دندان بزرگ ایکتیوسور غول پیکر به موجودات دریایی با نیش قوی اشاره می کند | دیرینه شناسی

بقایای یک موجود دریایی بزرگ با دندان‌های بزرگ که می‌توانست به آن کمک کند ماهی مرکب غول پیکر را بگیرد، در کوه‌های آلپ سوئیس پیدا شده است.

ایکتیوسورها خزندگان دریایی بزرگی بودند که شکلی دراز و مار داشتند. آنها برای اولین بار پس از پایان انقراض پرمین ظهور کردند، رویدادی که به “مردن بزرگ” نیز معروف است، که حدود 250 میلیون سال پیش رخ داد و بیش از دو سوم گونه ها را در خشکی و 96٪ از گونه های دریایی را از بین برد.

این جانور دندان‌دار یکی از سه ایکتیوسور غول‌پیکر کشف‌شده در کوه‌های آلپ سوئیس است و گمان می‌رود که در اواخر دوره تریاس، حدود 205 میلیون سال پیش، زندگی می‌کرده و احتمالاً آنها را به یکی از آخرین غول‌های این چنینی تبدیل می‌کند.

این تیم گفت که این یافته ها به حل معمای این که آیا ایکتیوسورهای غول پیکر، مانند برخی گونه های کوچکتر از موجودات، دندان دارند یا خیر، کمک کرد.

پروفسور مارتین ساندر، از دانشگاه بن، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «همه اینها شواهد بسیار بسیار کمی هستند. ما این ارواح را داریم که ده‌ها میلیون سال در اقیانوس‌های اواخر دوره تریاس شنا می‌کنند و نمی‌دانیم چه شکلی هستند. این مایه شرمساری دیرینه شناسی است.

برای مدتی فکر می کردیم که آنها دندان دارند. سپس فکر کردیم، خوب، ما هرگز دندانی پیدا نمی کنیم. حالا ما دندان یک غول و یک دندان غول را داریم. بنابراین برخی از آنها دندان دارند.»

این تیم با نوشتن در مجله دیرینه شناسی مهره داران توضیح می دهد که چگونه فسیل های سه ایکتیوسور غول پیکر را در مکان های مختلف سازند کوسن بین سال های 1976 و 1990 کشف کردند.

فسیل یکی از جانوران یک دندان ناقص به طول 10 سانتی متر بود. این تیم یک مهره و قطعات دنده عظیم مربوط به مهره دیگری پیدا کردند. فسیل سوم شامل هفت مهره بزرگ بود. سندر گفت که به نظر نمی رسد هیچ یک از بقایای موجود از گونه های شناخته شده ایکتیوسور باشد.

این تیم می گویند این دندان که بیشتر تاجش را ندارد، تنها دومین دندانی است که از یک ایکتیوسور غول پیکر آمده است و بزرگ ترین دندانی است که تا به حال برای چنین موجودی پیدا شده است و از دندان های گونه ای معروف به نام پیشی می گیرد. هیمالیازاروسکه در چین کشف شد و گمان می رود طول بدن آن حدود 15 متر باشد.

ساندر گفت: «ایکتیوسورها ساختار دندانی بسیار مشخصی دارند که در ریشه و همچنین در تاج آن قابل مشاهده است.

ساندر گفت که به نظر می رسد یکی از موجودات تقریباً هم اندازه بوده است هیمالیازاروس، در حالی که دو مورد دیگر، از جمله جانور دنداندار، احتمالاً از نظر اندازه شبیه به ایکتیوسور غول پیکر بودند. شاستاسوروسموجودی که قبلاً در بریتیش کلمبیا پیدا شده بود و حدود 21 متر طول داشت – به طول دو اتوبوس دو طبقه. ساندر گفت: «این اسکلت دارای مهره هایی بود که به اندازه مهره های آلپ هستند.

اما آنها بزرگترین ایکتیوسورهایی نیستند که تاکنون زندگی کرده اند. در میان دیگر یافته‌ها، یک استخوان فک بدون دندان کشف شده در کانال بریستول گمان می‌رود که متعلق به یک ایکتیوسور باشد که حدود ۲۶ متر طول داشته است.

در حالی که ایکتیوسورها در اطراف اقیانوس ها پرسه می زدند، بقایای گزارش شده جدید در جایی که زمانی تالاب بود گذاشته شد، که نشان می دهد جانوران به داخل آب های کم عمق رفته اند. ساندر می‌گوید: «وقتی یک نهنگ اسپرم در دریای شمال دریافت می‌کنید، همین مشکل است.

دکتر بن مون، دیرینه شناس دانشگاه بریستول که در این کار دخالتی نداشت، گفت که این احتمال وجود دارد که این موجودات برای جفت گیری یا زایمان وارد آب های کم عمق شده باشند. او گفت که گزارش جدید هیجان انگیز است زیرا فسیل های کمی از ایکتیوسورهای غول پیکر وجود دارد.

دکتر نیک فریزر، دیرینه شناس در موزه های ملی اسکاتلند، گفت که تعیین اندازه یک ایکتیوسور غول پیکر بر اساس دندان به تنهایی دشوار است، اما این یافته ها نور جدیدی بر خزندگان می اندازند.

او گفت: «تاکنون ما مشکوک بودیم که بیشتر بزرگ‌ترین ایکتیوسورها بدون دندان بوده و مکنده بودند.

فریزر می‌گوید: «صاحب این دندان نباید درگیر شود. همراه با بقایای مهره‌ها و دنده‌ها، در اینجا واقعاً شواهد ملموسی وجود دارد که نشان می‌دهد، در گذشته، آب‌های تریاس به برخی از خزندگان اقیانوس‌پیما واقعاً عظیم پناه می‌دادند، احتمالاً به بزرگی نهنگ آبی زنده، و برخی احتمالاً آرواره‌های بزرگی داشتند که به دندان‌های قوی مجهز بودند. ”