دموکرات‌ها با ورود یک حماسه مرزی به فصل جدیدی با سؤالات سختی روبرو می‌شوند

دولت بایدن با پیامدهای سیاسی پایان عنوان 42 دست و پنجه نرم می کند، سیاستی که در دوران همه گیر در دوران دولت ترامپ ایجاد شد و اکثر مهاجران را از مرز دور کرد. من با Zolan Kanno-Youngs و Michael D. Shear صحبت کردم که اخیراً در مورد اختلافات دولت در مورد سیاست مهاجرت گزارش دادند.

گفتگوی ما برای طولانی بودن و وضوح ویرایش شده است.

لیا عسکرینام: چرا با بیان کمی در مورد عنوان 42 شروع نمی کنید. چرا در حال حاضر اینقدر در مورد آن می شنویم؟

عنوان 42 یک اقدام بهداشت عمومی است که دولت ترامپ – و در واقع فکر نمی‌کنم درباره آن به اندازه کافی صحبت شود – سعی کرد قبل از همه‌گیری در تلاش برای دور کردن سریع مهاجران، آن را اجرا کند. ما اکنون آن را به عنوان یک سیاست مرزی می دانیم که دولت بایدن برای دور زدن بیشتر پناهجویان به آن تکیه کرده است.

مایکل دی. شیر: درست است – من فکر می کنم خوانندگان تایمز به یاد خواهند آورد که رئیس جمهور دونالد ترامپ و استفان میلر، معمار برنامه مهاجرتی او، همیشه به دنبال راه هایی برای محدود کردن مهاجرت بودند.

و بنابراین آنها این ماده را در قوانین بهداشت عمومی یافتند که به آنها اجازه می داد بگویند: “بیایید مردم را از شانس درخواست پناهندگی به دلایل بهداشت عمومی محروم کنیم”، اساساً برای جلوگیری از بیماری از کشور. آنها سعی کردند آن را قبل از همه‌گیری ایجاد کنند و موفق نشدند، اما وقتی همه‌گیری شروع شد، استفاده از آن برای آنها یک چیز کاملاً طبیعی بود.

و بسیاری از حامیان مهاجرت بودند که معتقد بودند، در حالی که آشکارا یک بیماری همه گیر وجود دارد، اما اهداف واقعی در پشت سر گذاشتن آن توسط دولت ترامپ، انگیزه های تیره تری بود که قصد داشت مهاجرانی را که ترامپ به شدت از آنها انتقاد کرده بود، از کشور دور نگه دارد. و از قانون بهداشت عمومی به عنوان بهانه استفاده کنیم.

کانو-جوانز: بایدن اغلب برای جدا شدن از سیاست‌های مرزی محدودکننده دولت ترامپ فعالیت می‌کرد. این یکی از سیاست‌هایی بود که او در طول مبارزات انتخاباتی چندان به آن اشاره نکرد. دولت تا این ماه به این سیاست متکی بوده است، زمانی که اعلام کرد در 23 می آن را لغو خواهد کرد.

عسکرینام: چگونه اجرا می شود؟ این یک اقدام اداری نیست، درست است؟

SHEAR: عنوان 42 بخش بزرگی از قانون ایالات متحده است که شامل ده ها هزار صفحه مقررات و قوانین فدرال است. بخش مربوط به عنوان 42 بخش بهداشت عمومی آن است.

در مقطعی، کنگره مجموعه‌ای از قوانین را تصویب کرد که اساساً توانایی محدود کردن ورود به ایالات متحده را به مدیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری تفویض می‌کند، زمانی که مدیر آژانس تشخیص می‌دهد که وضعیت اضطراری بهداشت عمومی با اجازه دادن به افراد بدتر می‌شود. کشور.

سپس بقیه دولت، از جمله افسران گشت مرزی، برای اجرای آن وارد عمل می شوند. این یک قدرت بسیار گسترده است که بارها از آن استفاده شده است.

