پزشکی قانونی WA می گوید پلیس در نظارت بر تنفس زن بومی که به زمین چسبیده بود ناکام ماند | مرگ در بازداشت

یک پزشک قانونی در استرالیای غربی از دفاتر پلیس به دلیل نظارت “به طرز غم انگیزی ناکافی” بر تنفس یک زن بومی پس از اینکه به زمین چسبیده شد و قبل از اینکه اجازه نشستن به او اجازه داده شود از هوش رفت، انتقاد کرد.

چردینا وین، یک زن 26 ساله نونگار یاماتجی، پنج روز پس از اینکه توسط افسران پلیس به حالت مستعد چسبانده شد، در بیمارستان جان باخت، یکی از آنها زانویش را روی تیغه‌های شانه‌اش قرار داده بود و تقریباً دو دقیقه پایش را در بالای پشتش قرار داده بود. .

پدر او 20 سال قبل – همچنین در سن 26 سالگی – در بازداشت درگذشت.

پزشکی قانونی مرگ او را تصادفی اعلام کرد و متوجه شد که او دچار ایست قلبی شده است که مسمومیت با متیل آمفتامین، اعمال فیزیکی او قبل از دستگیری و مهار او در یک وضعیت مستعد ایجاد شده است.

وین در 4 آوریل 2019 پس از اینکه از آمبولانس با ناراحتی شدید روانی فرار کرد و در بزرگراه آلبانی، یک جاده شریانی شلوغ در پرث، در ساعات اوج ترافیک راه می‌رفت و ظاهراً سعی می‌کرد جلوی اتومبیل‌ها راه برود، توسط پلیس مهار شد.

پلیس او را از جاده خارج کرد و به حالت مستعد قرار داد، روی شکم دراز کشیده و دست‌هایش را پشت سرش در لبه‌ای پر از چمن در کنار بزرگراه قرار داد.

در تحقیقات در مورد مرگ او، سه افسر پلیس درگیر در مهار گفتند که او را در آن موقعیت قرار دادند زیرا او مقاومت می کرد و نگران بودند که او دوباره به بزرگراه فرار کند.

یکی از افسران، کانست شاون اوکالاگان درجه یک، یکی از پاهای خود را روی همسترینگ وین قرار داد. یکی دیگر، گروهبان جیس ویلیامز، یک پا را روی قسمت بالایی پشت خود گذاشت و در حالی که وین در دستبند قرار داشت، آن را در آنجا نگه داشت.

کانولایی که وین پس از فرار از آمبولانس از دستش برداشته بود – و پلیس فکر می کرد یک سرنگ است – کاملاً پرتاب شد.

پزشکی قانونی که مرگ او را بررسی می کند، فیلیپ اورکوهارت، هیچ گونه تقصیری یا سرزنشی علیه افسران پلیس انجام نداد.

او گفت در حالی که تصمیم به دستبند زدن به وین در وضعیت مستعد می تواند در “آستانه بسیار بالایی از آنچه که من آن را یک پاسخ معقول می دانم” توجیه شود، زمان صرف شده توسط پلیس برای برداشتن وزن و نشستن او موجه نبود.

اورکوهارت در یافته‌های 100 صفحه‌ای خود که روز چهارشنبه منتشر شد، گفت: «برای افسر ویلیامز غیرضروری و مناسب نیست که پس از برداشتن کانولا از دست خانم وین را با پایش در بالای کمرش مهار کند.»

اورکوهارت با درخواست خانواده وین برای انتشار فیلم دوربین مداربسته از مهار او موافقت کرد – که نشان می دهد ویلیامز تقریباً یک دقیقه پس از دستبند زدن به او و برداشتن کانول پایش را روی پشت خود نگه داشته است.

این فرآیند، یعنی بستن دستبند و برداشتن کانولا، 45 ثانیه طول کشید. این فیلم نشان می دهد که او به مدت یک دقیقه و 50 ثانیه در وضعیت مستعمل نگه داشته شده است.

اورکوهارت گفت: “نمی توان گفت که تاخیر غیرموجه حدود یک دقیقه ای برای بلند کردن خانم وین از وضعیت مستعد باعث ایست قلبی او شده است یا خیر.” “این به این دلیل است که نمی توان با هیچ درجه ای از اطمینان مشخص کرد که دقیقاً چه زمانی تنفس او متوقف شده است.”

