آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
بر اساس تجزیه و تحلیل وحشتناک داده های امید به زندگی که نمایندگان مجلس و کارشناسان برجسته بهداشت آن را “تکان دهنده”، “ویرانگر” و “غیر قابل قبول” نامیده اند، زنان در فقیرترین مناطق انگلیس زودتر از میانگین زنان تقریباً در همه کشورهای مشابه در جهان می میرند. “.
بنیاد بهداشت کشف کرده است که میلیون‌ها زن که در محروم‌ترین مناطق انگلیس زندگی می‌کنند، می‌توانند انتظار داشته باشند ۷۸.۷ سال زندگی کنند، تقریباً هشت سال کمتر از زنانی که در ثروتمندترین مناطق انگلیس زندگی می‌کنند.
این بدتر از میانگین امید به زندگی برای زنان در هر یک از کشورهای OECD جهان به جز مکزیک است.
تحلیل واضحی که توسط آبان نیوز مشاهده شد همچنین نشان می‌دهد که میانگین امید به زندگی برای همه زنان در سراسر انگلیس و بریتانیا کمتر از میانگین جهانی OECD است. از نظر تعداد سال هایی که یک زن می تواند انتظار زندگی را داشته باشد، بریتانیا از بین 38 کشور OECD در رتبه 25 قرار دارد.
وزرا مکرراً قول داده اند که با دهه ها نابرابری جنسیتی مقابله کنند و متعهد شده اند که به عنوان بخشی از دستور کار ارتقای سلامت زنان، «نقطه شماره گیری» را مجدداً تنظیم کنند.
اما کارشناسان می‌گویند این یافته‌ها نشان می‌دهد که دولت «کوهی برای بالارفتن» دارد، با «تغییر اساسی» در سیاست‌هایی که به شدت لازم است تا زنان بتوانند از زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری برخوردار شوند.
جو بیبی، مدیر بهداشت در بنیاد سلامت گفت: «دولت متعهد شده است که امید به زندگی را متوقف کند و این به عنوان بخش اصلی دستور کار ارتقاء سطح توصیف شده است.
با این حال، تا کنون نتوانسته است کوهی را که باید از آن بالا برود تا شانس زندگی در بریتانیا را با سایر کشورهای مشابه صعود کند، بپذیرد.
بر اساس این مطالعه جدید، زنانی که در 10 درصد مناطق محروم انگلستان زندگی می کنند، امید به زندگی کمتری نسبت به زنان متوسط در کشورهایی مانند کلمبیا (79.8 سال)، لتونی (79.7 سال) و مجارستان (79.6 سال) دارند. در سطح جهان، تنها مکزیک دارای امید به زندگی کلی کمتر (77.9 سال) نسبت به زنان در فقیرترین مناطق انگلستان است.
این تجزیه و تحلیل همچنین مقیاس واقعی نابرابری های بهداشتی در انگلستان را آشکار می کند. این تحلیل نشان می دهد که امید به زندگی برای زنان در فقیرترین مناطق بسیار کمتر از میانگین بریتانیا 83.1، میانگین انگلستان 83.2 و میانگین OECD 83.4 است.
برخی از محروم ترین مناطق در انگلستان شامل مناطق محلی بلکپول، Knowsley، لیورپول و میدلزبرو است. مناطق کم محروم عبارتند از: Chiltern، Hampshire، Hart و Rutland.
شکاف امید به زندگی بین زنان در ثروتمندترین و فقیرترین مناطق 7.7 سال است. زنان در 10 درصد مناطق محروم در انگلستان به طور متوسط 86.4 سال زندگی می کنند – بالاتر از امید به زندگی کلی برای زنان در هر کشور OECD، به جز ژاپن، که بالاترین سطح را برای همه کشورهای OECD با 87.3 سال دارد.
بیبی گفت: «وقتی کشورهای OECD بر اساس امید به زندگی رتبه‌بندی می‌شوند، بریتانیا در رتبه 25 قرار می‌گیرد – نمایشی تا حدودی ناامیدکننده برای پنجمین اقتصاد بزرگ جهان».
با این حال، وقتی به شکاف بین ثروتمندان و فقیرها نگاه می کنیم، تصویری حتی نگران کننده تر ظاهر می شود. واقعیت تلخ این است که فقیرترین افراد می توانند انتظار داشته باشند که نسبت به همتایان ثروتمند خود زندگی کوتاه تر و سالم تری داشته باشند.
