گواردیولا دوباره زاغی بازی می کند در حالی که منچسترسیتی در رنج لذت می برد | شهر منچستر

Diego Simeone شروع به کف زدن کرد و هواداران اتلتیکو مادرید چگونه پاسخ دادند. هنوز زمان برای بازی در بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در روز چهارشنبه مقابل منچسترسیتی در متروپولیتانو باقی مانده بود، 9 دقیقه اضافی هنوز تمام نشده است و همانطور که معلوم شد حتی بیشتر از آن نیز وجود داشت.

مدیر اتلتیکو بعداً توضیح داد که تشویق او برای هوادارانی بود که دیواری از سر و صدا در هنگام تساوی درست کرده بودند و پس‌زمینه‌ای دلخراش برای یک موقعیت پرمخاطب بود. اما چرا او اینقدر زود با آن رفت؟

شاید او متوجه شد که بازی تمام شده است، 0-0 شکست ناپذیر، سیتی مطمئناً به لطف گل بازی اول کوین دی بروین به پیش می رود. و بنابراین کمی شبیه دست دادن یک مدیر با شماره مقابل خود قبل از به صدا درآمدن سوت پایان بود. یک حرکت ورزشی، چیزی برای خلق یک لحظه.

آیا سیمئونه واقعاً فکر می کرد تمام شده است؟ یا این یک ترفند برای ایجاد انرژی برای آخرین فشار بود که اتلتیکو آن را مدیریت کرد؟ در دقیقه 13 وقت تلف شده، آنخل کورئا، بازیکن تعویضی، توپ را به گل تبدیل کرد و با یک سیو هوشمند ادرسون، او را از دست داد. اتلتیکو خیلی نزدیک بود.

اما هر چه سیمئونه همچنان به کف زدن ادامه می داد و جمعیت به دنبال او می آمدند، خواندن جایگزین بیشتر خود را نشان می داد. سیمئونه مانند همه سرخپوشان و سفیدپوشان، از ناامیدی تیمش از ناتوانی تیمش در استفاده از برتری در نیمه دوم و تلاش سیتی برای اتلاف وقت – بازی کردن، غوغا کردن، نیاز به درمان، ناامید بود.

یک جریان زیرین طوفانی وجود داشت. تبریک می گویم برای این برنده شدن. همانطور که اتلتیکو ممکن است انجام دهد. آیا قرار نیست سیتی بهتر و خالص تر باشد؟

سیمئونه آن را انکار خواهد کرد. همانطور که پپ گواردیولا انتقاد از سیمئونه و اتلتیکو را پس از بازی رفت تکذیب کرده و خواهد کرد. سرمربی سیتی گفته بود که “از دوران ماقبل تاریخ” سخت بوده است که با تیمی که با دو خط پنج تایی دفاع عمیق می کند، روبرو شویم.

بسیاری از مردم مادرید این را به عنوان یک کنجکاوی تفسیر کردند، اما گواردیولا معتقد بود که او به سادگی از اتلتیکو به عنوان استاد این رویکرد تمجید می کند. لبخند زدن یا کف زدن در هنگام ضربه زدن کشتن با مهربانی موضوع دیدار قهرمانان اسپانیا و انگلیس بوده است.

خواندن سوم از رفتار سیمئونه در زمان توقف، بعیدترین بود. آیا این تحسین ناخوشایند برای سیتی بود؟ در نهایت شما یاد گرفته اید که چگونه یک نتیجه را ببندید. گواردیولا در روزهای گذشته به عنوان یک زاغی انتخاب شده است. او مانند لیورپول مقابل لیورپول در بازی 2-2 لیگ برتر در روز یکشنبه بازی کرد و از توپ‌های بلند و سریع در کانال‌ها استفاده کرد. حالا او مانند اتلتیکو مقابل اتلتیکو بازی کرده بود.

گواردیولا پس از بازی با لیورپول گفت: “من سعی می کنم از بهترین تیم ها تقلید کنم و یاد بگیرم.” این لحنی است که برخی از رقبای او از جمله سیمئونه را آزار می دهد.

سیمئونه پس از تساوی روز چهارشنبه گفت: “اغلب، کسانی که بسیار فصیح هستند، بسیار باهوش هستند و روشی برای تمجید از شما دارند.” اما آنهایی از ما که شاید کمتر فصاحت داشته باشیم احمق نیستیم.

از هر طرف که آن را برش می دادید، گواردیولا و سیتی زیر پوست سیمئونه و اتلتیکو رفته بودند. در یک سطح، شنیدن صدای ناله اتلتیکو در مورد استفاده سیتی از هنرهای تاریک، آخرین کلمه در قابلمه ها و کتری ها، خنده دار بود. اما جدی‌تر از آن، سیتی راهی برای گذراندن یکی از بزرگترین آزمون‌های فوتبال پیدا کرده بود – موفقیت در متروپولیتانو – و این راهی جدید برای آنها بود، راهی که آنها را محکم‌تر به هم پیوند می‌داد، به‌ویژه پس از غوغای دسته جمعی که در سال 89 شعله‌ور شد. دقیقه

شیرینی در عمل گارد عقب نیمه دوم وجود داشت، در رنجی که توسط فیل فودن محصور شد. این مهاجم کتک خورده و خون آلود بود و سرش از دقیقه 12 پس از پاکسازی در یک چالش هوایی توسط فیلیپه پانسمان شد. اما او حاضر به گاو گویی نشد.

رودری از سیتی گفت: “ذهنیت رقابتی باورنکردنی”. ما در سال‌های گذشته از این نظر رشد زیادی داریم. ما باید به پیشرفت خود ادامه دهیم زیرا در بازی های بعدی چنین لحظاتی را تجربه خواهیم کرد. ما باید یک ذهنیت قوی داشته باشیم، با هم باشیم و هرگز تسلیم نشویم.»

این یک عملکرد ناقص سیتی باقی ماند. مانند نیمه دوم بازی کنند و به احتمال زیاد در نیمه نهایی به مصاف رئال مادرید خواهند رفت. عجیب بود که ببینیم سیتی چگونه نمی تواند هیچ نوع حرکت رو به جلو را به هم متصل کند. بسیاری از آن به پهلو بود یا به خاطر خود عبور می کرد. هنگامی که اتلتیکو وارد پرس آنها شد، سیتی نتوانست فضاها را ببیند. خفه شده بودند و به سختی می توانستند از نیمه راه عبور کنند.

سیتی متحمل خسارت های جانبی شد و دی بروین و کایل واکر مصدوم شدند. برنامه همچنان فشرده است و دور زدن با حریفی مانند اتلتیکو، همراه با تقاضای سفر به مادرید و بازگشت، به سختی آماده‌سازی ایده‌آل برای دیدار دیگری با لیورپول در روز شنبه – در نیمه نهایی جام حذفی در ومبلی است. هیچ کس در سیتی از دست نداده است که لیورپول توانست در بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بنفیکا در روز چهارشنبه به بازیکنان استراحت دهد که برای آنها کاملاً راحت بود.

اما سیتی به سومین مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیده است و یک قدم به جام مقدس برای اولین پیروزی در این رقابت ها نزدیک تر شده است. امید این است که هیجان آن و اینکه چگونه آن را به انجام رساندند، بتواند بر بدن ها و ذهن های بی نهایت غلبه کند.