994، به طور مشترک بهترین گلزن این رقابت ها بود.

کومان در فصل 94-1993 به دنبال سومین جام اروپایی خود رفت، اما بارسلونا در دور اول مقابل دیناموکیف شروع ضعیفی داشت. علیرغم بازی با 10 نفر در بیشتر بازی اول، آنها 3-1 در اوکراین شکست خوردند، تنها دلداری از پنالتی که کومان به ثمر رساند.

بازی برگشت در نیوکمپ یک ترقه بود. لادروپ قبل از اینکه خوزه ماری باکرو به گل دروازه بارسلونا ضربه بزند، دروازه بارسلونا را باز کرد، اما پنالتی سرهی ربروف برای میهمان باعث شد که تساوی 4-4 به پایان برسد. برای اولین بار نبود که بارسلونا به دنبال جادو به کومان بود. او یک ضربه ایستگاهی را از فاصله 20 یاردی به گوشه پایین دروازه ارسال کرد تا بارسلونا در تساوی 5-4 پیش بیفتد. آنها از طریق پوست دندان های خود نفوذ کردند.

دور دوم برای هواداران بارسا استرس کمتری داشت. آنها در بازی اول اتریش وین را 3-0 در خانه شکست دادند، با دو گل کومان، قبل از اینکه کار را در وین با پیروزی 2-0 به لطف دو گل هریستو استویچکوف به پایان برسانند.

جایزه بارسلونا حضور در مرحله گروهی بود، جایی که آنها به مصاف گالاتاسرای، موناکو و اسپارتاک مسکو خواهند رفت. بارسا در اولین بازی گروهی خود در ترکیه مقابل گالاتاسرای با تساوی بدون گل متوقف شد، اما پیروزی 2-0 مقابل موناکو با گل تکثیکی بیگریستاین اعصاب آنها را راحت کرد. روماریو و لادروپ هر دو در تساوی 2-2 مقابل اسپارتاک مسکو گلزنی کردند که بارسلونا را با 5 امتیاز از 9 امتیاز ممکن به دست آورد.

زمانی که والری کارپین به اسپارتاک مسکو در نیوکمپ پیش افتاد، ناگهان بارسلونا با مشکل مواجه شد. آنها برای رسیدن به نیمه نهایی باید در گروه اول یا دوم می شدند، بنابراین نمی توانستند اشتباهات زیادی را تحمل کنند. کومان در چند بازی گل نزده بود، بنابراین زمان آن فرا رسیده بود که او به میدان برود. استویچکوف بازی را به تساوی کشاند و بارسلونا در نیمه دوم عملکرد هجومی فوق العاده ای از خود به نمایش گذاشت تا با نتیجه 5-1 برنده شود. گیلرمو آمور قبل از اینکه کومان سبک را تغییر دهد، آنها را برتری داد، و دو ضربه ایستگاهی خیره کننده به ثمر رساند – که اولین آنها یک ضربه بسیار دقیق از فاصله 30 یاردی بود.

بارسلونا هنوز یک گل دیگر از آنها باقی مانده بود. وقتی روماریو برای تیمش یک پنالتی گرفت، به نظر می رسید که کومان هت تریک خود را از روی نقطه تکمیل می کند. کرایف اما نظر دیگری داشت و مدافع را تعویض کرد. کومان در آن فصل در لیگ قهرمانان اروپا تک تک دقیقه ها را برای بارسلونا بازی کرد، جدا از آخرین لحظات پیروزی آنها مقابل اسپارتاک. این تصمیم عجیبی از سوی سرمربی بود، اما تشویق ایستاده هواداران باعث تسلی خاطر شد. کومان با ظرافت از زمین خارج شد و روماریو را تماشا کرد که مسیر را کامل می کند.

بارسلونا شیب خود را پیدا کرده بود و با شکست 3-0 گالاتاسرای به فرم خوب خود ادامه داد. آمور پس از کنترل نزدیک و دید عالی از سوی بگیریستین، آنها را به برتری رساند. کومان از روی نقطه پنالتی بازی را 2–0 کرد و اوزبیو ساکریستان با یک ضربه رعدآمیز گل سوم را به ثمر رساند.

کومان در آخرین بازی گروهی بارسلونا، یعنی برد 1-0 در موناکو، جنبه دفاعی بازی خود را به نمایش گذاشت. استویچکوف در دقیقه 13 پس از پاس مجلل پپ گواردیولا گلزنی کرد و شاگردان کرایف در ادامه بازی محکم ایستادند. پاداش آنها برای پیروزی در گروهشان، بازی نیمه نهایی مقابل پورتو، با بازی رفت در نیوکمپ بود.

