اتوبوس تگزاس مهاجران به دی سی هنوز اثر مورد نظر ابوت را ندارد

واشنگتن – فرماندار تگزاس، گرگ ابوت، در این ماه طرحی را طراحی کرد تا دولت بایدن را با اتوبوس مهاجران از مرز جنوب غربی به پایتخت کشور طی دوره‌ای از گذرگاه‌های بی‌سابقه تحت فشار قرار دهد.

با این حال، تا کنون، این طرح به هرج و مرج که آقای ابوت پیش بینی کرده بود، منجر نشده است.

چادراک امبویو-بولا، 26 ساله، صبح روز پنجشنبه، پس از آن که او و 13 مهاجر دیگر از یکی از اتوبوس های اجاره ای پیاده شدند، گفت: “می خواهم از فرماندار تگزاس تشکر کنم.” توسط ایالت تگزاس در بلوک هایی از ساختمان کنگره ایالات متحده، داوطلبانی از آنها استقبال کردند که به آنها کمک می کردند تا به مقصد مورد نظر خود در سراسر کشور برسند تا روز خود را در دادگاه مهاجرت منتظر بمانند.

سه روز قبل از آن، آقای Mboyo-Bola و خانواده اش پس از یک سفر هشت هفته ای از برزیل، از مکزیک در امتداد مرز در تگزاس مرکزی به ایالات متحده رفته بودند. پس از گذراندن یک روز در بازداشتگاه گشت مرزی در ایگل پس، تگزاس، آنها و حدود 20 مهاجر جدید دیگر پیشنهاد سوار شدن به اتوبوس واشنگتن در نزدیکی دل ریو را پذیرفتند.

آقای ابوت می گوید هدف او جلب توجه به آنچه که او و سایر جمهوری خواهان به عنوان سیاست های مهاجرتی ناموفق پرزیدنت بایدن در طول دوره بی سابقه عبور از مرز جنوب غربی توصیف می کنند، است.

فرماندار روز پنجشنبه در یک کنفرانس خبری گفت: “تصمیم و اقدام برای اتوبوسرانی مردم از جوامع مرزی برای کاهش فشاری بود که بر جوامع محلی در امتداد مرز وارد شده است.” من مرز را به رئیس جمهور بایدن برسانم.»

با این حال، طرح آقای ابوت با استراتژی دولت بایدن برای واکنش به افزایش گذرگاه‌های مهاجران مطابقت دارد، که مقامات پیش‌بینی می‌کنند پس از لغو قوانین بهداشت عمومی که در طول همه‌گیری ویروس کرونا در پایان ماه مه لغو شد، این استراتژی به شدت افزایش خواهد یافت. طرح بایدن شامل همکاری با دولت‌های ایالتی و محلی و سازمان‌های غیرانتفاعی برای ارائه پشتیبانی، کمک و حمل‌ونقل برای انتقال مهاجران به خارج از جوامع مرزی و به سمت مقصد نهایی آنها به روشی انسانی و منظم است.

بلال عسکریار، سخنگوی Welcome With Dignity، یک مجموعه متشکل از 100 گروه محلی و ملی که به مهاجران کمک می کنند، گفت: «از یک جهت، واقعا عالی است. فرماندار ابوت ناخواسته آنها را برای استقبال از مردم به یکی از بهترین مکان های کشور فرستاد.

در حقیقت، مهاجرانی که تگزاس به واشنگتن می فرستد داوطلبانه می آیند و تنها کسری از هزاران نفری هستند که روزانه از مرز عبور می کنند. از روز دوشنبه، آقای ابوت از زمان ورود اولین اتوبوس در 13 آوریل، حدود 195 مهاجر را که داوطلبانه برای سفر به واشنگتن اعزام شده بودند، فرستاده بود، هرچند تعداد بیشتری نیز در مسیر بودند. اتوبوس آقای Mboyo-Bola هشتمین اتوبوس از تگزاس بود. تا جمعه، دو نفر دیگر از راه رسیده بودند. به گفته دفتر آقای ابوت، بخش مدیریت اضطراری تگزاس اتوبوس ها را اجاره کرده است.

آبل نونیز، مدیر اجرایی مرکز منابع آمریکای مرکزی، یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در واشنگتن که به مهاجران کمک می کند کمک قانونی و مسکن پیدا کنند، گفت که اگر واشنگتن به ایستگاهی برای بسیاری دیگر تبدیل شود، تلاش داوطلبانه مردمی کافی نخواهد بود. مهاجرانی که مستقیماً از مرز می آیند. بدون کمک، مهاجران جدید در شهری ناآشنا رها می‌شوند و ممکن است ابزار یا دانش لازم برای رسیدن به مقصد نهایی خود را نداشته باشند، در عوض شاید مجبور شوند در خیابان‌ها یا ایستگاه‌های اتوبوس چادر بزنند.

