الکساندر زینچنکو: “اگر سکوت کنید به این معنی است که از آنچه در اوکراین اتفاق می افتد حمایت می کنید” | شهر منچستر

Uمردم چین این تجمل را ندارند که خود را در برابر اخبار بد محافظت کنند. الکساندر زینچنکو می گوید: «من نمی توانم خارج از این وضعیت زندگی کنم. «تلاش برای دنبال کردن همه چیز اساساً اکنون زندگی من است. اولین کاری که هر روز انجام می‌دهم این است که گوشیم را دراز کنم و بعد دائماً در دستم باشد. اکنون بیش از هفت هفته می گذرد و می توانید ببینید که برخی افراد شروع به فراموشی کرده اند و شروع به تطبیق با وحشیگری در کشور من کرده اند. نه نه نه. مردم از گرسنگی می میرند، می میرند، اجساد کشف می شود، پس چگونه کسی می تواند آرامش داشته باشد؟ شما باید بیشتر صحبت کنید. من از مردمی متنفرم که هر روز بیشتر و بیشتر به سرزمین ما حمله کردند. من صحبت در مورد آن را متوقف نمی کنم، زیرا تمام جهان باید حقیقت را بدانند.

این واقعیت طاقت فرسا اما بسیار ضروری برای زینچنکو و هموطنانش است. هر اقدامی در سایه تهاجم روسیه با پیامدهای وحشیانه آن قرار می گیرد و یکی از بزرگترین نگرانی ها این است که مردم خارج از آن حساس شوند. این به سادگی انجام نمی شود و در تعطیلات آخر هفته عید پاک که تعهدات حرفه ای یک نیمه نهایی جام حذفی را برای منچسترسیتی مقابل لیورپول به ارمغان می آورد، او می خواهد از سکوی خود استفاده کند. تقریباً برای یک ساعت خشم او سرازیر می‌شود، گاهی اوقات با خشم کنترل‌شده اما اغلب با عبارات خام جریحه‌دار. کلمات می توانند توجه مردم را به خود جلب کنند، اما، به هر ترتیبی که باشد، هنوز نمی توانند دقیقاً آنچه در داخل اوکراین اتفاق می افتد را توجیه کنند.

او می گوید: «حتی سربازان روسی هم نمی توانند بفهمند که چرا آمده اند. «آنها برای چه می جنگند؟ برای کی؟ چرا سعی می کنید با مردی که نزدیک به دو ماه است در پناهگاهی پنهان شده است مبارزه کنید؟ این افراد، و من حتی نمی توانم آنها را مردم بنامم، زیرا هیچ کلمه ای برای آنها وجود ندارد، اصلاً نمی دانند هدفشان چیست.»

یکی از عمیق‌ترین ناامیدی‌های زینچنکو این است که بسیاری در روسیه حاضر به واکنش و محکومیت نیستند. او در اوایل دوران حرفه ای خود، دو سال را در کشور گذراند، بیشتر آن زمان را با اف سی یوفا، و دوستی هایی برقرار کرد که فکر می کرد ادامه خواهد داشت. اما او توسط افراد بسیار زیادی ناامید شده است که حمایت آنها تا کنون رسیده است.

او می گوید: «من دوستانی در آنجا دارم، یک حلقه کوچک، اما اکنون تقریباً به هیچ شده است. من خیلی ناامید هستم. بچه هایی که می شناسم به محض وقوع حمله با من تماس گرفتند و به من پیام دادند: “الکس خیلی متاسفم، اما ما نمی توانیم کاری انجام دهیم.” البته که میتوانید. اگر سکوت کنید به این معنی است که از آنچه در حال حاضر در اوکراین اتفاق می افتد حمایت می کنید، و من نمی توانم بفهمم چرا آنها این کار را می کنند.

“شاید آنها می ترسند، زیرا ما تصاویری را در شبکه های اجتماعی می بینیم که روس ها در صورت اعتراض به زندان برده می شوند. اما به طور خاص به فوتبالیست ها یا هر کسی که مخاطب زیادی دارد نگاه کنید. آیا باورتان می‌شود که اگر همه آنها همزمان چیزی در اینستاگرام منتشر می‌کردند و می‌گفتند: «بچه‌ها، ما با جنگ مخالفیم، باید آن را متوقف کنیم»، همه آنها دستگیر می‌شوند؟ البته آنها این کار را نمی کردند. و آنقدر شرم آور است که چیزی نمی گویند.»

