آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
مراقب نیم تنه آلیس پل باشید.
پل را به خاطر می آورید، حق رای که در سال 1920 به تضمین رای زنان کمک کرد و سپس به نوشتن اصلاحیه حقوق برابر پرداخت که هنوز تایید نشده است؟ اگر نه، می توانید به مرکز شهر به تئاتر عمومی بروید تا «Suffs»، موزیکال درباره پل و همکارانش را ببینید.
اما در بالای شهر، پل یک پرتابه است. یا بهتر است بگوییم، در «POTUS»، مسخره‌ای سریع و متناوب خنده‌دار که روز چهارشنبه در شوبرت افتتاح شد، مجسمه‌ای گچی از صورت اوست. این پل است که پرده ی اول کمدی فمینیستی خشن سلینا فیلینگر را پایین می کشد – و همراه با آن، به نوعی، خود مردسالاری.
من خیلی چیزها را تقدیم می‌کنم تا بگویم دقیقاً چگونه یک مجسمه رئیس‌جمهور بی‌نام و نادیده فیلینگر را خنثی میکند، کسی که ممکن است شما را به یاد کسی بیاندازد که اخیراً در زندگی واقعی این مقام را داشته است و هنوز هم فکر میکند که دارد. نمایشنامه به هر حال از خلاص شدن از شر او خوشحال است. عنوان فرعی آن – “در پشت هر احمق بزرگ هفت زن تلاش می کنند تا او را زنده نگه دارند” – روشن می کند که “POTUS” کمتر به مرد نالایق علاقه مند است تا توانمندسازهای بیش از حد خود.
«POTUS» در واقع دایره‌المعارفی است از توانمندسازی، راهنمای میدانی طبیعی برای ژست‌های مختلفی که زنانی که روح خود را به صورت فرعی می‌گیرند. موارد کلاسیک عبارتند از هریت، رئیس دفتر تحت محاصره رئیس جمهور، و ژان، منشی مطبوعاتی دائماً نابینا. آنچه ژان (سوزی ناکامورا) به هریت (جولی وایت) می‌گوید در مورد هر دوی آنها صدق میکند: «شما هر روز از او دفاع می‌کنید، سال‌ها این کار را انجام داده‌اید. آشفتگی‌های او را پاک می‌کنی، بهانه می‌آوری، کار او را انجام می‌دهی، و بعد از خواب بیدار می‌شوی و دوباره این کار را انجام می‌دهی.»
در روزی که «POTUS» تنظیم می‌شود، این به معنای تلاش برای حفظ رئیس‌جمهور در مسیری است که با مجموعه‌ای از فعالیت‌های عمومی، از جمله کنفرانس منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، تأیید سیاسی، عکسبرداری با جانبازان معلول و جشن بزرگداشت رهبری زنان مواجه است. شورا با نام اختصاری مناسب FML. تا ساعت 9 صبح، او در حال حاضر به طرز فاجعه‌باری از مسیر خارج شده است، و در اولین حضورش به بانوی اول اشاره کرده است، با کلمه‌ای که باید غیرقابل بیان می‌بود و به هر حال در اینجا غیرقابل چاپ است.
اگرچه به نظر می‌رسد هیچ عشقی بین این دو گم نشده است، اما مارگارت، بانوی اول، ملانیا ترامپ نیست، به جز از خود راضی بودن گربه مانند که نت بالای اجرای شیک ونسا ویلیامز است. مارگارت به طرز شگفت انگیزی به موفقیت رسیده است: فارغ التحصیل دانشگاه های استنفورد و هاروارد، یک وکیل، یک نویسنده، یک گالریست و یک تکواندوکار. با این وجود، او باید کارهای تلخ شوهرش را تحمل کند و آنها را بپوشاند، از جمله یکی با «پودر بیدارشده» به نام داستی (جولیان هاف)، که در کاخ سفید ظاهر می‌شود و در حال استفراغ از لجن‌های «راز آبی» است.
چگونه داستی رئیس جمهور را با دستاوردهای تماشایی خود، که شامل بازی های جنسی ماجراجویانه و پرورش کتان می شود، قادر می سازد، به هاف می پردازم – که مانند نمایشنامه، به طرز شادمانی کثیف است – نشان دهد.
در هر صورت، داستی یادداشت جدیدی را به جریانات وارد می کند، که تا زمان ورود او به نظر می رسد، در تولید پرستیزیمو سوزان استرومن، حداقل به طور ضعیفی با واقعیت گره خورده است. شما می توانید تصور کنید که چگونه زنی مانند استفانی، منشی رئیس جمهور، که به پنج زبان صحبت می کند و حافظه عکاسی دارد، ممکن است همچنان در این محیط به عنوان یک بازنده مورد تحقیر قرار گیرد، زیرا او دل کنده است و جلای ندارد. بانوی اول او را “کودک یائسه” می نامد – توصیفی که ریچل درچ، با مجموعه ای از کرینگ ها و موش ها، به طور کامل در آن زندگی می کند.