با این حال، در حال حاضر، اعداد کم باقی مانده است. در حالی که مهاجرانی که روز پنجشنبه وارد یک کافی شاپ متعلق به کلیسا شدند با داوطلبان ملاقات کردند، هشت نفر دیگر در یک مرکز استراحت در دل ریو، تگزاس منتظر ماندند – شهر کوچکی که وقتی هزاران مهاجر در شرایط بد زیر یک پل جمع شدند، تیتر خبرهای ملی شد. پاییز گذشته – سوار شدن یک اتوبوس رایگان دیگر.

من از استاندار بسیار سپاسگزارم. از کمک او بسیار استقبال می شود. با سوراخ هایی در جیبش و مقدار کمی از ۱۳۰۰ دلاری که برای سفرش پس انداز کرده بود، گفت که کلمه «رایگان» در گوشش موسیقی بود.

آقای گرائو دوربین تلفن همراه خود را در طول یک تماس با فیس تایم به سمت اتوبوس چارتر حیرت‌آوری که پشت سر او قرار داشت، گرفت و از اندازه آن شگفت‌زده شد. او در حالی که برق می زد گفت: «به نظر می رسد یک هواپیما است.

سانتو لینارته لوپز، یک مهاجر از نیکاراگوئه، تنها 45 دلار از 1500 دلاری که برای سفر یک ماهه خود به مرز ایالات متحده جمع آوری کرده بود، باقی مانده بود. او گفت که نمی‌فهمد چرا آقای ابوت برای سفر به شمال پول می‌دهد، اما سپاسگزار بود.

او با اشاره به کارولینای شمالی، جایی که قصد داشت با یکی از اقوام خود ملاقات کند، گفت: “تصور کنید هزینه رفتن از اینجا تا تمام مسیر چقدر است.”

صدها مهاجر روزانه به مرکز استراحت در دل ریو می رسند که توسط ائتلاف بشردوستانه مرزی وال ورده اداره می شود و غذا، وای فای رایگان، دسترسی به تلفن های ثابت و ایستگاه های شارژ، و راهنمایی در مورد چگونگی رسیدن به مقاصد در ایالات متحده ارائه می دهد. ایالت ها.

اکثر مهاجرانی که به مرکز می‌روند، از جمله بیشتر کسانی که صبح پنجشنبه در آنجا بودند، بلیط اتوبوس خود را خریداری می‌کنند، اغلب به سن آنتونیو می‌روند، جایی که به وسیله حمل‌ونقل به مقصد نهایی خود متصل می‌شوند.

اتوبوس های رایگان همچنین برخی از مهاجران را در ایالت های جمهوری خواه از جمله آلاباما، جورجیا و کارولینای شمالی پیاده کرده است.

آقای عسکریار گفت، زمانی که آقای ابوت برنامه خود را اعلام کرد، مدافعان در تگزاس و واشنگتن به سرعت بسیج شدند. فراخوان داوطلبان از سوی سازمان‌های کوچک و بزرگ، از طریق گروه‌های مذهبی و فهرست سرویس‌های محله انجام شد.

یک گروه واتس اپ، که اعضای آن شامل نماینده ای از دفتر شهردار در واشنگتن است، اطلاعات مربوط به زمان رسیدن اتوبوس به واشنگتن را به اشتراک می گذارد. دفتر فرمانداری تگزاس معمولاً زمان حرکت اتوبوس‌ها یا از کجا را فاش نمی‌کند، و هیچ اطلاع قبلی در مورد محل رها شدن مهاجران وجود ندارد.

آقای عسکریار گفت: “همه این مدافعان اینجا هستند که سیستم را درک می کنند و نیازها را درک می کنند.” “ممکن است این قصد فرماندار نبوده باشد – من فکر می کنم او به وضوح می خواست نوعی هرج و مرج ایجاد کند – اما واقعیت این است که ما واقعاً آماده هستیم و واقعاً برای استقبال از این افراد هیجان زده هستیم.”

آقای ابوت که دو دوره جمهوری خواه برای انتخاب مجدد در نوامبر است، مکرراً به انحصار دولت فدرال در مورد مسائل مهاجرت حمله کرده است و به ابتکاراتی مانند حمل و نقل و دستگیری مهاجران به دلیل تجاوزات متخلفانه روی آورده است تا بتواند کنترلی را بر اجرای قانون اعمال کند. تلاش اخیر برای بازرسی تمام وسایل نقلیه تجاری که به داخل ایالت می‌رفتند نتیجه معکوس داشت، زیرا منجر به ترافیک گسترده در مرز شد که برخی از آنها به 14 ساعت می‌رسید.

کاخ سفید مستقیماً به ابتکار اتوبوس آقای ابوت پاسخی نداده است، جز اینکه آن را یک حرکت “خوب” خوانده است.

جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید، اخیرا با اشاره به گمرک و حفاظت از مرز، آژانسی که بر عملیات مرزی نظارت می‌کند، گفت: «اینها همه مهاجرانی هستند که توسط CBP پردازش شده‌اند و می‌توانند آزادانه سفر کنند». “بنابراین، خوب است که ایالت تگزاس به آنها کمک می کند تا به مقصد نهایی خود برسند.”

