مبارزه گروه های کارناوال ریو برای حق مهمانی قبل از جشن های رسمی | ریودوژانیرو

برخی از گرامی‌ترین گروه‌های کارناوال خیابانی ریو می‌گویند که در آستانه برگزاری اولین جشن‌های رسمی شهر از زمان شروع همه‌گیری ویروس کرونا، برای حق برگزاری جشن می‌جنگند.

مدارس سامبای شهرت جهانی ریو هفته آینده برای اولین رژه خود در استادیوم سامبودرمو پس از بیش از دو سال به فعالیت بازخواهند گشت. اما مشتاقان کارناوال پشت صدهابلوک ها“- گروه های موسیقی آشوب زده ای که در خیابان ها پرسه می زنند و سازهای برنجی و مشروب الکلی را در دست گرفته اند – خشمگین هستند که مجوز تجمع را دریافت نکرده اند.

نوع Omicron برنامه های کارناوال پیش از عصمت امسال را که باید در اواخر فوریه برگزار می شد، به هم زد. اما در حالی که مسابقه سامبودرومو برای آخر هفته آینده دوباره ترتیب داده شد – و اغلب شیندینگ های خصوصی گران قیمت نیز برگزار می شود – مقامات ادعا می کنند که زمان کافی برای آماده شدن برای بلوک های آزاد در فضای باز که صدها هزار نفر از مهمانان را به خود جذب می کند، کافی نبود.

بیش از 120 بلوک در این هفته در بیانیه‌ای که در آن اعلام شد: «خیابان‌ها متعلق به مردم است و ما آزادیم که صحبت کنیم»، حاشیه‌نشینی خود را محکوم کردند.

“عشق نشینان متحد شوید!” بر این بیانیه تاکید کرد که امضاکنندگان آن شامل گروه هایی مانند سوگی کاپیباراس و بلیکوز نیکرز بودند.

صدها تن از فعالان کارناوال که با زرق و برق آغشته شده بودند چهارشنبه شب در مرکز شهر ریو در اعتراض به آنچه که ضربه چکشی به اقتصاد محلی و یکی از مهم ترین گنجینه های فرهنگی برزیل می خواندند اعتراض کردند.

کیکو هورتا، بنیانگذار یکی از شناخته‌شده‌ترین بلوک‌های ریو، Cordão do Boitatá، شکایت کرد: «شهرداری کارناوال خیابانی را رها کرده است.

“با عقل جور در نمی آید. کارناوال خیابانی – همراه با [Sambódromo] کارناوال – مهم ترین جشنواره شهر است. ارزش نمادین، فرهنگی و اقتصادی فوق العاده ای دارد. هورتا افزود که صرفاً منع آن پوچ است.

Telma Neves، رئیس سامبا bloco Engata no Centro (زوج مرکز شهر)، به همراه مادر 83 ساله اش جورجینا که از شش سالگی کارناوالی را از دست نداده بود به دمو پیوست. نئوس، 58 ساله، شکایت کرد: «دو سال گذشته را در سکوت گذرانده‌ایم، نتوانستیم کاری انجام دهیم. “ما برای حق کارناوال خود درخواست می کنیم.”

رالی روز چهارشنبه تصویری از دنیای عجیب و شگفت‌انگیز کارناوال خیابانی ریو را ارائه داد، زیرا باکانی‌ها در تمام سنین و از هر طبقه اجتماعی با پوشیدن لباس‌های سرگیجه‌آور – یا در برخی موارد تقریباً بدون لباس – در شهر می‌رقصیدند.

مردی با لباس یک دروگر در حالی که یک اسباب‌بازی مینیون و یک سرنگ وانمود می‌کرد، آمد – انتقادی سیاسی از پاسخ انکارگرایانه رئیس جمهور ژایر بولسونارو به کووید. سایر اجراکنندگان روی پایه‌های چوبی سامبا می‌کردند یا پرچم‌های بلوک‌های نژادی خود از جمله Bésame Mucho (مرا با بوسه‌ها بپوشان) و Bloco das Trepadeiras (Botanical Bonking) را حمل می‌کردند.

Claudio Manhães، یک تکنسین اشعه ایکس 43 ساله، به نمایندگی از گروه خود – که توسط گروهی از متخصصان رادیولوژی عاشق سامبا تأسیس شده بود و به نام Te Vejo Por Dentro یا I Can See Your Insides نامیده می شد، آمد. Manhães با نشان دادن عکس‌هایی از تی‌شرت‌های سبز رنگ که بلوکوی خود برای جشنی که دیگر برگزار نمی‌شود چاپ کرده بود، گفت: «ما فکر می‌کردیم کارناوال امسال یک کارناوال فوق‌العاده مانند سال 1919 پس از آنفولانزای اسپانیایی باشد.

این غم انگیز است. انتظارات زیادی وجود داشت.» Manhães آهی کشید. “عشاق نشینان آن لحظه شادی را می خواستند – و حتی بیشتر از حد معمول به دلیل همه گیری کووید.”

frevo و بایائو، گفت که ناکامی دولت در حمایت از کارناوال آزاد و در فضای باز ریو ماهیت دموکراتیک هرزگی را تضعیف کرد.

روزنامه‌نگار متولد آمازون که به یاد داشت زمانی که با خانواده‌اش به ریو نقل مکان کرد، عاشق کارناوال شد، گفت: «کارناوال ما مشارکتی است… مکانی که اگر پول دارید می‌توانید در آن تفریح ​​کنید و اگر ندارید لذت ببرید. به عنوان یک کودک.

من کارناوال زندگی می کنم و کارناوال نفس می کشم. من تمام سال را به فکر کارناوال می گذرانم. “این نشان دهنده آزادی است. این نشان دهنده این است که بتوانید زندگی روزمره، مشکلات، خواسته ها و نگرانی های خود را فراموش کنید.”

تارسیزیو موتا، یکی از اعضای چپ‌گرا که از رفتار دولت با بلوک‌ها انتقاد کرده است، این سوال را مطرح کرد که آیا شهردار ریو می‌خواست خود را «دشمن کارناوال» معرفی کند. شهرداری حق دارد از مدارس سامبا حمایت کند … اما چرا آنها همین کار را برای کارناوال خیابانی انجام نداده اند؟ موتا پرسید و مقامات را متهم کرد که ساکنان را از حق قانونی خود برای کارناوال محروم کرده اند.

با افزایش اعتراضات روز چهارشنبه، خوارس سانتوس، رئیس گروه LGBTQ+ Banda das Quengas (باند فلوزی ها)، خاطرات کارناوال های گذشته را یادآوری کرد، زمانی که جمعیت عظیمی از عرق به سیستم صوتی بلوکو او در میدان کروز ورملها برای شنیدن آثار کلاسیک برزیلی حمله کردند – و سرود اجباری I Will Survive!

سانتوس که رنگین کمانش را متاسف کرد، در سال 2022 گلوریا گینور وجود نخواهد داشت. جلیقه نام گروه و کارتون یک رقصنده مرد عضلانی را در یک بند قرمز کوچک قرمز نشان می داد. “امسال ما ساکت شده ایم.”