خود فوتبال تقریباً هیچ نقشی در این گفتگو ایفا نمی کند: ما اینجا هستیم تا زینچنکو، یکی از سه فوتبالیست اوکراینی در لیگ برتر در کنار آندری یارمولنکو از وستهام و ویتالی میکولنکو از اورتون، بتواند نظر خود را در مورد فاجعه ای که در کشورشان رخ می دهد بیان کند. با این حال، او از اینکه همکاران حاضر حمایت بی دریغ ارائه می کنند، سپاسگزار است. هم‌تیمی‌های سیتی، پپ گواردیولا و بقیه کارکنان باشگاه، حواسشان جمع است، و یک لمس به‌ویژه مورد قدردانی قرار گرفت. هنگامی که آنها در 1 مارس در پیتربورو بازی کردند، اولین بازی زینچنکو از زمان شروع تجاوز روسیه، او کاپیتان شد. کنترل احساسات سخت بود زیرا در پایان دور رفت، پرچم‌های اوکراین که از این طرف به آن طرف دیگر نمایش داده می‌شد، پس از آن به او سلام می‌کردند.

او می گوید: «چشم هایم اشک آلود بود. نمی‌توانم دقیقاً توضیح دهم که در درونم چه احساسی داشتم، اما با احساس این حمایت، بسیار به اوکراینی بودنم افتخار می‌کردم. من از افرادی که این کار را انجام دادند و هنوز هم انجام می دهند سپاسگزارم. و از طرف سرمربی و کاپیتان ما فرناندینیو بسیار مهربان بود که این فرصت را به من دادند. هنوز هر روز به سراغم می آیند و می پرسند که چطور است و حالم چطور است.»

آیا واقعاً می توان روی حرفه او تمرکز کرد؟ او همچنان بخش مهمی از تیم بالقوه فاتح سیتی است، اما هیچ کس او را به خاطر تزلزل سرزنش نمی کند. از نظر ذهنی، من هنوز به اوکراین و مردممان فکر می کنم، بنابراین تمرین کردن نیز آسان نیست. اما فوتبال هم زندگی من است و این چیزی است که می‌توانم از آن بیشتر لذت ببرم، بنابراین سعی می‌کنم وقتی بازی می‌کنم روی آن تمرکز کنم. انجام این کار آسان نیست و در ابتدا تقریبا غیرممکن بود، اما اکنون در حال تطبیق هستم. اما نمی توانم به شما بگویم که در عین حال به اوکراین فکر نمی کنم.

زینچنکو در رادومیشل، شهری با 15000 سکنه در 60 مایلی غرب کیف به دنیا آمد. دارای یک پارک چشم انداز هوشمند و مجموعه ای معروف از نمادهای مذهبی اوکراینی مربوط به 500 سال گذشته است. او تا 11 سالگی در آنجا زندگی می کرد و افرادی را توصیف می کند که “خیلی مهربان، بسیار مهمان نواز” هستند. او اکنون با بسیاری از آنها، دوستان و اعضای خانواده در تماس است. بیشتر آنها در میان این تروما مانده اند. آنها، خوشبختانه، در سلامتی خوبی هستند، زیرا اوضاع او را به وحشت می‌اندازد.

او می گوید: «هیچ کس نمی خواهد برود. «مردها به ارتش رفتند، فهمیدند از کجا اسلحه تهیه کنند، آماده بودند با هر چیزی که داشتند بجنگند. آنها قرار نبودند چیزی را رها کنند: سرزمین آنها، خانه آنها، مکانی است که در آن متولد و بزرگ شده اند. این ذهنیت است و من بسیار مفتخرم که بخشی از آنها هستم.”

رادومیشل تاکنون از بدترین شرایط فرار کرده است، اما خطر همچنان در همه جا وجود دارد. یک شهر مجاور، Malyn، گلوله باران شد و همیشه بیشتر وجود دارد. او می‌گوید: «به من گفته شد که نیروهای روسی می‌کوشند از رادومیشل عبور کنند و در جنگل پنهان شده‌اند، سعی می‌کنند غیرنظامیان را در اتومبیل‌هایشان پیدا کنند، آنها را بکشند و هر چه داشتند ببرند.

