مبارزه فیوری و وایت تحت الشعاع نبرد برای روح بیمار بوکس | بوکس

تیاو برای مبارزه طولانی شنبه شب آینده برای عنوان قهرمانی سنگین وزن جهان بین تایسون فیوری و دیلیان وایت، در مقابل جمعیت رکورددار 94000 نفری در ورزشگاه ومبلی، به طرز عجیبی خاموش و حتی برای ماه ها نامشخص بود. یک رویارویی تماماً بریتانیایی بین فیوری و وایت، که چنین سخنور خام و تکان دهنده ای است، باید یک مقدمه سرگرم کننده ایجاد می کرد. درعوض، سکوت تنها با شکایت از سوی اردوگاه Fury در مورد غیبت گریزان وایت از تمام وظایف تبلیغاتی و شایعات دعوای مداوم بین اردوگاه‌های رقیب شکسته شد.

سپس، چهارشنبه گذشته، زمانی که وزارت خزانه داری ایالات متحده تایید کرد که تحریم هایی را علیه دنیل کیناهان – ایرلندی جنجالی که مدت ها دوست و مشاور فیوری بوده، – وضع کرده است، یک چرخش دراماتیک و انفجاری رخ داد.

کیناهان که سال ها توسط پلیس ایرلند به دلیل نقش رهبری در یک کارتل مواد مخدر مرتبط با خانواده اش مورد بازجویی قرار گرفته بود، اکنون در دبی مستقر است. کیناهان، که هیچ گونه محکومیت کیفری ندارد و همواره هرگونه تخلف را انکار کرده است، طی سال گذشته به طور فزاینده ای از اختفا بیرون آمده است. تمایل آشکار او برای پاکسازی شهرتش با تبدیل شدن به قدرتمندترین مرد در بوکس، او را جسور کرد. پست‌های زیادی در رسانه‌های اجتماعی از کیناهان منتشر شده است که در کنار برخی از مبارزانی که او به آنها توصیه می‌کند، لبخند می‌زند، از جمله فیوری دوباره در اوایل امسال.

اما اعتماد به نفس نگران کننده او به یک مانع بزرگ برخورد کرده است. دولت ایالات متحده تاکید کرده است که این اولویت برای رئیس جمهور بایدن و ادارات اجرای قانون او است که تمام قدرت قابل توجه خود را در برابر کارتل کیناهان که سخنگوی دولت آمریکا با گروه های مافیایی در ایتالیا، ژاپن و روسیه مقایسه می کند، تحمل کنند. برای هر کسی که بتواند به دستگیری کیناهان، پدرش، برادرش و نزدیکترین همکارانشان کمک کند، جایزه ای 5 میلیون دلاری در نظر گرفته شده است.

ناگهان، گمانه زنی در مورد دلایل سکوت وایت و امتناع آشکار از شرکت در یک کنفرانس مطبوعاتی قبلی، و اینکه آیا مبارزه حتی ممکن است لغو شود، بسیار رام به نظر می رسد. حتی زمانی که توجه به آن توسط دولت ایالات متحده که بر عزم خود برای سرکوب “سازمان قاتل”، پولشویی بین‌المللی و “مواد مخدر مرگبار” که ویرانی در پی آنها به جا می‌گذارد، تاکید می‌کند، حتی یک عنوان فوق‌العاده در وزن سنگین‌وزن جهان، اضافی به نظر می‌رسد. آمریکایی ها همچنین هشدارهای صریح دادند که همه در بوکس باید تمام روابط خود را با کیناهان قطع کنند.

یک روز پس از آن اعلامیه‌های خارق‌العاده، فیوری و وایت سرانجام در یک کنفرانس رسانه‌ای زوم در مقابل حدود 100 روزنامه‌نگار از آمریکا، بریتانیا و ایرلند ظاهر شدند. البته طوری طراحی شده بود که تنها خبرنگارانی که برای طرح سوال از فیوری دعوت شده بودند، کسانی بودند که می خواستند با او احوالپرسی کنند یا از او در مورد تاب گلفش، ایمانش یا احساس مبارزه در روز سنت جورج بپرسند. نام کیناهان در بیش از 50 دقیقه ابتذال و فریب و حماقت یک بار هم به میان نیامد. این یک روز شرم آور برای طلسم روزنامه نگاری بوکس بود.

حداقل خود مبارزان هنگام توصیف اتفاقاتی که ممکن است هنگام رویارویی با یکدیگر در رینگ اتفاق بیفتد، ترجیح دادند از دورو یا پاکسازی استفاده نکنند. هیچ تلاشی از سوی وایت یا فیوری برای پوشاندن وحشیگری یک ضایعات سنگین وزن در کلیشه های گلدار درباره هنر نجیب یا علم شیرین صورت نگرفت. آنها درباره روانشناسی پیچیده یا رشته سخت بوکس صحبت نکردند. رقیب و قهرمان در مورد ضرب و شتم خشونت آمیز و علاقه ظاهری خود به خطر و صدمه صحبت کردند.