و لیلی کوپر، برنده شدن حتی در هنگام ناله کردن، تصور اینکه چگونه زنی مانند کریس، روزنامه‌نگار مجله تایم و مادری که به تازگی طلاق گرفته است، ممکن است با وجود تجربه و تخصصش نگران شغل خود باشد، آسان میکند. ژان به او هشدار می‌دهد که همیشه همکاران مرد جوان‌تری هستند که می‌توانند شما را توییت کنند، پیامک ارسال کنند، ردبول را بغل کنند و سه روز متوالی کار کنند. در حالی که کریس، که برای مصاحبه با بانوی اول حاضر است، بیشتر بازی را صرف چندوظیفه‌ای صرف میکند تا سرپا بماند – هماهنگی با پرستار کودک، سابقش، سردبیران و سوژه‌هایش در حالی که شیر مادر را پمپ میکند یا آن را بیرون می‌ریزد.
با این حال، شما به راحتی او را به عنوان یکی از زنانی که نمایشنامه با ناامیدی و شوکه درباره آنها می پرسد، “چرا رئیس جمهور نیستی؟”
داستی با این قبض مطابقت ندارد، هر چند با استعداد باشد. و نه شخصیت هفتم، برنادت (لیا دلاریا)، خواهر سرسخت و جنایتکار رئیس جمهور. تنها کشوری که می‌توانید او را به‌عنوان رئیس‌جمهور تصور کنید، یک دولت مخدر مستبد است، آن‌گونه که دلاریا، با داشتن توپ در این نقش، پیشنهاد میکند که تفاوت چندانی با کشور ما ندارد.
اگر داستی و برنادت، به عنوان نیروهای بیرونی، برای ارسال مسخره ضروری باشند، زیربنای آن را می جوند. نکته طنز، که در تقابل‌های اولیه کاملاً تیز بود – با وایت و ناکامورا که یک تیم کمدی فوق‌العاده می‌سازند – با تغییر تأکید از شوخی کلامی به شوخ طبعی، کم‌کم می‌شود.
این طنز فیزیکی همیشه ماهرانه ارائه نمی شود. (درچ این کار را به طرز شگفت انگیزی انجام می دهد، اما رقص مبارزه قانع کننده نیست.) و مجموعه سینی گردان (توسط بیوولف بوریت) که به طور موثر اکشن اولیه را از اتاقی به اتاق دیگر می چرخاند، مانند سوزان تنبل کاخ سفید، به نظر می رسد که در قسمت دوم در حال چرخش است. به میل خود، نشان دهنده هیستری است، اما فرصت زیادی برای جذب آن به ما نمی دهد. (نورپردازی روشن کمدی کمدی توسط سونویو نیشیکاوا است.) وقتی زنان از تمیز کردن آشفتگی‌های مردانه به ایجاد آشفتگی‌های خودشان می‌روند، ممکن است احساس کنید مقداری از هوا یا شاید شیر از کمدی بیرون می‌آید.
به نوعی، این بیان صادقانه باور فیلینگر است، همانطور که او به آماندا هس در تایمز گفت که “اگر مرد را از اتاق بیرون بیاورید، پدرسالاری هنوز وجود دارد و ما همچنان بر اساس قوانین آن بازی می کنیم.”
اما در گسترش این ایده به کمدی، فیلینگر، مانند یک سیاستمدار، سعی می کند آن را از هر دو جهت داشته باشد. در این، اولین کار او در برادوی، راه ها همیشه با هم کار نمی کنند. به عنوان یک مسخره، “POTUS” هنوز طبق قوانین قدیمی و تقریباً کاملاً مشخص مردانه بازی می کند. مسخره بر اساس سلطه و خشونت ساخته شده است. از سوی دیگر، و با خوشحالی بیشتر، «POTUS» به ما امکان می دهد پیوند دوگانه زنان استثنایی را بدون واسطه توسط مردانی که به همدستی آنها وابسته هستند، تجربه کنیم. او پیرومن است، اما تو کریس، روزنامه نگار، به دیگران می گوید.
یا همانطور که هریت، رئیس ستاد، آن را در خطی که آلیس پل قدردانی می‌کرد، می‌گوید: «اگر نجاتش را متوقف کنید، نمی‌تواند دوام بیاورد». شاید این در مورد مسخره های مسلط مردانه نیز صادق باشد.
POTUS: یا، پشت هر احمق بزرگ هفت زن هستند که سعی می کنند او را زنده نگه دارند
از طریق 14 اوت در تئاتر شوبرت، منهتن. potusbway.com مدت زمان: 1 ساعت و 45 دقیقه.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
