کاپیتان Stopgap می تواند پس از خروج دیرهنگام جو روت برای انگلیس عالی باشد | تیم کریکت انگلیس

Oدر روز جمعه، جو روت از سمت کاپیتان انگلیس استعفا داد و این یکی از روزهای بهتر اخیر برای کریکت بورد انگلیس و ولز بود. این حداقل یک توضیح در مه عدم اطمینان بود. هیچ رئیسی در ECB وجود ندارد، هیچ مدیر کریکت (اگرچه انتظار می رود راب کی پس از تعطیلات بانکی عید پاک منصوب شود)، هیچ مربی و اکنون هیچ سردار آزمون وجود ندارد. اینجا جای چندانی برای راضی کردن نیست. انگلیس از سال 1988، تابستان چهار سردار آزمون، اینقدر بی‌سکان نبوده است.

فرض بر این است که روت به جای هل دادن، پرید، زیرا کسی در اطراف بانک مرکزی اروپا نیست که او را هل دهد. کی، به عنوان یک کارشناس Sky، از کاپیتانی خود انتقاد کرده است، اما من شک دارم که تعیین کننده باشد. روت از زمان تور کارائیب وقت داشته است تا با نزدیکترین و عزیزترین خود به گفتگو بنشیند و به یک نتیجه منطقی رسیده است.

من خوشحالم که به گروه کر در مورد Root ملحق می شوم: علیرغم محدودیت ها، او یک کاپیتان کاملاً وقف کار، به بازی و بازیکنانش بوده است و باید برای مدتی که در مسئولیتش بود مورد تشویق قرار گیرد.

انگلیس کاپیتان های بدتری داشته است. اما هیچ حق الهی برای حفظ مسئولیت وجود ندارد. زمان یک تغییر بود؛ در واقع تغییر به تعویق افتاده بود، اما پس از خاکستر، کمبود گزینه ها حکم می کرد که Root باید در کارائیب ادامه یابد. به خاطر خودش و تیم وقت آن است که شخص دیگری را امتحان کنیم.

او باید با سر بالا برود. برای تسکین کلی، اما جای تعجب نیست که او تعهد خود را به بازی کریکت تست تایید کرده است. وقتی شکاف بین بهترین بازیکن انگلیس (روت) و بقیه هرگز بیشتر از این نبوده است، آنها به شدت به دویدن او نیاز دارند. رفتن او از کی، اگر بخواهد کارگردان جدید شود، از یک گفتگوی حیله‌آمیز جلوگیری می‌کند.

قرار احتمالی کی چند تا ابرو برانگیخته است. یک چیز عجیب این است که لیست کسانی که اعلام کرده اند به این شغل علاقه ای ندارند، بسیار طولانی تر از کسانی است که به این موقعیت علاقه دارند، که به خوبی در بانک مرکزی اروپا منعکس نمی شود. استخدام شدن در انگلستان دیگر به عنوان پست آلو در نظر گرفته نمی شود. بسیار مطلوب تر است که یک کنسرت IPL برای هشت هفته یا حتی یک ماه شادی آور با مسئولیت یکی از صد تیم برگزار شود. همین امر ممکن است در مورد پست سرمربی نیز صدق کند، که احتمالاً کی قبلاً به آن فکر کرده است.

اگر کلید در هفته آینده منصوب شود، ممکن است از کمبود نامزدها بهره مند شود، اما ویژگی های آشکاری دارد. او متفکری مستقل و منسجم است که از به چالش کشیدن برخی از ارتدکس های پذیرفته شده هراسی ندارد. علاوه بر این، او آماده است تا سر خود را بالای جان پناه ببرد.

الگوی انگلستان به این صورت است که سنگین وزن ها (من در اینجا استثناء اثبات کننده قوانین هستم) برای یک زندگی بسیار راحت تر به صندوق تفسیر می روند و بدون مسئولیت اعتراف می کنند. به عنوان مثال، تعهدات رسانه ای مایک آترتون، ناصر حسین و مایکل وان، که همگی واجد شرایط طراحی مسیر پیش رو هستند، آنها را از داشتن موقعیت های مهم در کریکت انگلیسی باز می دارد.

تعیین نامزدهای کاپیتان بعدی انگلیس آسان تر از مربی بعدی است. بهترین مربیان انگلیس – دانکن فلچر، اندی فلاور و تروور بیلیس – از خارج از کشور آمده اند، اما به طور فزاینده ای نام های بزرگ به هند کشیده می شوند. کی ممکن است برای به ثمر رساندن یکی از آنها قانع کننده ترین حالت خود را داشته باشد. با این حال، تقریباً بی سابقه است که کسی کاپیتانی انگلیس را رد کند.

هنگام فکر کردن به انتخاب خود، کلید مطمئناً باید از نگاه کردن بیش از حد به جلو اجتناب کند. بسیار دوست داشتنی است که “یک برنامه پنج ساله” را اعلام کنیم، که اغلب فقط یک ترفند حیله گر برای توضیح آخرین خرابی است و به اندازه “بازنشانی توپ قرمز” بی معنی است، اما هدف باید پشت سر گذاشتن فصل 2022 بدون آن باشد. به جای برنامه ریزی برای سال 2024، مصیبت های بسیار زیاد است.

در مشورت با مربی جدید، بانک مرکزی اروپا ممکن است قبل از ارزیابی مجدد، به دنبال یک کاپیتان توقفی باشد تا مسئولیت چهار تست اول تابستان را بر عهده بگیرد (سه مورد در مقابل نیوزلند، یک مورد در مقابل هند). گاهی اوقات، توقف می تواند شگفت زده شود، بهترین مثال ری ایلینگ ورث در سال 1969 است. او پس از شکستن تاندون آشیل کالین کادری به عنوان یک رهبر غیرقابل اجتناب کامل به خدمت گرفته شد. او می توانست قلعه را تا زمان بازگشت کادری نگه دارد. ایلینگ‌ورث به مدت چهار سال این کار را انجام داد و در استرالیا برنده Ashes شد. یک تغییر اجباری می تواند سود سهام را بپردازد.

خیلی بعید است که انگلستان کسی را از مدار کانتی بیرون بکشد. کاپیتان جدید مطمئناً با تنظیمات بین المللی آشنا خواهد بود. سه نامزد جدی وجود دارد که همگی دارای کاستی هایی هستند. پیشتاز بن استوکس است. آیا او کار را می خواهد؟ من شک دارم که بتواند آن را رد کند. اما آیا باید تجربیات کریکت بازان کاریزماتیک گذشته را در هنگام انتصاب کاپیتان، مانند ایان بوتهام، اندرو فلینتوف و کوین پیترسن در نظر بگیریم؟ بله، باید، که ایده یک قرار کوتاه مدت را تقویت می کند. لازم نیست کاپیتانی انگلیس یک دوره چهار ساله ریاست جمهوری باشد.

استوارت برود کاپیتان دو دوره ناموفق جام جهانی T20 در سال‌های 2012 و 2014 بود، اما این بازی نباید علیه او برگزار شود. در 35 سالگی، او ممکن است برای همیشه حضور داشته باشد، که نباید او را ناامید کند. گزینه سوم، جاس باتلر نیز در کارائیب غایب بود. او به طور قانونی پس از Ashes کنار گذاشته شد، اما او مغزی تیز، تجربه 57 تست، احترام به روت و استوکس، و میانگین ضربات تست بالاتر از روری برنز دارد.

بنابراین کارشناسان می توانند با خوشحالی حدس بزنند در حالی که کی به طور فزاینده ای آگاه می شود که هیچ راه حل کاملی وجود ندارد.