گورو رایتن از چلسی: “این همان بازیی است که دوست دارید برنده شوید و از باخت متنفر هستید” | زنان چلسی

آچلسی گورو رایتن می گوید: “همه چیز برای بردن است”. “شما این کار را یک بار انجام می دهید و می خواهید آن را دوباره و دوباره انجام دهید، اما تغییر نمی کند. ما عاشق بازی در فینال هستیم. آخرین فینال جام حذفی، مقابل آرسنال با بازگشت هواداران، باورنکردنی بود. ما می خواهیم دوباره به آنجا برسیم.»

چلسی برای رسیدن به ومبلی این بار، کمتر از پنج ماه از شکست قاطعانه آرسنال در فینال تاخیری فصل گذشته، باید در نیمه نهایی جام حذفی یکشنبه در یک بورهاموود که به فروش رسیده بود، توپچی ها را شکست دهد.

این دو تیم در این فصل از زمان پیروزی 3-2 آرسنال مقابل چلسی در ورزشگاه امارات، از زمان پیروزی 3-2 WSL در ورزشگاه امارات، دو تیم گردن و گردن همدیگر را پشت سر گذاشتند. چلسی در ماه دسامبر جام حذفی را بالای سر برد، سپس تیم ها برای شکستن بن بست در یک تساوی هیجان انگیز 0-0 در Kingsmeadow در لیگ مبارزه کردند، پیش از اینکه تیم اما هیز آرسنال را شکست داد و برای اولین بار در این فصل به صدر جدول رسید.

ریتن با پوزخند می گوید: «بازی سختی بود و بعد از آن کمی خوش شانس بودیم. “همه همه چیز را در مورد یکدیگر می دانند، بنابراین دشوارتر است که چگونه آنها را شکست دهیم. گاهی اوقات شما باید چیزها را تغییر دهید، اما این به اِما بستگی دارد. ما فقط باید با انرژی زیادی به زمین برویم، واقعاً تهاجمی باشیم و بازی خود را انجام دهیم و به خودمان ایمان داشته باشیم، زیرا هر دو تیم بسیار خوب هستند. اما من فکر می کنم و معتقدم که ما بهترین هستیم و این چیزی است که باید برای 90 دقیقه نشان دهیم – امیدوارم – شاید 120 دقیقه، هرگز نمی دانید.

در حالی که چلسی، دارندگان و رهبران لیگ، کمتر مورد علاقه هستند، هیز می‌گوید بازی‌هایی که پس از تعطیلات بین‌المللی برگزار می‌شوند، غیرقابل پیش‌بینی‌تر هستند.

رایتن پس از یک اردوی بین‌المللی آن را «همیشه پر هیجان» توصیف می‌کند، اما می‌افزاید: «ما به آن عادت کرده‌ایم… هر بار که اردو را تمام می‌کنیم، اینطور است، ما همیشه سه روز تا بازی بعدی فرصت داریم و امسال ما من از بازی اول پشت سر آرسنال بودیم، بنابراین هر بازی برای ما یک بازی بزرگ بود و ما باید برنده می شدیم.

ما عاشق بازی با آنها هستیم. این فشار زیادی است. این یک بازی بزرگ است و بازی‌ای است که دوست دارید برنده شوید و از باخت متنفر هستید.»

پنجره بین المللی این هافبک پس از مثبت شدن تست کووید او در روزی که نروژ اولین بازی از دو بازی مقدماتی جام جهانی را انجام داد، متوقف شد. او با خنده می‌گوید: «دو سال است که می‌گویم باید مصون باشم، اما ظاهراً اینطور نبودم. سه روز در انزوا بودم اما توانستم برای بازی دوم برگردم.

سخت بود، اما درست مثل سرماخوردگی بود. من موفق شدم بازی کنم، بنابراین از این موضوع راضی هستم.”

این بیماری همه گیر تلفات خود را در Reiten گرفت. فصل گذشته او با مشکل مواجه شد و هیز او را در میان چهار بازیکنی قرار داد که قرنطینه آنقدر سخت بود که با شروع مجدد فوتبال وارد زمین شد.

این جوان 27 ساله می گوید: «آن سال در بسیاری از سطوح دشوار بود. “من با آسیب دیدگی کمر هم دست و پنجه نرم کردم، اما منزوی بودن، تنها بودن در اینجا، دور از خانواده و دوستانم – و بازیکنان اجازه نداشتند همدیگر را ببینند، زمانی که ما هم تمرین نمی کردیم – زمان بسیار سختی بود.

من از همه اعضای تیمم قدردانی می کنم زیرا آنها هم تیمی های من هستند، اما آنها دوستان من نیز هستند و آن سال احساس کردم آنها خانواده من هستند. ما مراقب همدیگر بودیم و آنها در کنار من بودند. سخت بود، اما من بسیار خوشحالم که در این تیم و در کنار انسان‌های باورنکردنی بازی می‌کنم، زیرا آنها همین هستند.»

آن زمان نیز باعث شد که او بیشتر از فوتبال قدردانی کند. زمانی که وارد زمین می‌شوید، زمانی است که به هیچ چیز فکر نمی‌کنید، بنابراین مانند زمان استراحت از انزوا، استراحت از فکر کردن به زندگی است.

همچنین ما را به عنوان یک گروه به هم نزدیکتر کرد و در این فصل از آن استفاده کرده ایم. ما مصدومیت های زیادی داشتیم، بازیکنانی که با کووید خارج شده بودند و بازیکنانی که به زمین می آمدند باید گام بردارند، و همه این کار را انجام داده اند و این عالی بوده است.

ما نتایجی را که می‌خواستیم کسب کرده‌ایم، و همه احساس می‌کنند که بخش بزرگی از این تیم هستند، اما اگر زیاد بازی نکنید، همیشه به این راحتی نیست. راحت است که احساس کنیم کنار گذاشته شده‌ایم، اما اکنون ما گروه خوبی هستیم.»