دیمین داف اولین قدم جسورانه ای را برای مدیریت در پارک تولکا | فوتبال

تیدر اواخر هفته گذشته، زمانی که یکی از کارشناسان برجسته Sky Sports اصرار داشت که “بسیار مهم نیست” که او به ساندرلند بازنگشته تا حرفه مدیریتی را که بیش از یک دهه در پشتوانه بوده است، از سر بگیرد. هم تیمی های سابق بین المللی مسئولیت اولین بازی بزرگسالان او را بر عهده گرفتند. یک داستان بزرگ در زادگاهش ایرلند، تا حد زیادی زیر رادار در جاهای دیگر پرواز کرد.

هشت سال پس از اینکه دیمین داف پرده‌ای را بر روی حرفه‌اش در فوتبال انگلیس کشید، ممکن بود در حالی که از سمت “اشتباه” خط ارتباطی پایین می‌رفت، حکمت تصمیم خود را برای به عهده گرفتن نقش سرمربی در تیم شلبورن در لیگ ایرلند زیر سوال برد. با چنین تمایزی به عنوان بازیکنی برای بلکبرن روورز، چلسی، نیوکاسل یونایتد و فولام گشت زنی کرد. در محیطی که به سختی می توانست جذابیت کمتری داشته باشد، او زندگی جدید خود را به عنوان یک گاف در یک شب جمعه کثیف در حومه دوبلین درامکوندرا آغاز کرد، جایی که پارک تولکا از باد و باران تند می زد.

برای داف، این اولین حمله به مدیریت یک معامله بسیار بزرگ بود، مرد 42 ساله آشکارا اعتراف کرد که از احتمال تصاحب یک باشگاه معروف قدیمی دوبلین که در سال‌های اخیر روزهای سختی را پشت سر گذاشته است، وحشت زده است.

“من می ترسم؟ او در مراسم رونمایی خود در اوایل نوامبر به خبرنگاران گفته بود. «آیا احساس ناراحتی می کنم؟ کاملا. رفتن به نقش تیم اول شلز، آسان خواهد بود؟ نه. قراره راحت باشه؟ نه. اما تمرکز 24 ساعته به من می دهد که همان چیزی است که به آن نیاز دارم. وقتی من مثل اکثر مردم ذهن بیکار دارم، برای تو خوب نیست.»

داف که دو بار قهرمان لیگ برتر شده بود، در دوران بازی‌سازی که به دلیل حضور در رقبای بزرگ دوبلین شلبورن، شامروک روورز، 100 بار نماینده کشورش بود، از زمان بازنشستگی در نقش‌های مختلف مربیگری، ذهن خود را درگیر کرده بود. پشت صحنه در سلتیک و جمهوری ایرلند کار می‌کردند، و همچنین در روورز و باشگاه فعلی‌اش شلز، تیم‌های زیر سن قانونی را تغییر می‌داد.

به معنای واقعی کلمه شلاق نمی زد، اگرچه او چند سال پیش زمانی که برخی از والدین متهمان او در روورز از ماهیت طاقت فرسای یک رژیم آموزشی که فرزندانشان را در ساعت 6:30 صبح و جلسات دوگانه تا ساعت 6.30 صبح قرار می داد، خود را در یک نقطه آزار دیدند. پنج بار در هفته. داف زمانی که این موضوع در حین حضور به عنوان کارشناس در RTE مطرح شد، گفت: “من سلاخی می شوم، اما این یک ذهنیت دایناسور است.” “شما باید پنج بار در هفته تمرین کنید.” مهم‌تر اینکه بچه‌ها اهمیتی نمی‌دادند.

