توییتر دفاع «قرص سمی» را در برابر پیشنهاد تصاحب ایلان ماسک اتخاذ کرد

توییتر در تلاش است تا با یک «قرص سمی» – ابزاری مالی که شرکت‌ها برای دهه‌ها در برابر خواستگاران ناخواسته از آن استفاده می‌کنند، تلاش برای تصاحب ایلان ماسک میلیاردر را خنثی کند.

این میلیاردر پیشنهاد خرید توییتر را در این هفته داد و گفت که گروه رسانه های اجتماعی باید به یک شرکت خصوصی تبدیل شود تا به “سکویی برای آزادی بیان در سراسر جهان” تبدیل شود.

توییتر روز پنجشنبه در یک پرونده نظارتی اعلام کرد که ماسک، بزرگترین سهامدار فعلی شرکت، 41.39 میلیارد دلار یا نزدیک به 38 میلیارد یورو برای خرید باقی مانده سهامی که قبلاً مالک آن نیست، پیشنهاد داده است.

مواد تشکیل دهنده هر قرص سمی متفاوت است، اما همه آنها به گونه ای طراحی شده اند که به هیئت مدیره شرکت ها این امکان را می دهند که بازار را با سهام تازه ایجاد شده پر کنند که تصاحب آن بسیار گران می شود. این استراتژی در دهه 1980 زمانی که شرکت‌های سهامی عام توسط مهاجمان شرکتی مانند کارل ایکان تحت تعقیب قرار می‌گرفتند، رایج شد – که اکنون بیشتر به عنوان «سرمایه‌گذاران فعال» توصیف می‌شود.

توییتر جزئیات قرص سمی خود را در روز جمعه فاش نکرد، اما گفت که اطلاعات بیشتری را در یک پرونده آینده در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ارائه خواهد کرد، که این شرکت به دلیل تعطیلی بازارهای عمومی جمعه به تاخیر انداخت.

طرح شرکت سانفرانسیسکو در صورتی فعال می شود که سهامدار 15 درصد یا بیشتر از سهام را جمع کند. ماسک که بیشتر به عنوان مدیر عامل شرکت خودروسازی الکتریکی تسلا شناخته می شود، در حال حاضر حدود 9 درصد از سهام را در اختیار دارد.

اگرچه قرار است این قرص ها به جلوگیری از تصاحب ناخواسته کمک کنند، اما قرص های سمی اغلب در را برای مذاکرات بیشتر باز می کنند که می تواند پیشنهاد دهنده را وادار به شیرین کردن معامله کند. اگر قیمت بالاتر برای تخته منطقی باشد، یک قرص سمی را می توان به سادگی کنار گذاشت و همراه با تندی که برانگیخت، راه را برای تکمیل فروش باز کرد.

درست است، توییتر درهای خود را با تاکید بر اینکه قرص سمی آن مانع از “مشارکت با احزاب یا پذیرش پیشنهاد خرید” با قیمت بالاتر نمی شود، باز گذاشت.

استفاده از یک قرص سمی نیز اغلب منجر به دعوی قضایی می شود که ادعا می کند هیئت مدیره و تیم مدیریت شرکت از این تاکتیک استفاده می کنند تا مشاغل خود را بر خلاف منافع سهامداران حفظ کنند. گاهی اوقات این شکایات توسط سهامدارانی که فکر می‌کنند پیشنهاد خرید منصفانه است و می‌خواهند آن قیمت را نقد کنند یا پیشنهاد دهنده‌ای که برای خرید رقابت می‌کند، ثبت می‌شود.

ماسک، یک توییتر پرکار با 82 میلیون دنبال کننده در توییتر، واکنش فوری به قرص سمی این شرکت نشان نداد. اما روز پنجشنبه او اعلام کرد که آماده است تا یک نبرد قانونی را آغاز کند.

ماسک در توییتی نوشت: “اگر هیئت مدیره فعلی توییتر اقداماتی را برخلاف منافع سهامداران انجام دهد، وظیفه امانتداری خود را نقض می کند.”

با ثروت تخمینی 265 میلیارد دلار، به نظر می رسد ماسک به اندازه کافی جیب عمیقی برای ارائه پیشنهاد خود دارد، اگرچه او هنوز در حال بررسی چگونگی تامین مالی خرید پیشنهادی است.

کشمکش‌های تصاحب غالباً به بازی‌سازی تبدیل می‌شوند که شامل قرص‌های سمی و سایر مانورهایی است که برای سخت‌تر کردن خرید طراحی شده‌اند. این همان چیزی است که در یکی از بزرگترین و پرکشش ترین رقص های تصاحب در تاریخ سیلیکون ولی اتفاق افتاد.

پس از اینکه اوراکل، سازنده نرم‌افزارهای تجاری، پیشنهادی ناخواسته 5.1 میلیارد دلاری برای رقیب کوچکتر خود PeopleSoft در ژوئن 2003 ارائه کرد، این دو شرکت 18 ماه آینده را صرف مبارزه با یکدیگر کردند.

به عنوان بخشی از دفاع خود، PeopleSoft نه تنها یک قرص سمی استفاده کرد که به هیئت مدیره اجازه داد تا بازار را با سهام بیشتری پر کند، بلکه آنچه را که “برنامه تضمین مشتری” نامید ایجاد کرد. اگر PeopleSoft ظرف دو سال آینده فروخته شود، مجوزهای نرم افزاری را دریافت می کند و برای شرکت خریداری کننده بدهی تا سقف 800 میلیون دلار ایجاد می کند.

PeopleSoft همچنین زمانی که وزارت دادگستری ایالات متحده یک شکایت ضد انحصار برای جلوگیری از تصاحب طرح داد، کمک دیگری کرد، اگرچه یک قاضی به نفع اوراکل رای داد.

حتی اگر این شرکت در نهایت به اوراکل فروخته شد، استراتژی دفاعی PeopleSoft برای سهامدارانش نتیجه داد. قیمت نهایی خرید اوراکل 11.1 میلیارد دلار بود که بیش از دو برابر پیشنهاد اولیه آن بود.