نامزد پیشتاز ریاست جمهوری فیلیپین از پدر دیکتاتور «نابغه» تمجید کرد | فیلیپین

فردیناند مارکوس جونیور، نامزد پیشتاز انتخابات ریاست‌جمهوری فیلیپین، کمتر از دو هفته قبل از برگزاری انتخاباتی که ممکن است بازگردد، پدرش – دیکتاتور فقید این کشور – را به‌عنوان «نابغه سیاسی» و مادرش را به‌عنوان «سیاستمدار عالی» تمجید کرده است. خانواده مارکوس به قدرت رسید.

فردیناند مارکوس جونیور، معروف به بونگ بونگ، علیرغم سابقه بدنام پدرش، در نظرسنجی‌ها پیش از انتخابات 9 مه پیشی گرفته است.

مارکوس جونیور در مصاحبه ای با سی ان ان فیلیپین، مهارت سیاسی پدر و مادرش، ایملدا را تحسین کرد: «حتی فکر نمی کنم حتی پدرم اگر بگویم مخالفت کند. [Imelda] برترین سیاستمدار خانواده است. پدر من دولتمرد است، او نابغه سیاسی است.

“مادر من می تواند با هر کسی ارتباط برقرار کند – از همکلاسی هایش از چند سال پیش تا کسی که در بازار [wet market]، به ملکه انگلستان. همه با او دوست می شوند.

مارکوس در سال 1986 در انقلاب قدرت مردمی از قدرت برکنار شد، اما خانواده در دهه 1990 از تبعید بازگشتند و در طول دهه‌ها به دنبال بازگرداندن جایگاه خود در سیاست، از جمله با استفاده از رسانه‌های اجتماعی برای بازسازی شهرت خود بودند.

کمپین و حامیان پسر او متهم به تلاش برای بازنویسی تاریخ و تلاش های هماهنگ برای انتشار اطلاعات نادرست آنلاین و حمله به مخالفان شده اند. در ژانویه، توییتر صدها حساب کاربری را که کمپین مارکوس جونیور را تبلیغ می کردند، به دلیل نقض قوانین آن در مورد هرزنامه و دستکاری، تعلیق کرد. مارکوس جونیور وجود چنین شبکه های اجتماعی سازمان یافته ای را رد کرد.

مارکوس جونیور اتهامات مربوط به حکومت پدرش را رد یا کم اهمیت جلوه داده است. تخمین زده می شود که 10 میلیارد دلار توسط این خانواده غارت شده است. بر اساس اعلام سازمان عفو ​​بین الملل، بر اساس حکومت نظامی، که توسط مارکوس در سال 1972 وضع شد، 34000 نفر شکنجه شدند، 3240 نفر کشته و 70000 نفر زندانی شدند.

ایملدا مارکوس که کلکسیون کفش های بدنامش به نمادی از زیاده روی خانواده تبدیل شد، پیشتر گفته بود که سرنوشت پسرش رئیس جمهور شدن بوده است. با این حال، مارکوس جونیور گفت که در حالی که با مادرش در مورد نامزد شدن برای ریاست جمهوری مشورت کرده بود، تصمیم خودش بود.

بونیفاسیو ایلاگان، که در دوران حکومت مارکوس پدر بازداشت شد و یکی از برگزارکنندگان کمپین علیه بازگشت مارکوزها و حکومت نظامی است، گفت که این رویای خانواده مارکوس “بازیابی شکوه از دست رفته خود” بود.

او گفت: “من آخرین کسی خواهم بود که معتقدم خانواده مارکوس در طرح بازگرداندن مارکوزها به قدرت دخالت ندارند.”

ایلاگان گفت که اگر مارکوس رئیس جمهور شود، امید چندانی برای دستیابی به عدالت وجود نخواهد داشت. «بسیاری از آنچه اتفاق افتاده است از نظر این موضوع نفی خواهد شد [People Power Revolution] قیام… همچنین به این معناست که قربانیان نقض حقوق بشر در دوران دیکتاتوری پدرش هرگز نمی توانند عدالت را بیابند.»

در حالی که قانونی برای ارائه غرامت به قربانیان حکومت نظامی تصویب شده است، اما وجوه جمع آوری شده توسط خانواده هنوز به طور کامل بازیابی نشده است. او گفت: «ما همچنان از مارکوزها می‌خواهیم که میلیاردها دلاری را که از دولت دزدیده‌اند، بازگردانند.