انگلستان مانند انگلستان عضو OECD نیست، اما بنیاد سلامت امید به زندگی در سال 2018 در انگلستان – و همچنین بریتانیا – را با سایر کشورهای OECD مقایسه کرد. ولز، اسکاتلند یا ایرلند شمالی را بررسی نکرد.
کارشناسان می گویند که بحران هزینه زندگی احتمالا شکاف بین فقیر و غنی را بیشتر خواهد کرد. این بیماری همه گیر در حال حاضر به اقتصاد میلیون ها خانواده ضربه زده است و افزایش قیمت ها تعداد رو به رشدی را مجبور می کند که بین رفتن بدون وسایل ضروری که برای زندگی سالم حیاتی هستند – مانند گرمایش و غذا – یا بدهی را انتخاب کنند.
کلر بامبرا، استاد بهداشت عمومی در دانشگاه نیوکاسل، که در این تجزیه و تحلیل نقشی نداشت، گفت که این تحلیل «مقیاس وسیع» نابرابری های بهداشتی در انگلیس را برجسته می کند، که «احتمالاً از طریق تهدیدات بهداشتی واقعی ناشی از افزایش روزافزون بدتر می شود. خرج زندگی”.
هانا دیویس، رهبر نابرابری‌های بهداشتی در اتحادیه علوم سلامت شمالی، که او نیز در این تحقیق شرکت نداشت، این یافته‌ها را «تکان‌دهنده» توصیف کرد.
او افزود: «نابرابری بین ثروتمندترین و فقیرترین در انگلستان از نظر اخلاقی و اقتصادی غیرقابل قبول است و تأثیر مخربی که بر فقیرترین زنان می گذارد در اینجا به وضوح نشان داده شده است.
اگر دولت بخواهد به اهداف امید به زندگی سالم خود دست یابد، نمی‌تواند محرومیت در بریتانیا را نادیده بگیرد و باید از طریق حمایت مالی قابل توجه برای کمک به کسانی که از بحران هزینه زندگی بدترین آسیب دیده‌اند، سرمایه‌گذاری کند.
بیبی گفت که دولت باید بر ایجاد مشاغل مطمئن، درآمد کافی، مسکن مناسب و آموزش با کیفیت برای بهبود سلامت زنان در فقیرترین مناطق تمرکز کند، در غیر این صورت افزایش سطح “چیزی بیش از یک شعار باقی خواهد ماند”.
آنلیس دادز، وزیر امور خارجه در سایه زنان و برابری، گفت که «ارقام تکان دهنده» نشان می دهد که زنان توسط دولت شکست خورده اند.
محافظه‌کاران به هر کجا که نگاه کنید زنان را ناامید می‌کنند، خواه ناتوانی آنها در رویارویی با بحران هزینه‌های زندگی، وعده شکست‌خورده آنها برای ارائه استراتژی سلامت زنان یا شکست آنها در مقابله با نابرابری‌های ساختاری ریشه‌دار در مراقبت‌های بهداشتی که سیاه‌پوستان، آسیایی‌ها و آسیایی‌ها را به خطر انداخته است. زنان اقلیت قومی در معرض خطر هستند.
سخنگوی وزارت بهداشت و مراقبت های اجتماعی گفت: “ما متعهد به ارتقای سطح سلامت در سراسر کشور هستیم و کاغذ سفید نابرابری های بهداشتی ما که در اواخر سال جاری ارائه می شود، اقداماتی را برای کاهش شکاف در نتایج بهداشتی بین نقاط مختلف انجام خواهد داد، به طوری که پیشینه افراد چشم انداز آنها را برای زندگی سالم تعیین نمی کند.
ما همچنین قرار است استراتژی سلامت زنان خود را در اواخر امسال منتشر کنیم تا با نابرابری سلامت جنسی مقابله کنیم و اطمینان حاصل کنیم که همه مراقبت‌های باکیفیت مورد نیاز خود را دریافت می‌کنند.
ما همچنین به مقامات محلی کمک می کنیم تا سلامت عمومی را با افزایش کمک مالی خود به بیش از 3.4 میلیارد پوند در سال جاری بهبود بخشند. ما در حال سرمایه‌گذاری 36 میلیارد پوندی بیشتر در بخش سلامت و مراقبت کلی در سه سال آینده هستیم تا اصلاحات جامعی را انجام دهیم که پایدار و مناسب برای آینده باشد.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
