جدایی غم انگیز اما اجتناب ناپذیر جو روت انگلیس را با شکاف های بزرگ در صدر می گذارد | تیم کریکت انگلیس

تیدر اینجا هفت هفته باقی مانده است تا اولین تست در برابر نیوزیلند در لردز و کریکت انگلیسی بدون صندلی دائمی، مدیر عامل کریکت مردان، سرمربی، انتخابگر و اکنون کاپیتان باشد. ممکن است در روزهای آینده اوضاع به سرعت در جبهه مدیر عامل شروع به حرکت کند، اما همچنان خلاء رهبری قابل توجهی است.

تصمیم جو روت برای کناره گیری در روز جمعه خوب بسیار شبیه تصمیم آلستر کوک پنج سال پیش بود. مسابقه ای برگزار شد و در نهایت متوجه شد که صدای تازه ای در رختکن لازم است. به طور مشابه، این خبر از طریق کانال‌های رسمی پخش شد، علی‌رغم اینکه هر دو نفر آن را از قبل با هم تیمی‌های خود به اشتراک گذاشته بودند، با عدم افشای اطلاعاتی که نشان می‌دهد آنها در چه زمینه‌ای نگهداری می‌شوند.

همچنین، مانند کوک، یک تمایل اعلام شده از طرف Root وجود داشت که همچنان همه چیز را به هدف بدهد. این بازیکن 31 ساله ممکن است به عنوان یک رهبر و یک تاکتیکی کاستی هایی داشته باشد، در تمام این مدت با یک استخر استعداد کار می کرد که به دلیل هجوم کریکت انگلیسی به سمت فرمت های توپ سفید و در طول یک بیماری همه گیر جهانی کاهش یافته بود. اما فرم شخصی او در 12 ماه گذشته آسمانی بوده است و فقدان نفس او به حدی است که جانشین او – به احتمال زیاد بن استوکس – یک بازیکن ارشد فداکار و قابل اعتماد در رده‌ها خواهد داشت که بعید به نظر می‌رسد که بخواهد یا ایجاد اختلال کند.

زمان خروج روت در پایان هفته ای است که در آن با نامزدهای مدیر شغل کریکت مردان مصاحبه شد. راب کی به دنبال گزینه محتمل است که مارکوس نورث از دورهام به دلایل خانوادگی کناره گیری کرده است. اندرو استراوس این روند را رهبری می کند و از آن دسته افرادی است که همه چیز را محکم نگه می دارد – او در سال 2015 زمانی که جیسون گیلسپی به شدت مورد توجه قرار گرفت تا سرمربی شود، غافلگیر شد، تنها برای اینکه ترور بایلیس از آبی ها بیرون بیاید – اما مذاکرات با کی در حال انجام است. اعتقاد بر این است که در مرحله پیشرفته است.

آیا روت می‌دانست که باد اینجا از کجا می‌وزد؟ مطمئناً کی، در نقش خود به عنوان یک کارشناس Sky، پس از پیروزی 4-0 تیم در استرالیا، از رهبری خود انتقاد کرد، اشتباهات استراتژیک تیم و “ذهنیت منفی” را به کاپیتان نشان داد و از او پرسید که چگونه از یک جدایی که اشلی دیده بود جان سالم به در برده است. گیلز، کریس سیلوروود و گراهام تورپ حذف شدند. با ایفای نقش و ارزیابی دقیق‌تر چشم‌انداز، نظرات می‌توانند تغییر کنند، اما این یک ارزیابی مشکل بود که از آن به عقب برگردیم.

ممکن است به زودی نور بیشتری در این مورد روشن شود، اما صحبت از هم تیمی ها این است که روت تصمیم را صرفاً بر اساس شرایط خود گرفته است. در پایان شکست 1-0 اخیر در دریای کارائیب، و در حالی که آدرنالین هنوز بالا می رود، او دوباره بر “اشتیاق” خود برای ادامه نقش تاکید کرد و از “گام های بزرگ رو به جلو” در این سفر صحبت کرد. واضح است که زمان زیادی از زودپز – و نیاز به همیشه مثبت فکر کردن و صحبت کردن – برای رسیدن به یک نتیجه منطقی تر طول کشید.

