TechScape: آیا صنعت بازی های ویدیویی هرگز با ردپای کربن خود مواجه خواهد شد؟ | بحران آب و هوا

وقتی یک شرکت سعی می کند ردپای کربن خود را کاهش دهد، تا کجا باید شبکه را پرتاب کند؟ آیا مسئولیت انتخاب مشتریان خود را دارد؟ اگر چیزی را بفروشد که اصلاً ردپای کربن نداشته باشد – تا زمانی که دوم استفاده شود؟

برای برخی از شرکت ها، با پول نقد، پاسخ به اندازه کافی آسان است. به عنوان مثال، مایکروسافت متعهد شده است تا سال 2030 کربن منفی شود و در نهایت تا سال 2050 تمام کربنی را که تا به حال منتشر کرده است از محیط حذف کند. در این حسابداری، حتی هزینه استفاده پایین دستی محصولات خود را نیز می پذیرد: اگر شما مایکروسافت با استفاده از یک ایکس باکس روی یک ژنراتور دیزلی یا شارژ یک Zune با استفاده از نیروی زغال سنگ، این انتشار گازهای گلخانه ای را جبران خواهد کرد.

اما برای دیگران، تصمیمات پیچیده تر است. صنعت بازی، به نوعی، با خالص ترین تقطیر این سوال روبرو است. این محصول یک محصول تفریحی تولید می کند که تقریباً به طور کامل در نرم افزار وجود دارد و بسته به تصمیمات سازنده می تواند به اندازه جوشاندن یک کتری یا به اندازه انرژی دادن به یک ساعت مچی برق مصرف کند. بنابراین، توسعه‌دهنده بازی‌های آگاه به آب و هوا بودن به چه معناست؟

این آخر هفته، مدتی را در رویداد WASD در لندن گذراندم، به امید یافتن پاسخ. تامارا آلیوت، مدیر اجرایی توسعه‌دهنده بازی Nerial – و یک مدیر سابق پایداری قبل از اینکه وارد بازی‌ها شود – اشاره می‌کند که راه‌های زیادی وجود دارد که یک توسعه‌دهنده می‌تواند قبل از اینکه حتی به نکات فلسفی پیچیده‌تر توجه کند، با ردپای آن مقابله کند.

او می‌گوید: «تأثیر بازی‌ها یکی از تأثیرات صنعت است، اما این تنها چیز نیست». “من فکر می کنم ما باید بپذیریم که یک زنجیره تامین بازی های ویدئویی و یک چرخه حیات سخت افزاری وجود دارد. عمر سخت‌افزار، انرژی و موادی که برای ساختن خود رایانه‌ها استفاده می‌شود، چیزی است که همه باید مسئولیت آن را بپذیرند.»

به گفته Graeme Struthers، یکی از بنیانگذاران Devolver، که قرار است Card Shark آینده Nerial را منتشر کند، در حسابداری کربن سنتی، احتمالاً بزرگترین هزینه برای یک استودیوی مستقل کوچک مانند Alliot سفر است. «بسیاری از شرکت‌ها روند تلاش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را طی می‌کنند و به این نتیجه می‌رسند که چون ناگهان تا حد زیادی از راه دور هستند، نمی‌توانند – و نباید – وارد زندگی هیچ کارمندی شوند و گفتن “شما باید یک جامپر بپوشید!” شما باید گرمایش را کم کنید! و به همین دلیل، سفر به رویدادهایی مانند [WASD] این بزرگترین قطعه پازل است.»

ماهی بزرگ، ماهی کوچک، جعبه مقوایی

برخی از توسعه دهندگان تغییرات عمده ای در مناطق تحت کنترل خود ایجاد کرده اند. Sports Interactive، توسعه‌دهنده Football Manager، دو سال پیش تصمیم گرفت که تغییری را که می‌خواهد در جهان ببیند، باشد و ارسال بازی در جعبه‌های پلاستیکی را به طور کامل متوقف کرد. مایلز جاکوبسون، مدیر اجرایی این شرکت، در آن زمان گفت: “ما در حال جایگزینی جعبه پلاستیکی که معمولاً در سراسر صنعت استفاده می شود با یک آستین مقوایی دروازه ای 100٪ بازیافت شده، ساخته شده از 100٪ الیاف بازیافتی، جایگزین می کنیم.” ما چاپ روی بسته بندی را به جوهر گیاهی و مبتنی بر آب با یک کتابچه راهنمای کاغذ بازیافتی در داخل آن تغییر داده ایم و موفق شده ایم که بسته بندی قابل بازیافت را برای بسته بندی بسته بندی و ایمن نگه داشتن آن در سفر تهیه کنیم.

