آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اسحدوداً 10 سال پیش، جهان برای لحظه ای با یک فیلم 30 دقیقه ای با موسیقی متن تراک شده با ترکیبی هیجان انگیز از Nine Inch Nails و EDM، شامل نماهایی از آدولف هیتلر، کودکان گریان، و اجساد دراز کشیده در جاده، متحیر شد. Kony 2012 نام داشت – و هدف آن نجات کشوری بود که درخواست نجات نداده بود.
الهام بخش فیلم یک دهه قبل از آن بود، زمانی که یک گروه تمام سفیدپوست از فیلمسازان آمریکایی هنگام سفر در شمال اوگاندا با نوجوانی به نام جیکوب آشنا شدند. جیکوب در حال فرار از یک گروه شورشی، ارتش مقاومت خداوند (LRA) بود که توسط فردی به نام جوزف کونی رهبری می شد. جیکوب به سازندگان فیلم گفت که چگونه توسط شورشیان کونی مورد خشونت قرار گرفته است و آنها به طور قابل درک آنقدر متاثر شده بودند که تصمیم گرفتند کاری در مورد آن انجام دهند. آنها مؤسسه خیریه کودکان نامرئی را ایجاد کردند تا مصائب کودکانی مانند جیکوب را برجسته کنند – رنج آنها را نامرئی می دانستند زیرا آمریکایی ها چیزی در مورد آن نمی دانستند.
ساده لوحی فیلمسازان در مورد قاره آفریقا را تقریباً می توانید ببخشید. یک دهه پیش از آن، تونی بلر، وضعیت آفریقا را “زخمی بر وجدان جهان” اعلام کرده بود. قبل از آن، در دهه 1980، ژانر کاملی از کمپین‌های سلبریتی پدیدار شد که چهره‌های مشهوری را به آفریقا فرستادند تا چیزی را اصلاح کنند. بدنام ترین آنها Live Aid باب گلدوف و آهنگ قبلی Band Aid آیا می دانند کریسمس است؟ بود که هنوز هم در دسامبر هر سال در بریتانیا شنیده می شود. این آهنگ ادعا می کرد که در سراسر آفریقا “تنها آبی که جریان دارد / نیش تلخ اشک است” و “بزرگترین هدیه ای که آنها امسال دریافت خواهند کرد زندگی است”.
فیلمسازان Kony 2012 سالها تلاش کرده بودند تا غرب را وادار به مداخله در اوگاندا برای تصرف کونی کنند. آنها در این کار شکست می خوردند و نیاز فوری به یک تاکتیک جدید داشتند. Kony 2012 راه حل آنها بود – آنها از احساس گناه عمومی برای تشویق دولت ایالات متحده به عمل استفاده می کردند. نتیجه فیلمی بود مملو از بسیاری از جنبه‌هایی که از فیلم‌های کمک‌های آفریقایی انتظارش را داشتیم: تصاویری از رنج همه‌جانبه، جنگ سالاران در لباس نظامی، کودکان گرسنه‌ای که ناامیدانه در شب سرگردان بودند. تاریکی یک موضوع سنگین در سراسر فیلم بود: جایی که نور ظاهر شد، در اوگاندا نبود، بلکه در ایالات متحده بود.
هدف فیلم، به روایت جیسون راسل، فیلمساز، بسیار ساده بود: ساختن کونی در آمریکا و سراسر جهان. برای انجام این کار، موسسه خیریه پیشنهاد کرد همه ما کیت های اکشن 30 دلاری بخریم، هر کدام پر از پوستر، دستبند و برچسب، که سازمان دهندگان امیدوار بودند که سیاره را به شکل کونی پوشش دهد و منجر به دستگیری اجتناب ناپذیر او شود. فقط در یک هفته، 30 میلیون نفر Kony 2012 را تماشا کردند. #StopKony به مدت سه روز در رسانه های اجتماعی ترند شد. در آن زمان این ویروسی ترین ویدیو در تاریخ یوتیوب بود.