وایت گفت: گوش کن. “من می دانم که چه هستم، و می دانم که چه چیزی می آوردم. من درد و ناامیدی زیادی برای تحمل کسی دارم و به نظر می رسد که تایسون فیوری باشد. پس بزن بریم.” وی سپس افزود: شما مرا می شناسید. من با حداکثر خشونت می آیم. من برای آن آماده هستم.» فیوری شوخ طبع تر بود. او پیشنهاد کرد: «بسیاری از بوکسورها مشتاقانه منتظر کارهایی هستند که قرار است بعد از مبارزه انجام دهند. آنها می خواهند بیرون بروند، به تعطیلات بروند، با خانواده خود وقت بگذارند، اما من نه. من دوست دارم از هر ثانیه در آن رینگ لذت ببرم. و برای من خیلی سریع پیش می رود. حتی اگر یک مبارزه 12 راندی باشد، 10 دقیقه طول می کشد. ای کاش آنها برای یک روز کامل مبارزه کنند، مثل یک روز کامل جنگیدن. این بیشتر سبک من خواهد بود. من از آن لذت خواهم برد. من فقط از مشت زدن و مشت زدن به صورت کسی لذت می برم. کاملاً فوق‌العاده.»

فیوری فقط نیمه شوخی بود. برای افرادی که می دانند من در مورد چه چیزی صحبت می کنم، متوجه خواهند شد. دیگران فکر می کنند: “این چیزی است که یک دیوانه می گوید.” اما وقتی در رینگ بوکس هستم، با ضربه زدن به صورتم و پس از بالا رفتن از روی بوم یا یک پایان دراماتیک بزرگ، واقعاً خوشحالم، همه اینها برای من بسیار سرگرم کننده است. من واقعا مشتاقانه منتظر همه آن هستم.

برای من اینطور نیست: “اوه، من قبل از دعوا به گیوتین می روم.” مانند: “لعنتی! من می روم در تلویزیون! این شگفت انگیز است. من واقعا خوشحالم که برای شغلی که واقعاً دوست دارم انجامش دهم، دستمزد دریافت می کنم.» وایت توسط بسیاری نوشته شده است، اما او بر هیاهو، محرومیت و خشونت زیادی در زندگی خود غلبه کرده است. سال گذشته، وایت وقتی توضیح داد که چگونه در جامائیکا از گرسنگی جان خود را از دست داده بود، در حالی که تنها 13 سال داشت صاحب فرزندی شد و در لندن مورد اصابت گلوله قرار گرفت و با چاقو مورد ضرب و شتم قرار گرفت، وایت به من گفت: «من در طوفان به دنیا آمدم. بدبختی داستان زندگی من است.» او از فیوری نمی ترسد و احتمالاً با این واقعیت که قهرمان چهار بار در سه گانه دراماتیک مبارزاتش علیه دیونتای وایلدر ناک داون شد، تقویت می شود.

فیوری قدرت ریکاوری باورنکردنی دارد و او شکست ناپذیر و نیروی غالب در بوکس سنگین وزن باقی می ماند. روزی تاثیر کمرنگ آن ضربات سنگین آشکار خواهد شد. اما جیپسی کینگ متقاعد شده است که در سطح بسیار بالاتری از مهارت و قدرت نسبت به وایت عمل می‌کند – که اصرار دارد که «من عادت کرده‌ام که آدم ضعیفی باشم. من عادت کرده ام از تپه ها و کوه ها بالا بروم و مبارزه کنم. اما من فقط اصرار می کنم و به فشار دادن و سوختن ادامه می دهم، مرد، زیرا این تمام کاری است که تا به حال انجام داده ام. من فقط آسیاب و آسیاب و آسیاب می کنم.»

وایت عدم حضور خود در وظایف تبلیغاتی قبلی را به دلیل اختلافات قراردادی حل نشده مقصر دانست و گفت که اکنون آماده است تا نقش خود را در هفته مبارزه ایفا کند: «مردم فراموش می کنند که برای کف زدن به دو دست نیاز دارید. این نمایش تایسون فیوری نیست. همه می گویند: “تایسون فیوری این، تایسون فیوری آن.” اما این نمایش تایسون فیوری و دیلیان وایت است. ما با هم وارد این مبارزه می شویم، بنابراین همه چیز باید به درستی انجام شود. من یک جنگجو هستم، من یک بازمانده هستم، بنابراین در کفش هیچکس نمی رقصم. ما می‌توانیم با هم برقصیم، اما ترافیک یک طرفه نیست.»

حقیقت تلخ برای بوکس این است که، علیرغم استعداد هر دو مبارز برای نمایش بی رحمانه، این فقط نمایش Fury و Whyte نخواهد بود. هر اتفاقی که در رینگ در اواخر شنبه شب آینده در ومبلی خروشان بیفتد، نبرد واقعی برای روح بیمار بوکس در جای دیگری تعیین می شود. رویارویی جدی تری در انتظار بین سازمان های مجری قانون ایالات متحده و کارتل منفور کیناهان است. یک پیروزی ناک اوت برای آمریکایی ها شیرین ترین نتیجه برای تجارت قدیمی شکست خورده بوکس خواهد بود.