بارسلونا نیمه نهایی را به سرعت آغاز کرد، استویچکوف به سرعت وارد محوطه جریمه شد و یک سانتر را به خانه ارسال کرد تا آنها در 10 دقیقه اول پیش بیفتند. این بازیکن بلغاری، در فرم بی رحمانه، یک ثانیه قبل از نیمه تمام اضافه کرد که دفاع پورتو او را در تیرک عقب بدون مراقبت رها کرد. اشتباه بزرگ. بارسلونا 2-0 پیش بود و در کروز کنترل بود. با پایین آمدن ساعت و بسته شدن پرده های کمپین پورتو، هر بازیکنی خونسرد بود و از مالکیت توپ مطمئن بود. سپس، کومان تصمیم گرفت کمی غبار ستاره ای را به نمایش 92000 هوادار حاضر در نیوکمپ اضافه کند.

گواردیولا، اغلب بازیکنی که کومان را به خط هافبک متصل می کرد، توپ را به پهلو به مسیر هلندی در دایره وسط می کوبید. بازیکنان پورتو که پس از دریافت کارت قرمز ژائو پینتو به دنبال سایه بودند، باید خسته شده باشند. آنها نتوانستند کومان را پرس کنند و او دعوت را برای جلو بردن با توپ پذیرفت. شاید هافبک های پورتو فکر می کردند که فقط به یک مدافع میانی فرصت پیشرفت بازی را می دهند. هنگام بازی با 10 مرد در چنین شرایط آزمایشی، تصمیم گیری حساب شده ضروری است. اما این فقط یک مدافع میانی نبود. این مدافعی بود که در آن فصل 19 گل برای بارسلونا به ثمر رساند و در آستانه زدن هشتمین گل خود در لیگ قهرمانان اروپا بود.

پاس‌های ساده به هافبک‌های میانی خود را نشان داد، اما کومان گزینه‌های مطمئن را نادیده گرفت و کار خیره‌کننده‌ای انجام داد. او اجازه داد پرواز کند و توپ را از بهترین قسمت 40 یاردی بدون حتی پاره کردن ضربه بزند. ضربه او در هوا به اوج رسید و به گوشه بالای تور ویتور بایا رفت. هنگامی که جمعیت برای هزارمین بار به پاهای خود بلند شدند تا هلندی را با کف زدن تحسین کنند، کومان سرخوش با دستان دراز چرخید و حالا تصویری آشنا بود. او بارسلونا را با بهترین گل فصل خود به فینال لیگ قهرمانان اروپا فرستاد. با وجود تمام کیفیت هجومی که کرایف در اختیار داشت، هیچ کس مانند کومان گلزنی نکرد.

کومان همه چیز را به عنوان یک مدافع داشت. او می‌توانست مهاجمان کلاس جهانی را ببندد، پاس‌های دقیق را در سراسر زمین اسپری کند، با توپ در پایش در زمین پیش برود و از عمق ضربه بزند. گل مقابل پورتو نشان دهنده چیزی بود که او در مورد آن بود: آرامش در مالکیت توپ، هوشمندی در استفاده از فضا و تاکید زمانی که تصمیم به ضربه زدن داشت.

با این حال، فصل استثنایی هلندی در فینال با ناامیدی به پایان خواهد رسید. او که دو سال قبل در ومبلی در مقابل سمپدوریا قهرمان شده بود، بخشی از خط دفاعی بود که توسط میلان در آتن برچیده شد. بارسلونا که به تازگی چهارمین قهرمانی متوالی خود در لالیگا را کسب کرده بود، خوشبین بود. اما کرایف میلان را دست کم گرفت.

سرمربی با اعتقادی نابجا اصرار داشت: «بارسلونا یکی از محبوب‌ترین بازیکنان است. ما نسبت به ومبلی کامل‌تر، رقابت‌پذیرتر و با تجربه‌تر هستیم. میلان هیچ چیز خارج از این دنیا نیست. آنها بازی خود را بر پایه دفاع قرار می دهند. ما حملات خود را بر اساس حمله قرار می دهیم.» زمانی که تیم فابیو کاپلو عملکرد کاملی از خود نشان داد و در فینال بارسلونا را 4-0 شکست داد، سخنان کرایف دوباره به او خورد.

این پایانی نبود که کمپین کومان سزاوار آن بود، اما گلزنی او بی نظیر است. هریستو استویچکوف، یورگن کلینزمن، لوک نیلیس، ژان پیر پاپن، روماریو، یوری جورکایف و اریک کانتونا همگی در آن فصل در لیگ قهرمانان اروپا گلزنی کردند اما هیچ کدام به اندازه کومان پرکار نبودند. هشت گل او در این رقابت ها فقط توسط وینتون روفر، ملی پوش نیوزیلندی که در خط حمله برای وردربرمن عالی بود، به ثمر رساند. کومان منبع اصلی الهام بارسلونا در راه رفتن به آتن بود و پس از ناامیدی از کنار گذاشته شدن در روز اول فصل، دوباره از ترکیب اصلی کنار نماند.