چرا اینقدر به اشتراک گذاشته شد؟ شاید به این دلیل که با روایت ساده آفریقای شکست خورده ای که جهان آن را شناخته و پذیرفته بود بازی کرد. متقاعد کردن موفقیت آمیز بینندگان در سراسر جهان برای اقدام مستلزم تکیه شدید بر تعصبات موجود مردم در مورد این قاره است. به راحتی می توان اعتماد کرد که مردی به مدت 20 سال آزادانه در این جنگل پر هرج و مرج قدم زده و کودکان خردسال را به قتل رسانده است، زیرا این دقیقاً همان چیزی بود که در آفریقا رخ داد.
اما با وجود تمام الهامات و وحشتی که Kony 2012 ایجاد کرد، با خشم منتقدان نیز مواجه شد. تجو کول، مقاله‌نویس نیجریه‌ای در روزهای پس از اکران فیلم در توییتی نوشت: «ناجی سفید صبح از سیاست‌های وحشیانه حمایت میکند، بعدازظهر مؤسسات خیریه تأسیس میکند، و عصرها جوایز دریافت میکند».
بیشتر فیلم به دلیل گمراه‌کننده بودن مورد انتقاد قرار گرفت – برای مثال، جوزف کونی در آن زمان در اوگاندا نبود – و به قول رزبل کاگومیر، روزنامه‌نگار اوگاندا، به دلیل «تقویت روایتی از آفریقایی‌ها که کاملاً قادر به کمک به خود نیستند» مورد انتقاد قرار گرفت. . همچنین ارزیابی شد که این تحلیل چندین سال منسوخ شده بود، که به شدت از اندازه و گستردگی آن زمان LRA، که در سال های منتهی به اکران فیلم کاهش یافته بود، اغراق آمیز بود.
سؤالات دیگری در مورد بودجه و مخارج این مؤسسه خیریه مطرح شد – که بیشتر آنها در زمان صرف شده در ایالات متحده بود، در مقابل تأمین مالی پروژه های روی زمین. انتقادات از قاره به حدی شدید بود که کل کمپین را از مسیر خارج کرد، و کودکان نامرئی به انتشار یک پرسش متداول پرداختند که جزئیات بسیار بیشتری در مورد محل اختفای کونی و جنگ داخلی گسترده‌تر داشت. اما آسیب وارد شد: در همان بهاری که Kony 2012 منتشر شد، Lonely Planet اوگاندا را برترین کشور خود برای بازدید در آن سال اعلام کرد، شناختی که به سرعت از بین رفت. مطمئناً این فقط تصادفی نیست اوگاندا در سال 2012 بیشترین کاهش درآمد خود را از گردشگری طی بیش از 10 سال گذشته تجربه کرد.
اکنون، 10 سال بعد، این سؤال مطرح می‌شود که آیا واقعاً چیزی از کونی 2012 تغییر کرده است تا نگاه غرب به آفریقا را به چالش بکشد؟
فقط به خبرخوانی نگاه کنید که با شوک اعلام کرد قربانیان بحران وحشتناک مهاجران در اوکراین «مردم مرفه و طبقه متوسط هستند. اینها آشکارا پناهندگانی نیستند که سعی در فرار از خاورمیانه یا شمال آفریقا دارند. آنها شبیه هر خانواده اروپایی هستند که شما در همسایگی آنها زندگی می کنید. همچنین به دو سال گذشته نگاه کنید که در آن مقاله‌هایی که هشدار می‌دادند این بیماری همه‌گیر منجر به تلفات گسترده در آفریقا می‌شود، با تکه‌هایی همراه شد که با یک حس مبهوت به دنبال آن بودند که چرا این اتفاق نیفتاده است. و همچنین به اخبار و گزارش‌هایی که در مورد جذب واکسن در «آفریقا» صحبت می‌کنند، نگاه کنید، در حالی که تصویر در کشورهای خاص بسیار متفاوت است. مانند هر منطقه دیگری در جهان، واکنش ها در سراسر قاره متفاوت بود. در واقع، آفریقای جنوبی یک رهبر جهانی در تشخیص انواع کووید-19 بوده است.
در حین گشت و گذار در کتابم، آفریقا یک کشور نیست، همواره از من می پرسند که غرب چگونه باید به حل مشکلات آفریقا برخورد کند، و پاسخ من همیشه این است که ابتدا به آفریقا به عنوان یک مشکل نگاه نکنم. اگر ما موفق به انجام این کار نشویم، در خطر سپری شدن یک دهه دیگر بدون تغییر درک جهان از دومین قاره بزرگ روی کره زمین هستیم.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