کانو-جوانز: به عنوان مثال، زمانی که من در سال 2019 به مرز رفتم، خانواده ای از پناهجویان در خاک ایالات متحده قدم می گذاشتند و ماموران مرزبانی اساساً آنها را بازداشت می کردند. این خانواده ممکن است روزهای متوالی در بازداشتگاه باشند تا اینکه در نهایت به کشور آزاد شوند یا به اداره مهاجرت و گمرک منتقل شوند.

با عنوان 42، دولت اساساً این افراد را دور می کند. برخی ممکن است برای مدتی مورد بازجویی قرار گیرند، و این بحث شده است که تا چه حد می‌توانند از دفاع خود دفاع کنند، اما در بیشتر موارد، آنها را برگردانده و به جنوب بازمی‌گردند.

عسکرینام: هر دوی شما از طول عمر عنوان 42 گزارش داده اید، شکستن خبر اصلی که ترامپ به آن استناد می‌کرد و در دوران ترامپ و بایدن درباره سیاست‌های مرزی می‌نوشت. پوشش آن مسیر چگونه بوده است؟

SHEAR: این یک قوس واقعا جالب بود. اگر به ابتدا برگردید، شک و ظن بسیار زیادی در مورد اینکه چرا دولت ترامپ این کار را انجام می دهد وجود داشت. این در همان ابتدای همه‌گیری بود، و مقایسه‌های زیادی با روزهای اولیه دولت ترامپ انجام شد، زمانی که او ممنوعیت سفر را برای افرادی که از چندین کشور عمدتا مسلمان می‌آمدند اعمال کرد.

به سرعت به دوره میانی، با روی کار آمدن بایدن و همه‌گیری هنوز در جریان بود، و بحث‌های بیشتری وجود داشت. بسیاری از مردم، از جمله مقامات دولتی، نگاهی دوباره به موضوع عنوان 42 انداختند و گفتند، “می دانید، این دیوانگی نیست.” وقتی نسخه دلتا و نوع Omicron را دارید، احمقانه نیست که فکر کنید برای دور نگه داشتن افراد محدودیت هایی دارید. بدیهی است که مخالفانی وجود داشتند، برخی از آنها به شدت مخالف بودند.

و اکنون به دایره کامل رسیده‌ایم، جایی که شاید همه‌گیری در حال کاهش است و افراد زیادی واکسینه شده‌اند. مردم دوباره می پرسند: چگونه به افرادی از جاهای دیگر دنیا اجازه ورود می دهید، اما منطق عنوان 42 را حفظ می کنید و می گویید ما به افرادی که پیاده از مرز عبور می کنند اجازه ورود نمی دهیم؟

کانو-جوانز: مایک، کنجکاو هستم که شما چه فکر می کنید. آیا هیچ سیاست مهاجرتی وجود داشت که – اگر معیار موفقیت شما کاهش گذرگاه های مرزی و چرخش پناهجویان باشد – به طور موثرتر از عنوان 42 به هدف خود دست یابد؟

SHEAR: نکته ای که در مورد عنوان 42 وجود دارد این است که صریح ترین سیاست همه یا هیچ است. بیشتر تلاش‌های دیگر دولت ترامپ، تغییرات سیاستی پیچیده‌ای بود که دارای پیچیدگی‌های قانونی زیادی بود.

عنوان 42 بسیار سیاه یا سفیدتر است. به طور کلی، نمی گوید که شما باید این نوع مهاجر یا آن نوع مهاجر باشید یا از این کشور یا آن کشور آمده باشید یا از این بترسید یا از آن نترسید. این فقط می گوید که ما به هیچ کس اجازه ورود نخواهیم داد. دولت ترامپ در نهایت روشی را پیدا کرد که نمی توان آن را در دادگاه رد کرد.

کانو-جوانز: این امر باعث می‌شود که دولت بایدن از آن استقبال کند، گیج‌کننده‌تر. لزوماً تعجب آور نیست که یک دولت دموکرات به بازدارندگی یا محدودیت متمایل شود. اما با توجه به اینکه این سیاست چقدر صریح بود، تعجب آور است، به ویژه پس از ماه ها انتقاد دموکرات ها از دولت ترامپ به دلیل پذیرش سیاست هایی که مهاجران را در معرض خشونت، حمله و آدم ربایی در جنوب مرز قرار می داد.