تلفن را هرگز نمی توان زمین گذاشت. مردم می توانند در اخبار بخوانند که نیروهای روسی منطقه کیف را ترک کردند و همه چیز در آنجا امن است. اما من می گویم اینطور نیست. هنوز حملات هوایی وجود دارد و شما باید مراقب باشید که در صورت تجدید سازمان یا برنامه ریزی مجدد. اما همه حاضرند برای جایی که در آن متولد شده اند بجنگند.»

تقریباً به سمت شرق، ایرپین و بوچا قرار دارند. زمانی که موضوع بوچا، که جهنمش بدترین مستندات علنی تاکنون بوده است، مطرح می شود، احساسات زینچنکو از بین می رود. او آن خیابان ها را می شناسد. آن منطقه؛ این مردم.

“این یک کابوس است.” آهی طولانی می کشد، به دور نگاه می کند و در چند دقیقه بعد، چندین بار مکث می کند. شوک برای تمام دنیا، کارهایی که در آنجا انجام داده اند. چیزهای وحشتناک و ترسناک آنها غیرنظامیان ما را کشتند. بچه های ما را کشتند. آنها به زنان و دختران ما تجاوز کردند. سگ های ما را کشتند و حتی خوردند. حتی نمی توانم شروع کنم به توصیف احساسم نسبت به آنها.

من از آنها بسیار متنفرم، به خاطر هر کاری که با مردم اوکراین و اوکراین انجام داده اند. و من از مردم روسیه متنفرم که سعی دارند دیگران را متقاعد کنند که این یک تبلیغ است. خجالت آوره. چگونه می توانند این را بگویند؟ مردم تصاویر واقعی، حقایق واقعی را برای من ارسال می کنند. اجساد غیرنظامیان کشته شده ما به مدت دو هفته روی زمین افتاده بود. آنها باید مسئولیت این کار را بپذیرند.»

زینچنکو واضح است: او می گوید که این یک نسل کشی است و مهاجمان تلاش می کنند نه تنها دولت اوکراین، بلکه ایده اوکراینی بودن را نیز از بین ببرند. این واقعیت که بسیاری از روس‌ها نسبت به واقعیت اقدامات ولادیمیر پوتین کور، یا در برخی موارد کور هستند، در بهترین حالت آزاردهنده است. او می‌گوید: «شما افراد بالای 50 یا 60 سال دارید که فقط همان برنامه تلویزیونی را تماشا می‌کنند که در طول سال‌ها به شما دروغ می‌گوید». من ویدیوهایی را با خبرنگارانی دیده ام که از غیرنظامیان روسی می پرسند: آیا از کاری که رئیس جمهور خود انجام می دهد حمایت می کنید؟ آنها پاسخ می دهند: بله، البته ما طرف او هستیم. و هنگامی که از آنها در مورد چگونگی مقابله با تحریم ها پرسیده می شود، فقط می گویند که از این تحریم ها رنج خواهند برد. چگونه می توانید این افراد را متقاعد کنید؟ و کشوری مانند این چگونه ممکن است عمل کند؟ من ارقامی را دیده ام که می گویند بیش از 70 درصد روس ها از این فاجعه حمایت می کنند. باورنکردنیه. من متوجه نشدم.

اما این تفاوت بین اوکراین و روسیه است. از زمانی که در خارج از کشور بازی کرده ام، شنیده ام که بسیاری از مردم فکر می کنند که ما اساساً شبیه آنها هستیم. اما این از راه دور درست نیست و اکنون می توانید تفاوت بین ما را ببینید. در اوکراین می‌توانیم آزادانه صحبت کنیم، آزادانه فکر کنیم، و زمانی که کشورمان را بازسازی کنیم، همین خواهد بود.»

