فیلیپ کلمنت موناکو را در مسیر صعود به لیگ قهرمانان قرار داد | موناکو

آموناکو و نیکو کواچ پس از نمایش‌های الهام‌بخش آن‌ها در فصل گذشته، زمانی که عنوان قهرمانی لیگ تا پایان رقابت‌ها ادامه داشت، شبیه مسابقه‌ای ساخته‌شده در بهشت ​​به نظر می‌رسند. کواچ ناامیدی دوران حضورش در بایرن مونیخ را از بین برده بود و از بازیکنان جوان موناکو مانند یوسف فوفانا، اورلین کوآمنی و سوفیان دیوپ و همچنین کوین ولاند و ویسام بن یدر کهنه‌کارها استفاده می‌کرد.

فرم لیگ آنها در شروع این فصل ناهموار بود و حذف بی رحمانه در مرحله نهایی مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا هیچ لطفی به کواچ نکرد، اما بازیکنان او یاد می گرفتند که چگونه با خواسته های دوگانه فوتبال اروپایی و داخلی کنار بیایند. کواچ علیرغم اینکه آنها را به مقام اول در یک گروه سخت لیگ اروپا رساند، در اواسط فصل در تصمیمی که برای خیلی ها بوی بی صبری می داد، توسط باشگاه اخراج شد.

فیلیپ کلمنت، سرمربی بلژیکی، که در فرانسه نسبتاً ناشناخته بود، وارد میدان شد. او یک بازیکن بسیار باتجربه و موفق بود که نام خود را به عنوان یک مدافع سرسخت در کلوب بروژ ثبت کرد و 38 بازی ملی برای کشورش انجام داد. کلمنت پس از گذراندن دوران بازی خود، در رده های جوانان کلوب بروژ کار کرد و در نهایت دستیار مربی شد. با این حال، اولین دوره او به عنوان سرمربی، در باشگاهی نبود که نزدیک به 20 سال در آن سپری کرده بود، بلکه در Waasland-Beveren بود که او را در سال 2017 منصوب کرد.

مدت زیادی نماند. شروع چشمگیر کلمنت در فصل با Waasland-Beveren باعث شد که او به Genk نقل مکان کند، جایی که او در فصل بعد قهرمان لیگ شد و استعدادهایی مانند Ruslan Malinovskyi، Leandro Trossard و Mbwana Samatta را پرورش داد. او به جای تجربه فوتبال اروپا با گنک، به کلوب بروژ بازگشت و برای دومین فصل متوالی عنوان قهرمانی را به دست آورد، تیمش تنها 14 گل در این روند دریافت کرد.

عنوان دیگری در فصل گذشته دنبال شد که کلمنت به عنوان یکی از درخشان ترین مدیران اروپا شهرت پیدا کرد. با توجه به اینکه باشگاه ها مجبورند هر تابستان بازیکنان خود را بفروشند، دستیابی به موفقیت مداوم در بلژیک دشوار است. ترکیب تیم موناکو – عمدتاً جوان اما با چند کهنه سرباز کلیدی به شکل ولاند و بن یدر – نشان می‌دهد که کلمنت یک تناسب طبیعی است، حتی اگر دنبال کردن کواچ کار سختی باشد.

همه چیز برای سرمربی جدید به آرامی آغاز شد، با تساوی بدون گل مقابل نانت در ژانویه، اما تیم کمی فرم پیدا کرد و به نیمه نهایی کوپه دو فرانس رفت. سپس به نظر می رسید که چرخ ها در حال جدا شدن هستند. آنها در مقابل لوریان و بوردو در لیگ امتیاز از دست دادند، توسط براگا از لیگ اروپا حذف شدند و در کوپه دو فرانس در ضربات پنالتی به نانت باختند.

زمانی که پاری سن ژرمن درست قبل از تعطیلات بین‌المللی وارد شهر شد، موناکو تنها یکی از هشت بازی قبلی خود را برده بود، البته نمایشی چشمگیر مقابل مارسی. کلمنت تنها چند ماه بود که در این کار بود، اما آیا پیشرفت فوتبال بلژیک خیلی زیاد بود؟ بازیکنان او با قاطعیت به این سوال پاسخ دادند و PSG را 3-0 نابود کردند و سپس پیروزی های جنگی را در برابر ترویز و متز بدست آوردند.

موناکو با 4 برد از پنج بازی قبلی خود در این آخر هفته به مصاف رن رفت. طرف برتون نیز در صعود بود. آنها اخیراً اهداف خود را به ثمر رسانده اند و خود را به عنوان بهترین تیم برای پیوستن (احتمالاً) مارسی در لیگ قهرمانان فصل آینده معرفی کرده اند.

