لیورپول و منچسترسیتی به طرز باشکوهی در حال دویدن هستند، اما در حال دود | جام حذفی

Eخیلی خسته به نظر می رسد لیورپول در دقایق پایانی ضدحمله می کند و ترنت الکساندر-آرنولد (41 بازی برای باشگاه و کشور در این فصل) به سختی می تواند راه خود را از نیمه راه دور کند. در وقت های تلف شده، ریاض محرز (45 بازی) مقابل اندی رابرتسون (46 بازی) می دود، که تلاش می کند و به سختی نمی تواند با او همگام شود. برناردو سیلوا (49 بازی) با زدن گل دوم منچسترسیتی خسته به نظر می رسد. روی خط تماس، یک پپ گواردیولا خسته جهان – که به سختی نیمکت خود را نیمه تمام گذاشته است – به گونه ای گریم می زند که گویی ناگهان به چشم انداز بزرگ و ناخوشایند وقت اضافه فکر می کند.

حتی زمانی که سوت پایان برای مهر قهرمانی لیورپول می رسد، هیچ جشن بزرگ، شادی بزرگ و اندوه بزرگی نیز وجود ندارد. جان استونز و فیل فودن به زانو در می آیند. بازیکنان لیورپول یکدیگر را در آغوش های دردناک جمع می کنند: تا حدی برای رضایت، بخشی برای آرامش و تا حدودی فقط برای نگه داشتن یکدیگر. هر دو تیم با عصبانیت و عصبانیت هواداران خود را تایید می کنند و از تونل عبور می کنند. یک حمام یخ، یک گلدان پروتئین، یک اتوبوس سواری، یک پرواز چارتر و سپس تختخواب. صبح تمرین هست منچستریونایتد روز سه شنبه به آنفیلد می آید و برایتون چهارشنبه به ورزشگاه اتحاد. حرکت می کنیم.

و طبیعتاً همه اینها به زودی فراموش خواهد شد. رکورد مکتوب به سادگی نشان می دهد که لیورپول 3-2 منچسترسیتی را شکست داد و به فینال جام حذفی 2022 رسید. این نشان نخواهد داد که سیتی هنوز پس از کبودی و فرسایش بازی برگشت لیگ قهرمانان اروپا مقابل اتلتیکو مادرید در روز چهارشنبه در حال بهبودی بود، در حالی که لیورپول توانست اکثریت تیم اصلی خود را در خانه مقابل بنفیکا استراحت دهد.

به همین ترتیب، اگر لیورپول در این هفته نتواند یونایتد را شکست دهد و به سیتی برتری قاطع در رقابت قهرمانی لیگ برتر بدهد، هیچ کس تلاش های سه روز پیش از آن در ومبلی را به خاطر نخواهد آورد. این وحشیگری فوتبال نخبگان است: شما می‌برید، می‌بازید، و احساسی که در آن زمان داشتید به هیچ وجه اهمیتی ندارد.

مطمئناً هیچ یک از تیم سیتی حاضر نبودند خستگی را به عنوان دلیلی برای عملکرد ضعیف و بی دقت خود در اینجا بپذیرند. جک گریلیش (41 بازی و آسیب دیدگی ساق پا) به این پیشنهاد که چهار بازی سطح بالا در 12 روز ممکن است تاثیر خود را داشته باشد، گفت: “من اینجا نمی نشینم و بهانه می آورم.” این چیزی است که وقتی در منچسترسیتی هستید به دست خواهید آورد. شما همیشه در پایان فصل در مسابقات هستید.”

الکساندر زینچنکو (22 بازی ناچیز) اصرار داشت: «همه برای بازی آماده بودند. ما ممکن است از نظر روحی خسته باشیم، اما شما باید این مسائل را در این سطح مرتب کنید.

با این حال، تیم‌هایی که در اوج آمادگی جسمانی هستند، مدام بر طبل رفاه بازیکنان نمی‌کوبند، همانطور که یورگن کلوپ در بیشتر سال‌های اخیر انجام داده است. مربیانی که ترکیبی تازه و گرسنه در اختیار دارند تا دقیقه 83 نیمه نهایی شکست خورده منتظر نمی مانند تا اولین تعویض خود را انجام دهند. محرز تنها تغییر بازی گواردیولا بود و تنها پس از لنگان زدن گابریل ژسوس (40 بازی) معرفی شد.