زینچنکو در تلاش است تا به هموطنان خود کمک کند و در کنار تعدادی دیگر از بازیکنان به پروژه “ورلد ورزش برای اوکراین” پیوسته است. یکی از پیراهن های او برای جمع آوری پول به حراج گذاشته می شود و تلاش های دیگری در حال انجام است. او درباره کاری که او و فوتبالیست های خارجی اش در سراسر اروپا انجام می دهند، می گوید: «این فقط رسانه های آنلاین یا اجتماعی نیست. ما می توانیم چیزهای زیادی را برای مردم اوکراین، شهرها ارسال کنیم. چیزهایی مثل آن. به من اعتماد کنید، همه در هر زمینه‌ای کارهای زیادی انجام می‌دهند، از تحویل کالا شروع می‌شود و با مهمان نوازی افرادی که به اینجا می‌آیند پایان می‌یابد.»

مانند بسیاری از اوکراینی‌ها، زینچنکو می‌خواهد از دولت بریتانیا و بوریس جانسون برای کمک‌هایشان تشکر کند. او می گوید: «این واقعیت که او به کیف آمد سیگنال خوبی برای ما بود. اما من می خواهم از او بخواهم که کار دیگری برای پناهندگان انجام دهد، برای افرادی که بدون ویزا بیایند، چگونه می توانیم مطمئن شویم که افراد بیشتری می توانند برای کمک به اینجا بیایند. خیلی ها نیاز مبرم دارند.»

این درخواست به نشانه قدردانی واقعی بیان شده است، اما این اعتقاد نیز وجود دارد که اروپا به طور کلی باید فراتر رود. «کشورها باید خرید گاز و نفت روسیه را متوقف کنند. آنها فقط از این طریق در جنگ و در تمام خشونت ها سرمایه گذاری می کنند. مهم است که روسیه را از همه چیز منزوی کنیم. یک روز ممکن است این اتفاق برای کشور شما بیفتد، هرگز نمی دانید.

من مطالبی را در مورد توقف ورزش روسیه در اینستاگرام منتشر کردم. من آرزو نمی کنم که فوتبالیست های آنها بازی در لیگ قهرمانان و مواردی از این قبیل را متوقف کنند، اما هرچه تحریم های بیشتری به آنها اعمال شود، ممکن است مردم را بیشتر وادار کند تا صحبت کنند و بگویند: “باشه، باید با هم این کار را متوقف کنیم.” ”

در ماه ژوئن، زینچنکو نماینده اوکراین در مرحله حذفی جام جهانی در برابر اسکاتلند خواهد بود. صحنه فوتبال این کشور تا حد زیادی متوقف شده است، اگرچه دیناموکیف و شاختار دونتسک شروع به برگزاری مسابقات جمع آوری کمک های مالی در خارج از کشور کرده اند، و در حالی که در این شرایط کسب امتیاز برای قطر یک دستاورد قابل توجه خواهد بود، اما هنوز به یک فکر جدی تبدیل نشده است.

او می گوید: «مسئله اصلی اکنون نجات کشورمان است. فکر نمی‌کنم در حال حاضر کسی به فوتبال اوکراین فکر کند، فقط خانواده‌هایشان و اینکه چگونه اوضاع را بهتر کنند. اما وقتی در این جنگ پیروز شدیم، و من تقریباً مطمئن هستم که می‌خواهیم، ​​چیز خاصی بسازیم. من از آن مطمئن هستم.»

او می گوید که اوکراین روح خود را به جهانیان نشان داده است. این یک روح قدرتمند است، یک روح آزادی. و این روحیه ای است که هرگز تسلیم نشوید، هرگز شکست نخورید. این چیزی است که ما را به پیروزی خواهد رساند.»

به نظر می رسد این یک راه مناسب برای پایان دادن باشد، اما زینچنکو نمی خواهد همه چیز را در یک کمان گره بزند. اینگونه نیست که این ترسناک برای کسی کار نمی کند. راه برای پایان دادن به یک سری فرآیندهای فکری پر انرژی، تکرار پیام اصلی اوست.

او می‌گوید: «اگر کسی فکر می‌کند، «من چیزی نمی‌گویم چون نمی‌توانم چیزی را تغییر دهم»، این یک اشتباه بزرگ و بزرگ از سوی اوست. “جایگزین این است که شما فقط اجازه دهید این کار ادامه پیدا کند. لازم نیست فقط درباره اتفاقاتی که برای اوکراین رخ می دهد صحبت کنید، باید در مورد آن فریاد بزنید.