موناکو در این فصل تحت هدایت هیچ یک از مربیان به خوبی سفر نکرده است، بنابراین سفر به شمال برای رویارویی با تیم برونو جنسیو در تعطیلات آخر هفته یکی از سخت ترین چالش هایی بود که آنها می توانستند با آن روبرو شوند. در واقع، فلاویان تایت تنها پس از چهار دقیقه دروازه رن را باز کرد. به نظر می‌رسید که این اتفاق برای میزبانان نیز بیشتر خواهد بود، که مطمئناً به سفر دلهره‌آور مارسی به پاری سن ژرمن در روز یکشنبه به‌عنوان فرصتی برای به دست آوردن جایگاه در رقابت برای کسب مقام‌های لیگ قهرمانان اروپا نگاه می‌کردند.

با این حال، موناکو به مبارزه ادامه داد و به لطف سوئیچ درخشان بازی الکساندر گولووین، روسی که وندرسون را انتخاب کرد، خیلی زود به گل تساوی دست یافت. بن یدر پس از پایان بازی، تیم میهمان را برتری داد و مایرون بوادو در 10 دقیقه بازی، نتیجه را 3-1 کرد. مارتین تریر در وقت های تلف شده یک پنالتی را برای رن به ثمر رساند، اما نتیجه هرگز واقعاً مشکوک نبود.

نکته بسیار مهم، این بود که موناکو به لطف بازیکنانی که در اوایل فصل نقش زیادی نداشتند، بازی را برد. گولووین در بیشتر فصل با مصدومیت همراه بوده است، اما او در چهار بازی اخیر موناکو شروع کرده است که در همه آنها پیروز شده است. وندرسون، بازیکنی که قبل از ورودش در ژانویه اطلاعات کمی درباره او وجود داشت، با جابجایی ژلسون مارتینز در جناح راست، همچنان مانند ماهی به آب به لیگ 1 می رود.

حتی بوادو، که پس از امضای قرارداد با باشگاه در تابستان گذشته، برای فرم و تناسب اندام تلاش کرد، زیر نظر کلمنت دوباره متولد شده است. سرمربی در مورد تاثیر و پتانسیل خود اظهار غزلی کرده است و بر اهمیت داشتن بازیکنان تعویضی برای گلزن تاکید کرده است – هیچ تیمی در این فصل بیشتر از موناکو از روی نیمکت گل نخورده است – و این ستایش اعتماد به نفس بازیکن را تسخیر کرده است.

آزمون سخت دیگری در دربی ریویرا مقابل نیس در اواسط هفته پیش می‌آید، اما با توجه به اینکه کلمنت با بازیکنان جوانش صبور است و تیمش را به خوبی می‌چرخاند، موناکو شانس واقعی برای جواز حضور در لیگ قهرمانان اروپا را دارد، که نشان می‌دهد (کمی) نمایش طولانی تر در فوتبال می تواند سود واقعی پرداخت کند.

نکات صحبت

شکست 6-1 لیون مقابل بوردو که در معرض خطر سقوط قرار دارد، پس از حذف متواضعانه آنها در لیگ اروپا در روز پنجشنبه، آرامشی سرد برای هواداران آنها خواهد بود، اما آنها همچنان امیدوارند که فصل آینده به اروپا صعود کنند. دیدن اینکه لیون در حال گرفتن مارسی است سخت است، اما سایر تیم‌های بالاتر از آنها در جدول همگی در این فصل در مقاطعی آسیب‌پذیر به نظر می‌رسند. استراسبورگ هنوز باید قبل از پایان فصل با پاری سن ژرمن، مارسی و رن بازی کند، بنابراین لیون شانس رسیدن به جمع شش تیم برتر را دارد.

مارسی انگیزه بیشتری برای پیروزی داشت کلاسیک روز یکشنبه در پاریس، اوایل هفته شاهد کاهش امتیازات رن و استراسبورگ بودیم، اما متأسفانه، تیم خورخه سامپائولی که 2-1 شکست خورد، نبود. مارسی در غیاب آرکادیوش میلیک به بازی با دیمیتری پایت به عنوان نه کاذب بازگشته بود. قطب بزرگ و سرمربی او همیشه رودررو نبوده اند، اما 20 گل او در این فصل بسیار بزرگ بوده است، زیرا هیچ بازیکن دیگری تهدیدی مداوم از بازی آزاد ارائه نکرده است. فوتبال لیگ قهرمانان اروپا باید تقریباً برای مارسی تضمین شود، اما با پایان دشوار فصل، و همچنین مسابقات اروپایی در آینده، بازگشت او به آمادگی جسمانی مشتاقانه پیش بینی می شود.