به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
«المحمد جاوید، صاحب غرفه بازار ویکفیلد، گفت: abour قطعاً اکنون به زودی بازگشته است. او پس از آمدن به منطقه از پاکستان در سن 16 سالگی، چهار دهه گذشته را صرف مشاهده زندگی در مرکز شهر از نقطه شلوغ خیابان خود کرده است.
من طلوع و سقوط این شهر را دیدهام، مردم محلی را میشناسم، و به شما میگویم – محافظهکاران از استقبال خود پیشی گرفتند.»
جاوید گفت که او به اندازه بسیاری از مشتریان و دیگر غرفهدارانش از محافظهکاران انتقاد نمیکند، اما پس از اینکه عمران احمد خان، نماینده محلی حزب محافظهکار، این هفته به اتهام تعرض به یک پسر 15 ساله محکوم شد، هرگز به آنها رأی نمیدهد. در سال 2008. جاوید گفت: «این تکان دهنده و وحشتناک است. سیاست خارجی غیرانسانی را به آن اضافه کنید – اعلامیه که پناهجویان برای رسیدگی به رواندا فرستاده خواهند شد – و شما یک حزب کاملاً غیرقابل اعتماد دارید.
مانند بسیاری از ساکنان ویکفیلد، احساسات او در مورد نماینده سابق پارلمان به یک بی اعتمادی و سرخوردگی کلی نسبت به صاحبان قدرت گره خورده است.
پس از استعفای احمدخان، مبارزه برای کرسی دیوار قرمز حاشیه ای در جریان است. این یک آزمون مهم برای رهبری کیر استارمر خواهد بود، که امکان اولین پیروزی حزب محافظهکار در انتخابات حزب کارگر در یک دهه گذشته را ارائه میدهد و نشانهای از نحوه وزش باد قبل از انتخابات محلی ماه می است.
تونی موری، رایدهنده مادام العمر حزب کارگر که در ویکفیلد بزرگ شده بود، زمانی که جرمی کوربین رهبر حزب شد، عضویت خود را رها کرد و به محافظهکاران رأی داد. حالا او می گوید که به حزب کارگر بازخواهد گشت.
او گفت: «برای من، پارتی گیت این کار را کرد. من یکی را در طول همهگیری از دست دادم و نمیتوانم استاندارد دوگانهای را که محافظهکاران نشان دادهاند، رعایت کنم. من خیلی ناامید هستم.»
کلیف و لیزا رایت در ناامیدی موری سهیم هستند، اما احساس میکنند که حزب کارگر نمیتواند به چالشهای اقتصادی منطقهای که با آن مواجه است رسیدگی کند. «شهرک به شدت نیاز به تغییر و بازسازی دارد. ما فکر می کنیم که اخبار احمدخان قطعاً احساسات را به سمت چپ سوق خواهد داد، اما شخصاً به محافظه کاران خواهیم چسبید. اجازه ندهیم یک سیب بد کل بشکه را خراب کند.»
دختر آنها، دانیل رایت، که در ویکفیلد بزرگ شد و دانشجوی دندانپزشکی در دانشگاه نیوکاسل است، به شدت مخالف بود و سیاست خارجی حزب گیت و پریتی پاتل را دلایل اصلی ذکر کرد. محافظهکاران قوانین کووید را به سخره گرفتند. آن عکسهای جانسون و کو در حال معاشرت در وسط قرنطینه یک چاقوی واقعی برای بقیه بود.»
در مورد قرارداد پاتل و رواندا، او چگونه میتواند اینقدر ریاکار باشد که قوانینی را وضع کند که مانع از حضور خانوادهاش در بریتانیا شود؟
با قدم زدن در ویکفیلد، واضح است که این مکانی است که پس از دههها افول پسا صنعتی تلاش میکند خود را دوباره تعریف کند. میخانهها و کلوپهای اجتماعی در کنار شعبههای جدید اچ اند ام و زارا در حال حرکت هستند. فروشگاهها و بوتیکهای مواد غذایی صنعتگر در میان انبارهای فرسوده ظاهر میشوند.
مایکل گراهام، مشاور کارگری ویکفیلد وست، معتقد است که این تنش فرصتی واقعی برای منطقه ایجاد می کند. او گفت: «ویکفیلد در بهترین بخش از یک سال بدون نماینده مجلس بوده است، زیرا احمدخان با اقدامات قانونی روبرو شده است. و در پاسخ، مردم آن دور هم جمع شدند. آنها برای شهر خود بهتر می خواهند.
«پس از محکومیت احمدخان، باید چند سؤال جدی مطرح شود. و در رابطه با طرح رواندا، من امروز صبح چند ایمیل از طرف رای دهندگان دریافت کرده ام که این تصمیم را “بیهوده و بی رحمانه” توصیف کرده اند.
حزب کارگر از دهه 1930 تا زمان پیروزی خان در انتخابات عمومی 2019، ویکفیلد را در دست داشت و گراهام معتقد است که تغییر به راست به این دلیل اتفاق افتاده است که مردم احساس نمیکنند شنیده میشوند، اما او نسبت به شانس حزب کارگر برای پیروزی در انتخابات خوشبین است. بدون رهبری کوربین و پس از برگزیت، در میان بحران هزینه های زندگی، او استدلال می کند که ویکفیلد “بسیار قابل پیروزی است”.
او گفت: «بحران هزینه زندگی یک مسئله مهم برای مردم حوزه انتخابیه من است. «تخفیف های مالیاتی نمادین کافی نیست. دیروز به بانک مواد غذایی رفتم و افرادی بودند که تا به حال پا به بانک مواد غذایی نگذاشته بودند و فکر نمی کردند مجبور شوند. ویکفیلد لیاقت بهتری را دارد.”
گراهام داستانهایی از رایدهندگانی را به اشتراک گذاشت که از تصمیمهایی که محافظهکاران در هفتهها و ماههای اخیر گرفتهاند خشمگین بودهاند، و اصرار دارد که این تصمیمها حتی سرسختترین رایدهندگان محافظهکار مادامالعمر را در مورد انتخاب راهی برای رأی دادن ناامید کرده است.
در گوشه ای آرام از مرکز شهر، هوارد و لیندا گرین اسمیت به نظر می رسد حال و هوای ویکفیلد را خلاصه می کنند: «این یک شهر کارگری است، مملو از مردم کارگر. در روز انتخابات، همه چیز برای بازی کردن است.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.