در حالی که شجره داف به عنوان یک بازیکن باید راه زیادی را برای متقاعد کردن اتهامات بزرگسالان او انجام دهد، بسیاری از آنها به صورت پاره وقت درآمد خود را با مشاغل دوم تکمیل می کنند تا به نوعی اخلاق کاری را بپذیرند که ممکن است حتی یک مدیر وظیفه را به بدنام مارسلو بیلسا بلاانچ کند. ، باشگاهی که آنها نمایندگی می کنند قادر به پرداخت هزینه های پرسنل اتاق پشتی و کمک های ریکاوری که همه باشگاه های لیگ برتر انگلیس بدیهی هستند، نخواهد بود.

فقط چند روز پیش، داف فاش کرد که وظایف مدیریتی او به یافتن محل اقامت و کار پاره وقت برای بسیاری از نیروهای جدیدش کشیده شده است، در حالی که دیگران را با ماشین خود برای اسکن به بیمارستان می برد. او بیش از سه ماه پس از شروع به کار گفت: «من یک روز را ندیده‌ام که یک سفر آسان و واضح داشته باشم. “همیشه مواردی وجود داشته که باید با آنها کنار بیایم. اغلب اوقات، بیش از یک تکه لعاب.»

داف یک نام آشنا که در لیگی کار می کند که در آن اکثر بازیکنان و مدیران معمولاً توسط عموم مردم خارج از درب ورودی خود شناخته نمی شوند. در دهه گذشته یویو در و خارج از لیگ برتر لیگ ایرلند.

در یک قرارداد دو ساله، اولویت فوری او حفظ آنها در لیگ برتر ایرلند است، حتی اگر او قبلاً قبول کرده باشد “شلز بازی های زیادی را در این فصل از دست خواهد داد”. اولین معکوس آنها، شکست 3-0 در خانه سنت پاتریک اتلتیک در مقابل 4100 تماشاگر، در حال حاضر روی تخته است.

داف یک متفکر عمیق و کمال گرا که بالاترین استانداردهای ممکن را از بازیکنانش در داخل و خارج از زمین می خواهد، ابتدا شغل شلز را رد کرد، زیرا در آن زمان به او پیشنهاد شد که در تعطیلات با خانواده خود در جنوب فرانسه از زندگی لذت می برد. و فکر همه دردسرهایی که ممکن است به همراه داشته باشد جذابیتی نداشت. چند روزی برای فکر کردن درباره تصمیمش وقت گذاشتند، او خیلی زود نظرش را تغییر داد.

علیرغم اینکه پس از یک حرفه بازی که در آن ده‌ها میلیون درآمد کسب کرد، از نظر مالی مطمئن بود، اما احساس می‌کرد که مجبور بود شجاعت اعتقادات را به نمایش بگذارد – اهمیت شجاعت و بیرون رفتن از منطقه آسایش خود – او به دو فرزند خود و افراد ضعیف موعظه می‌کرد. 17 سال او هر روز در شلبورن مربیگری می کرد.

او به خبرنگاران گفت: «من ته درخت هستم. من بهترین مربی لیگ نیستم. من خیلی چیزها برای اثبات دارم در اولین جلسه خود با تیم اول شلبورن، احتمالاً از قطعات ژوزه مورینیو مربوط به 20 سال پیش استفاده خواهم کرد. من هرگز تغییر نمی کنم. من هنوز پرانرژی و احساساتی هستم. بازیکنان به زودی یاد خواهند گرفت که من هرگز سعی نمی کنم چیزی باشم که نیستم.”

در حالی که یادگیری انجیل خوزه از 20 سال پیش احتمالاً برای بازیکنان شلبورن مفیدتر از آموزه هایی است که پرتغالی ها در سال های اخیر از آن حمایت کرده اند، داف اصرار دارد که “اگر یک بطری بی جا باشد، نمی گویم. من به اندازه کافی از باشگاه فوتبال شلبورن خسته شده ام. این نشان می دهد که او ممکن است در مورد نوع اشتباهات مدیریتی که نباید از روی کین، کاپیتان بین المللی سابق خود انجام دهد، یک یا دو قطعه را جذب کرده باشد.