جمهوری‌خواهان و همچنین برخی از قانون‌گذاران دموکرات که در پاییز امسال با رقابت‌های سختی برای انتخاب مجدد روبرو هستند، دولت بایدن را به خاطر طرحش برای پایان دادن به سیاست موقت محدودکننده مهاجرت، معروف به عنوان 42، مورد انتقاد قرار داده‌اند. حتی با وجود این سیاست، گذرگاه‌ها در جنوب غربی مرز به بالاترین حد خود رسیده است: اخیراً طبق داده های داخلی به طور متوسط ​​روزانه حدود 8800 نفر است.

اوایل روز پنج‌شنبه، حدود 10 داوطلب در مقابل ایستگاه یونیون در واشنگتن جمع شدند، جایی که دید خوبی از مکان‌هایی داشتند که اتوبوس‌های اجاره‌ای معمولاً از آنجا می‌روند. درست بعد از ساعت 7 صبح، اتوبوسی در خیابان دلاور متوقف شد.

هنگامی که مهاجران از اتوبوس خارج شدند، داوطلبان آنها را به یک مرکز پاپ آپ در زیرزمین کافی شاپ متعلق به کلیسا در چند بلوک آنطرفتر دعوت کردند. مردی به نام آلبرتو والدس گارسیا، که گفت به سمت لوئیزویل، کیو می رود، اتوبوس را “عالی” توصیف کرد.

در قهوه خانه، داوطلبان – برخی از آنها با استفاده از برنامه های ترجمه روی تلفن های خود – از تازه واردها پرسیدند که به چه چیزی نیاز دارند، به آنها غذا دادند، لباس ها و اسباب بازی های کودکان را تهیه کردند، و به مرتب کردن مدارک آنها و برنامه ریزی برای مرحله بعدی سفرشان کمک کردند.

داوطلبان همچنین اطلاعات اساسی در مورد قانون مهاجرت ایالات متحده ارائه کردند و بر اهمیت پیروی از دستورالعمل های دولت تأکید کردند – که برای اکثر مهاجران این بود که ظرف 60 روز با اداره مهاجرت و گمرک بررسی کنند.

مرکز منابع آمریکای مرکزی پنجشنبه شب یک بلیط هواپیما برای آقای والدس گارسیا از فرودگاه ملی رونالد ریگان ترتیب داد و پرداخت کرد. امی فیشر که از طریق کنیسه خود در مورد تلاش داوطلبانه مطلع شد، آقای والدس گارسیا را به مهمانخانه کویکر در کاپیتول هیل برد، جایی که او می توانست چند ساعتی استراحت کند و دوش بگیرد. او ترتیبی داد که داوطلب دیگری او را به فرودگاه ببرد و تا هواپیمایش همراهی کند.

در حالی که اکثر افرادی که روز پنجشنبه وارد واشنگتن شدند برنامه هایی را برای ملاقات مردم در مقصد نهایی خود ترتیب داده بودند، آقای امبویو-بولا که اصالتاً اهل کنگو است و خانواده اش این کار را نکردند. آنها به پورتلند، مین می رفتند، زیرا او در اینترنت خوانده بود که چندین پناهگاه وجود دارد که می تواند مهاجران را در خود جای دهد. بسیاری از آفریقا در این منطقه ساکن شده اند. اسناد ورود دولت آقای امبویو-بولا شامل آدرس پناهگاه خانوادگی شهر پورتلند بود که یکی از داوطلبان با آن تماس گرفت و متوجه شد جایی برای خانواده ندارد.

آقای نونیز گفت: “اگر آنها را به آنجا بفرستیم، آنها فقط در خیابان خواهند بود.” “وظیفه ما این نیست که فقط این موضوع را به شهر دیگری بکشانیم.”

جوامع در امتداد مرز جنوب غربی در مواقعی غرق شده اند که دولت گروه هایی از مهاجران را که جایی برای رفتن ندارند در ایستگاه های اتوبوس یا مکان های دیگر رها می کند.

داوطلبان در نهایت خانواده‌ای را پیدا کردند که دارای مجوز بودند و موافقت کردند که میزبان آقای Mboyo-Bola، همسر و دخترش برای یک شب در واشنگتن باشند، در حالی که آنها سعی کردند جایی برای خانواده پیدا کنند تا بروند و حمایت دریافت کنند. تا روز جمعه، مرکز منابع آمریکای مرکزی بلیط اتوبوس پورتلند را برای آنها و دیگر مهاجران آفریقایی که اواخر پنجشنبه وارد شده بودند، خریداری کرده بود. داوطلبان با مقامات شهری در پورتلند تماس گرفتند و آنها گفتند که باید سعی کنند سرپناهی برای آنها پیدا کنند.

آقای نونیز گفت: “ما به بهترین توانایی خود پاسخ خواهیم داد و سعی می کنیم حداقل به مردم آرامش بدهیم، برخی از دستورالعمل هایی که باید انجام دهند.” اما در نهایت، آنها باید تصمیم نهایی خود را بگیرند.

آیلین سالیوان از واشنگتن گزارش شد و ادگار سندووال از دل ریو، تگزاس. جی دیوید گودمن ارائه گزارش از هیوستون.