آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
سیبرخی از نکات در تاریخ A-League Men را می توان به عنوان لحظات مهمی در نظر گرفت که برای همیشه چشم انداز جوان مسابقات را تغییر داده است. روی آوردن بریزبن رور به سرمربی‌ای که آخرین بازی او منجر به سقوط از لیگ برتر ویکتوریا شده بود، یکی از نمونه‌های آن است. جنگ های تلخ کنگره در اواخر دهه 2010 و در نتیجه استقلال لیگ ها از فوتبال استرالیا یکی دیگر از این موارد است.
تصمیم سیدنی اف سی در سال 2014 برای انتصاب گراهام آرنولد به عنوان سرمربی خود یک تصمیم دیگر است. با وجود همه بدنامی که از حضور دو ساله الساندرو دل پیرو در مور پارک به دست آمد، کمپین دو برد 2009-10 یک خاطره محو شد – سیدنی در چهار فصل از آن زمان حتی یک پیروزی در فینال ها ثبت نکرده بود. اوضاع وخیم تر، وسترن سیدنی ودررز به طور فزاینده ای در حال افزایش بود. رقبای کراس‌تاون پشت سر هم در فینال بزرگ حضور داشتند و به طور گسترده‌ای به عنوان سوپرشارژ رقابت اعتبار داشتند.
با این حال، ورود غم انگیز آرنولد، نویدبخش تغییر توازن قدرت بود. شهر سیدنی به طرز ماهرانه ای از قرمز و سیاه به آبی آسمانی برگشت.
سیدنی اف سی در سال های بعد سلسله ای را تأسیس کرد و سه قهرمانی، سه قهرمانی برتر و یک جام FFA را به دست آورد. آنها تبدیل به تیمی از کیل بات ها شدند که بی رحمانه تیم ها را خرد می کردند و از بازی هایی که حق نداشتند امتیاز می گرفتند. جدایی آرنولد برای تصاحب Socceroos قبل از فصل 2018-19 منجر به یک سرعت گیر شد زیرا استیو کوریکا، که به خوبی در راه های آرنیبال آشنا بود، به جای مربی خود ادامه داد.
اما تمام چیزهای خوب می بایست به یک پایانی ختم شوند. همه امپراتوری ها در نهایت سقوط می کنند.
عصر دوشنبه، کوریکا شاهد این بود که یوکوهاما اف. مارینوس سه تیمش را پشت سر گذاشت و ضربه سنگینی به امیدهای آنها برای صعود به مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا وارد کرد. وقتی سیدنی برای دو بازی آخر کمپین ALM خود به استرالیا برمی گردد، برای اولین بار در بیش از نیم دهه گذشته، به دنبال غیبت در فینال ها خواهد بود. سنترال کوست مارینرز که در رده ششم قرار دارد با یک بازی کمتر دو امتیاز اختلاف دارد.
همزمان با آشکار شدن محدودیت های رویکرد آرنولد در سطح بین المللی، کوریکا نیز به دیوار برخورد کرده است. تعهد او به حفظ اصولی که بر بسیاری از سلسله سیدنی تأکید داشت، کم کم کمرنگ شده است. هدف و تعهد به آرامی به انعطاف ناپذیری و محافظه کاری تبدیل شده است. اگرچه در اوج خود به اندازه کافی موفق بود که رویکرد کل لیگ به مالکیت و نحوه حمله را کاملاً تغییر دهد، کمبود تکامل به طور فزاینده ای توسط حریف به صفر می رسد. در نتیجه، به نقطه ای می رسد که بازدهی کاهش می یابد.
لیست گسترده مصدومیت ها و چرخش های کوتاه تا حدودی به توضیح مبارزات آنها کمک می کند، اما در عین حال، باشگاه به سختی تنها تیم ALM است که در این جبهه با چالش هایی روبرو شده است. ناتوانی در پرورش عمق کافی در باشگاهی که دقیقاً خجالتی نیست، و استفاده از استعدادهای موجود، نمی‌تواند توسط همه‌گیری از بین برود.