با توجه به ماهیت شکست 10 ویکتی در گرانادا در ماه گذشته، دیدن نتیجه دیگری سخت بود، زیرا پس از Ashes، فقط یک برد سری می توانست از این نتیجه جلوگیری کند. در عوض، یکی از تصاویر ماندگار، روت در بالکن در سنت جورج بود، با دستانی که چهره ای جن زده را پوشانده بود، پس از اینکه بن فوکس به طور نادانسته در طی سقوط تعیین کننده در روز سوم از بین رفت. او که آن صبح را کاملاً ناتوان گذرانده بود تا مانع از تبدیل شدن بازی توسط جاشوا داسیلوا در قرن بیستم به نفع هند غربی شود، او مانند کاپیتانی بی فکر به نظر می رسید.

نه اینکه همه چیز بد بود. رویای کاپیتان برنده شدن خاکستر ممکن است در ملبورن توسط یک جلاد غیرمحتمل در اسکات بولاند تبخیر شده باشد، اما بردهای خارج از خانه در سریلانکا (دوبار) و آفریقای جنوبی و همچنین فرم قدرتمند خانگی تا تابستان گذشته به این معنی است که روت نباید با یک برد از 17 تست آخرش که مسئولش بود، لعنت می‌شود. آن پیروزی انفرادی مقابل هند در هدینگلی در آگوست گذشته نیز یک رکورد 27 در این کار بود (حتی اگر این نیز به زمان انجام سرویس مربوط باشد و تنها یک شکست بیشتر از تعداد شکست ها باشد). در مجموع، او سفیری غیرقابل استیضاح برای بازی انگلیس بوده است.

اما همه‌گیری یک برنامه بسیار چالش برانگیز ایجاد کرد و همچنین این حس وجود داشت که هر چقدر هم که خفاش روت بدرخشد، تیم‌های او فاقد هر گونه هویت معناداری هستند. شاید ایجاد این امر به موازات اوورهای محدود Eoin Morgan سخت بود – مجموعه‌ای با چنین فلسفه تعریف‌شده‌ای که حتی زمانی که 16 بازیکن در تابستان گذشته در اثر شیوع کووید از دست رفتند، تغییر چندانی نکرده است – یا با توجه به کمبود بازیکنان با کیفیت تست که آمدند، به سادگی غیرممکن بود. از طریق سیستم

روت همچنین شخصیتی بود که از تعارض بیزار بود و اغلب تصمیم می گرفت به طور علنی مالک تصمیمات فریبنده نباشد، به طوری که هنوز نمی دانیم که آیا فراخوان اخیر برای کنار گذاشتن جیمی اندرسون و استوارت برود – استخراجی که مورگان در سال 2015 به طور سرسام آور انجام داد یا نه – چیزی بود که او کاملاً با آن موافق بود یا نه. با توجه به اینکه شخصیت ها به ندرت تغییر می کنند، او به یک مربی مستقیم در کنار خود نیاز داشت، اما در عوض دو تسهیل کننده دوست داشتنی مشابه در Bayliss و Silverwood داشت.

چه کسی قدم می گذارد؟ همه چیز به استوکس اشاره می کند، حتی اگر این بار سنگینی را بر دوش او به عنوان یک بازیکن همه کاره تمام فرمت بگذارد. جانی بیرستو تنها بازیکن دیگری در تیم است که جایگاهش را تضمین می‌کند، اما به ندرت به عنوان ماده کاپیتانی نام برده می‌شود، در حالی که صحبت از برود خالی از لطف نیست، اما با در نظر گرفتن یک تابستان از هفت مسابقه آزمایشی که همه بازیکنان را به چالش می‌کشد، از بین می‌رود. آنهایی که به 30 سالگی رسیده اند. شاید باید معین علی را از بازنشستگی آزمایشی کنار گذاشت و مانند ری ایلینگ‌ورث امروزی از شماره 7 به کاپیتان بازگشت.

در واقع، تغییر در رهبری کریکت انگلیسی باید با موقعیت صندلی شروع شود و سپس از آنجا به سمت پایین حرکت کند. اما اگر از سال ترسناکی که با انبوهی از اخراج ها به پایان رسید و اکنون استعفای روت چیزی آموخته باشیم، بدون توجه به اینکه چه کسی مسئول است، راه بهبودی طولانی خواهد بود.