همچنین شایان ذکر است که توانایی عنوان 42 برای کاهش گذرگاه‌های مرزی با فشار برگشتی مواجه شده است. قبلاً مهاجران برای مدت طولانی در بازداشت به سر می‌بردند، در حالی که منتظر درخواست حفاظت بودند، اما استفاده از این قانون برای دور کردن سریع آنها تأثیر ناخواسته‌ای داشت که فرصت بیشتری برای عبور غیرقانونی از مرز برای آنها فراهم می‌کرد. بسیاری از مهاجران در مرز در سال های اخیر بارها عبور کرده اند.

شما شاهد یک نوسان واقعی در اینجا هستید، جایی که نه تنها دموکرات‌های میانه‌رو، بلکه حتی فردی مانند بتو اورورک، منتقد اصلی سیاست‌های مهاجرتی دولت ترامپ، توجه خود را به دولت بایدن به دلیل عدم آمادگی معطوف کرده‌اند. این یک باتلاق سیاسی برای دموکرات ها است.

عسکرینام: پس داستان عنوان 42 در مورد چالش هایی که سیاستمداران در سیاست مهاجرت با آن روبرو هستند، چه چیزی را نشان می دهد؟

کانو-جوانز: من فکر می‌کنم آنچه عنوان 42 نشان می‌دهد و مایک و من از منابع خود می‌شنویم، این است که می‌دانستیم دولت ترامپ چه می‌خواهد: مردم را بیرون کنید، از بازدارندگی حداکثر استفاده کنید – حتی اگر به ظلم منجر شود. – برای دور نگه داشتن مردم از کشور

در حالی که دولت ترامپ کاملاً واضح بود که کجا ایستاده است، من مطمئن نیستم که دموکرات‌ها دقیقاً بدانند در کجای مرز ایستاده‌اند. مبارزات انتخاباتی علیه سیاست های ترامپ یک چیز بود. زمانی که وارد دفتر می شوید بسیار سخت تر می شود و باید موقعیتی برای خود داشته باشید.

SHEAR: آره با همه اینا موافقم عنوان 42 بر آنچه که برای مدت طولانی مشکل بوده است تأکید می کند: این نه تنها یافتن راه حل است – که به اندازه کافی سخت است – بلکه تعیین می کند که واقعاً فکر می کنید مشکل چیست.

ترامپ و متحدانش مشکل را یک گونه تعریف کردند. یکی از طرف دموکرات ممکن است مشکل را به عنوان فقدان توانایی برای ارائه سریع پاسخ به پناهجو در مورد اینکه آیا باید اجازه اقامت دائم در ایالات متحده را داشته باشد یا خیر، تعریف کند.

با این حال، شخص دیگری ممکن است بگوید ما باید تصمیم بگیریم: آیا می‌خواهیم به مردم اجازه ورود بدهیم؟ و اگر چنین است، بیایید بفهمیم که چه نوع فردی شایسته حضور در اینجاست. آیا ما می خواهیم کسی وارد کشور شود که از آزار و شکنجه سیاسی فرار می کند؟ آره. در مورد کسی که از خشونت گروهی می گریزد چطور؟ در مورد کسی که از فقر می گریزد چطور؟ در مورد کسی که از تجاوزات جنسی می گریزد چطور؟

تا زمانی که کشور واقعاً با همه اینها دست و پنجه نرم کند، همچنان در مرزها آشفته خواهد بود.

چه بخوانیم

– لیا (بلیک در تعطیلات است)

آیا چیزی وجود دارد که فکر می کنید ما گم کرده ایم؟ چیزی که می خواهید بیشتر از آن ببینید؟ ما از اینکه ازت خبر داشته باشیم خوشحال میشویم. به ما ایمیل بزنید onpolitics@nytimes.com.