این بازیکن 49 ساله خودش را روی همه چیز گذاشته است و بیشتر از آنچه که برایش اعتبار قائل شده است به خدمت گرفته است، اما سایه آرنولد هنوز بر سر این تیم بزرگ است. همانطور که نقاط ضعف آشکار آرنیبال وجود دارد: مالکیت مرده، استفاده نکردن از بازیکنان تا آنجا که می‌توانستند مؤثر و فقدان یک برنامه پشتیبان در برابر تیم‌های بهتر. حتی اگر سرنوشت به آنها لبخند بزند و سیدنی اف سی یواشکی به فینال ها راه پیدا کند، احتمال اینکه این تیم بتواند یک بار آسیب بزند مشکوک است و نیاز آشکار به تجدید قوا را پنهان نمی کند.
با این حال، کوریکا به عنوان یک اسطوره باشگاه احتمالا باز خواهد گشت. آرنولد همچنین یک بار در دوران تصدی خود در سیدنی فینال ها را از دست داد و به جز اینکه خوزه مورینیو یا مارسلو بیلسا تمایل ناگهانی برای زندگی در بوندی پیدا کردند، او به اندازه کافی ظروف نقره ای تولید کرده است و احترام نهادی کافی برای اثبات انحراف 2021-2022 دارد. اما چند نفر از اعضای تیم باقی خواهند ماند؟ گروه قابل توجهی از تیم باشگاه خارج از قرارداد هستند و چندین بازیکن کلیدی در سمت اشتباه 30 قرار دارند. برخی از آنها مانند میلوش نینکوویچ به 40 تا 30 نزدیکتر هستند.
تغییر قابل توجهی در خارج از زمین تضمین شده است. باشگاه به عنوان مستأجر استادیوم فوتبال سیدنی که به تازگی ساخته شده برای کمپین 2022-23 به مور پارک بازخواهد گشت و پس از دنی تاونسند – که نقشی کلیدی در توسعه باشگاهی ایفا کرد که در یک مقطع زمانی مرد سلطنتی بود – از مدیر عامل جدیدی استقبال خواهد کرد. ، قهرمانان زنان، جوانان و حتی E-League – سرانجام انتقال خود را به لیگ های حرفه ای استرالیا تکمیل کرد. اینکه آیا این یک چیز خوب است یا نه – روح بازسازی و نوآوری در باشگاه نفوذ کرده است – یا چیز بدی – بی ثباتی و فلج در آن نفوذ می کند – باید دید.
با در نظر گرفتن این فراز و نشیب ناگهانی، شاید مناسب بود که کوین مسکات، مربی سابق ملبورن ویکتوری، روز دوشنبه به عنوان سرمربی یوکوهاما در حاشیه بود. آخرین بازی او در ALM تحقیر 6-1 در دستان کوریکا در نیمه نهایی 18-2017 بود، نتیجه ای که نقطه عطف دیگری را برای لیگ رقم زد زیرا قدرت های ویکتوریا در دو سال بدبختی سقوط کردند. پیروزی نشان‌دهنده یک الگوی ضد نقش واقعی برای سیدنی است: سال‌ها غرور و بی‌حالی سازمانی ناشی از آن منجر به سقوطی شد که منجر به تحویل کلیدهای قلعه به تونی پوپوویچ شد. علاوه بر این، آبی‌های آسمانی فقط باید به سرتاسر شهر نگاه کنند تا بدانند که انتقال به یک استادیوم جدید براق نوشدارویی نیست.
سیدنی باشگاهی است که در یک دوراهی وجودی قرار دارد. با هشدار از قبل در مورد خطرات، بسیار بعید است که آنها در منجلاب مشابهی مانند Victory سقوط کنند یا بی تفاوتی موذیانه و خزنده را که سمت ALM Wanderers است، در آغوش بگیرند. اما چنین حوادثی یادآور این نکته است که ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
