“کمک در محل وجود دارد”: آیا لیگ راگبی مشکل مواد مخدر دارد؟ | لیگ راگبی

جیآمی اکتون نمی توانست واضح تر از این باشد. لی فوروارد سابق در سال جاری وقتی فاش کرد که در طول دوران حرفه‌ای خود مواد مصرف کرده است، گفت: «شما احتمالاً در دنیای لیگ راگبی غیرعادی هستید، اگر در مقطعی مواد مصرف نکرده باشید، چه از نظر اجتماعی باشد و چه باعث افزایش عملکرد شود.

لیگ راگبی مطمئناً از مواد مخدر مصون نیست. پیشنهاد در غیر این صورت غیرمسئولانه خواهد بود. اما ادعای اکتون مبنی بر اینکه بازیکنی «غیرطبیعی» است اگر با مواد مخدر درگیر نشده باشد، این سوال را مطرح کرد که چقدر بازی این موضوع را نادیده گرفته است.

آیا لیگ راگبی با مواد مخدر مشکل ریشه ای عمیق تری نسبت به ورزش همیشه دارد؟ کارن مورهاوس، مدیر ارشد نظارتی لیگ فوتبال راگبی، می‌گوید: «من آن نظرات جیمی را نمی‌شناسم.

ما با بازیکنان فعلی و سابق صحبت کرده‌ایم که همچنین می‌گویند با آن‌ها همذات پنداری نکرده‌اند، اما این کار ما را برجسته می‌کند تا مطمئن شویم ورزش را تمیز نگه داریم و دستاوردهای بازیکنان را به همان اندازه صادق نگه داریم. ممکن است. این ادعاها منجر به سیل پذیرش های دیگر نشده است.»

لیگ راگبی با انجام بیش از 600 آزمایش بر روی بازیکنان، سومین ورزش مورد آزمایش در بریتانیا در سال گذشته توسط ضد دوپینگ انگلستان بود. شش بازیکن در سراسر بازی حرفه ای و آماتور در حال گذراندن محرومیت های اعمال شده توسط Ukad برای مواد مخدر هستند، از جمله اکتون، که اولین بازیکنی بود که پس از اعتراف به سوء مصرف مواد قبلی خود در ژانویه، به دلیل یک جرم تاریخی محروم شد.

در اتحادیه راگبی این تعداد 18 است، در حالی که در فوتبال فقط سه نفر هستند. این بدان معناست که دو کد راگبی مشکل بزرگتری نسبت به سایر ورزش ها دارند.

کوین براون، ملی پوش سابق انگلیس می گوید: “من کاملا مطمئن هستم که یک فرد عجیب و غریب وجود دارد که حرفه خود را به خطر می اندازد و این کار را انجام می دهد زیرا احساس کمبود اعتماد به نفس می کند یا از نظر فیزیکی در جایی که می خواهد باشد نیست.” اما تا آنجایی که به طور گسترده در سوپر لیگ بازی کرده‌ام، می‌توانم بگویم که این درست نیست. ما آنقدر آزمایش می‌شویم که باید آنقدر برای داروهایی که از سیستم فرار می‌کنند هزینه کنید. من در باشگاه های زیادی بازی کرده ام. من آن را ندیده ام. خیلی بیشتر در موردش می شنیدم.»

براون تنها بازیکن سابقی نیست که این نظر را دارد.

گرت کارول رئیس اتحادیه بازیکنان لیگ راگبی است، اما او همچنین در طول دوران حرفه‌ای خود در سوپر لیگ بازی کرد و نماینده بریتانیا نیز بود. «آن اتهام [from Acton] او می‌گوید بازیکنانی مثل خودم را در کانون توجه قرار می‌دهد، زیرا آنها چیزهایی مانند “همه این کار را انجام می‌دادند” می‌گویند.

“من به شدت مورد آزمایش قرار گرفتم. من هیچ وقت تستم مثبت نشد این یک شات غیرمنتظره بود که نشان می‌داد همه‌گیر است و من مطمئن نیستم که این حقیقت باشد.»

با این حال، علیرغم این باور که مصرف مواد مخدر افزایش دهنده عملکرد حداقل است، موضوعی وجود دارد که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. در سال‌های اخیر تست چند بازیکن از نظر مواد مخدر تفریحی مانند کوکائین مثبت شده است، از جمله بازیکنان بین‌المللی مانند رنگی چیس و زک هارداکر.

مالکان باشگاه ها به طور خصوصی می دانند که مواد مخدر اجتماعی یک مشکل رو به رشد است و RFL سیاست های آموزشی خود را در این مورد افزایش داده است. مورهاوس می‌گوید: «مواد مخدر اجتماعی کاملاً یک موضوع زنده است، اما ما سیاستی داریم که از تشویق هر کسی که مشکلی با مواد مخدر تفریحی دارد شروع می‌شود تا به ما مراجعه کند و به‌عنوان یک موضوع رفاهی و نه انضباطی رفتار می‌شود.» ما معتقدیم که ابزارهایی را در زرادخانه خود برای مقابله با آن داریم.»

یکی از بازیکنان فعلی بین‌المللی که نخواست نامش فاش شود، بر شدت این مشکل تأکید کرد: «من چیز زیادی در مورد داروهای تقویت‌کننده عملکرد نمی‌بینم، اما چیزهایی مانند کوکائین… بازیکنان زیادی هستند که در آن حضور دارند و در تعطیلات آخر هفته با جفت هایشان و من می توانم قدردانی کنم که به راحتی به آن کشیده می شوند.”

کارول می‌گوید: «فکر می‌کنم شاید بتوانم سه بازیکن را در طول دوران حرفه‌ای‌ام که داروهای تقویت‌کننده عملکرد مصرف می‌کردند حدس بزنم، و این یک حدس است.

در بخش مواد مخدر اجتماعی، این موضوع متفاوت است، اما من فکر می‌کنم این یک مسئله اجتماعی است که در بازی رخنه کرده است. این بچه ها علیرغم موقعیتی که دارند، یک زندگی اجتماعی عادی دارند و این چیزها به دلیل زندگی بازیکنان، بسیار راحت تر در بازی ادغام می شوند.”

در حالی که سیاست‌ها و آزمایش‌های معمول می‌تواند سوء مصرف مواد مخدر را به حداقل برساند، مقابله با مسائل اجتماعی در ورزشی که بازیکنان اغلب در معرض سناریوهایی از جمله مواد مخدر تفریحی هستند، بسیار دشوارتر خواهد بود. کارول می‌گوید: «کمک وجود دارد، اما مهم‌ترین چیز این است که عواقب آن را به این افراد یادآوری کنیم. شاید ما به عنوان اتحادیه نیاز به انجام کارهای بیشتری در این زمینه داشته باشیم.»