او گفت که نظارت بر تنفس وین در حالی که او در وضعیت مستعد قرار داشت “نه تنها به طرز تاسف باری ناکافی بود، بلکه من راضی هستم که هیچ نظارتی در این دوره حساس وجود نداشت که در اطمینان از اینکه خانم وین مشکل تنفسی نداشت.”

او پیشنهادات پلیس مبنی بر اینکه وین در حال تلاش برای مقاومت در برابر دستگیری است را رد کرد و آن را ناسازگار با فیلم دوربین مداربسته دانست. پزشک قانونی گفت: “هر حرکتی که خانم وین قبل از بیهوش شدن به آن دست یافته است، به احتمال زیاد به دلیل ناتوانی او در نفس کشیدن بوده است، نه تلاش برای مقاومت یا فرار.”

راهنمای سریع

چگونه آخرین اخبار را از آبان نیوز استرالیا دریافت کنیم

نمایش دهید

عکس: تیم رابرتس/Stone RF

اورکوهارت از تحقیقات داخلی پلیس که متوجه شد پلیس مطابق با سیاست ها و رویه ها عمل کرده است، انتقاد کرد.

او گفت: «اینکه چگونه می‌توان گفت که مهار و دستبند زدن خانم وین «در راستای سیاست‌ها و رویه‌ها انجام شد» در حالی که هیچ افسری به طور مؤثر بر تنفس او نظارت نکرده بود، کاملاً رک و پوست کنده، غیرقابل درک است.

او گفت که ناهماهنگی بین اظهارات پلیس، که نشان می‌داد وین به محض برداشتن کانولا بر روی صندلی نشسته است، و تأخیر همانطور که در دوربین‌های مداربسته نشان داده شد، “بسیار نگران‌کننده” بود.

پلیس گفت که متوجه قطع تنفس وین نشدند تا اینکه او را نشاندند و متوجه شدند که او هوشیاری خود را از دست داده و چشمانش شیشه ای شده است. امدادگرانی که برای بازگرداندن وین به آمبولانس در همان نزدیکی بودند، خاطرنشان کردند که وی نبض نداشت و قبل از بردن او به بیمارستان رویال پرث، 12 تا 14 دقیقه CPR انجام داد تا نبض را برگرداند. او بدون اینکه به هوش بیاید در 9 آوریل 2019 درگذشت.

کالبد شکافی علت مرگ او را انسفالوپاتی ایسکمیک هیپوکسیک و برونکوپنومونی در زنی با اثر متیل آمفتامین و تلاش با محدودیت ذکر کرد. آسیب شناسان به تحقیق گفتند که «بسیار دشوار است که به طور قطعی خفگی موضعی را به عنوان نقشی در مرگ شامل شود یا رد کند» زیرا عوامل دیگری نیز وجود داشت، به ویژه استفاده از متیل آمفتامین و فعالیت فیزیکی قابل توجه، که نیز در این امر مؤثر بود.

گزارش پاتولوژی در پایان می‌گوید: «وقتی عوامل متعددی در مرگ نقش داشته‌اند، اساساً نمی‌توان سهم دقیق هر یک از آن عوامل را به‌جز گفت که همه آن‌ها در مرگ نقش داشته‌اند.»

اورکوهارت گفت که “به طور مشخص ممکن است” که خفگی موضعی عاملی در مرگ او باشد. یافته رسمی او مرگ تصادفی بود.

او گفت که اگر نظارت مناسبی بر تنفس وین صورت می گرفت، «آنگاه ایست قلبی او ممکن بود زودتر تشخیص داده شده باشد». اما او گفت که او نمی تواند بفهمد که این موضوع تفاوت مادی در نتیجه ایجاد می کند.

پزشکی قانونی آموزش پلیس WA را در مورد استفاده از وضعیت مستعد به عنوان نوعی مهار توصیه کرد که باید نیاز افسران برای نظارت موثر بر تنفس را تقویت کند.

همچنین در تمرین باید تاکید شود که محدودیت فیزیکی با فشار دادن به سینه، پشت یا شکم فردی که در وضعیت مستعد قرار دارد، باید فقط در «شرایط استثنایی» استفاده شود.