پس از آن، گواردیولا اساساً اعتراف کرد که کوین دی بروین (41 بازی) علیرغم عدم آمادگی برای بازی، پس از آسیب دیدگی پا که در بازی با اتلتیکو متحمل شد، روی نیمکت قرار گرفت. آیمریک لاپورته (43 بازی)، روبن دیاس (39 بازی)، رودری (43 بازی) و ایلکای گوندوگان (43 بازی) همگی در مقیاسی از خستگی تا سقوط هستند.

طرفداران تیم های رقیب ممکن است در این مرحله وسوسه شوند که کوچکترین ویولن جهان را بنوازند. اما از آنجایی که این فصل رو به تندتر شدن است، در حالی که لیورپول چهارگانه تاریخی خود را دنبال می کند و کمپین سیتی به سمت دو جایزه بزرگ می رود، این جنبه فیزیکی است که در اینجا ناشناخته بزرگ باقی می ماند، ماده تاریک، بزرگترین قمار همه. آیا تداوم، آشنایی، ریتم را در اولویت قرار می دهید؟ یا بازی طولانی را انجام می دهید و سعی می کنید منابع خود را تا حد امکان به طور مساوی و کارآمد گسترش دهید؟

شاید جای تعجب نباشد که کلوپ و گواردیولا در این زمینه به شدت با هم تفاوت داشته اند. در حالی که کلوپ یک هاردکور قابل اعتماد متشکل از هفت یا هشت بازیکن اصلی دارد – آلیسون، الکساندر-آرنولد، رابرتسون، ویرجیل فن دایک، فابینیو، محمد صلاح، سادیو مانه، جوئل ماتیپ – که در صورت نیاز، تقریباً تمام بازی‌های بزرگ را شروع خواهند کرد، گواردیولا. از استراحت و چرخش در تمام فصل بسیار خوشحالتر بوده است. احتمالاً این نیمه‌نهایی برای او تمام شد، زیرا تیمی که هفت تغییر را انجام می‌داد، در تمام زمین مسابقه مغلوب شد. بدتر از همه تصمیم برای شروع زک استفن بدبخت در دروازه بود: نه آنقدر دروازه بان نخبه که بازیگری که در یک فیلم اقتباسی از فوتبال هالیوود نقش یک دروازه بان نخبه را بازی کند.

این یک قمار بود. ممکن است وسوسه شوید که نتیجه بگیرید که شکست خورده است. اما اگر در هفت بازی بعدی لیگ برتر، ادرسون (44 بازی) مجبور شود برای دیدار با یک مهاجم حریف از منطقه خود به سرعت خارج شود، در آن صورت آن پاهای ذخیره شده، آن مایل ها دویده نشده، ممکن است تفاوت بین یک دفع موفق و یک ضربه را ثابت کند. کارت قرمز مستقیم این‌ها حاشیه‌هایی هستند که این روزها تیم‌هایی مانند سیتی و لیورپول در آن کار می‌کنند: بازی استراتژی‌ها و خروجی‌های قدرت و شطرنج 4 بعدی، که در آن کل کمپین‌ها می‌توانند بر اساس داده‌های بخش پزشکی بالا و پایین شوند.

سپس، البته، جنبه ذهنی وجود دارد. آلیسون سال گذشته پدرش را در یک حادثه غرق شدگی از دست داد و نتوانست برای مراسم خاکسپاری خود به خانه برود. گواردیولا مادرش را به دلیل کووید از دست داد. کشور زینچنکو در حال حاضر در چنگ یک تهاجم غیرانسانی است. این بچه‌ها چه نوع آسیب‌های خصوصی را سرکوب می‌کنند و فقط برای حضور در زمین، در این سطح غیر خدایی بازی می‌کنند؟ آنها خودشان را برای سرگرم کردن ما چه کار می کنند؟ احتمالا هیچگاه نخواهیم دانست.

بنابراین شاید درخشان‌ترین عنصر این رقابت سه‌جانبه این است که کیفیت بالا باقی می‌ماند، حتی زمانی که هر دو تیم به سمت پایان حرکت می‌کنند، دود نفس می‌کشند و آخرین قطره انرژی را از خودشان می‌گیرند. فشارها و گذشت ها مثل همیشه بی قرار و فوری می مانند. ذهن ها پابرجا می مانند، حتی زمانی که بدن ها اعتراض می کنند. همه خسته اند.

و با این حال، با معجزه، همه هنوز در حال دویدن هستند.