دیگران این رویکرد را اتخاذ کرده‌اند که به‌عنوان یک صنعت فرهنگی، تأثیر بازی‌ها بر ذهن‌ها احتمالاً بسیار بیشتر از هر گونه تغییر کارایی در فضای اداری است. «به عنوان توسعه‌دهندگان بازی، کاری که می‌توانیم انجام دهیم این است که با سایر افراد، محیطی ایجاد کنیم که در آن تغییر اجتناب‌ناپذیر باشد. توماس رالینگ، از Auroch Digital مستقر در بریستول، در این رویداد گفت که تغییری که او امیدوار بود ایجاد کند با تغییر نگرش نسبت به رانندگی در حالت مستی نسل قبل مقایسه کرد.

اما در حین بازدید از این رویداد، از این که تعداد کمی از مردم حتی به این سؤال با عباراتی که من می‌گفتم فکر کرده بودند، شگفت‌زده شدم. پشت پاکت ریاضیات که من را به این رویداد برده بود احساس بدی داشت: یک رایانه شخصی بازی برتر، که یک بازی جدید را با بالاترین وفاداری گرافیکی ممکن اجرا می‌کند، حدود 1 کیلو وات انرژی مصرف می‌کند. تقریباً مانند یک کتری (الکتریسیته مورد نیاز مانیتور را در نظر نمی گیریم، و اجازه دهید حتی به مشکلات تخمین مصرف انرژی اجزای چندنفره هم نپردازیم). در مقابل، یک نینتندو سوییچ در حین انجام بازی مانند Breath of the Wild، فقط 10 وات انرژی مصرف می کند، تقریباً به اندازه یک لامپ کم نور.

این در واقع در مورد اخلاق در تولید بازی های ویدیویی است

صحبت در مورد اخلاق و تعهدات در اقدام اقلیمی همیشه دشوار است، و در هنگام بحث در مورد یک فعالیت اوقات فراغت که، صادقانه بگوییم، هیچ کس، این مشکل دوچندان است. نیاز دارد اصلا انجام دادن اما من نمی توانم به بسیاری از فعالیت های دیگر فکر کنم که در آن ردپای کربن می تواند صد برابر با تفاوت عملی بسیار کمی برای کاربر متفاوت باشد.

اگر بازی می‌کنید، احتمالاً وحی برای شما تفاوت چندانی ندارد. مگر اینکه زندگی بسیار بسیار عجیبی داشته باشید، الکتریسیته ای که توسط دستگاه بازی انتخابی شما استفاده می شود، کسری کوچک از ردپای شخصی شماست. (و اگر واقعاً در آن زندگی عجیب و غریب زندگی می کنید، صادقانه بگوییم، تصمیم شما برای تبدیل شدن به یک وگان بسته که در خانه ای کوچک که منحصراً توسط اگزوز دستگاه بازی بزرگ شما گرم می شود می نشیند، احتمالاً از نظر اخلاقی قابل ستایش است).

اما اگر بازی بسازید، مطمئن نیستم که بتوان به راحتی از این تفاوت چشم پوشی کرد. الدن رینگ، ستاره کنونی زیتگیست را در نظر بگیرید. طبق سایت تحلیلی SteamSpy، نسخه رایانه شخصی بین 10 تا 20 میلیون دارنده دارد، با میانگین کل زمان پخش 77 ساعت، که برای هر بازیکن 500 وات (مثلاً) مصرف می کند. این بدان معناست که بازی در شش هفته اول فروش خود بین 385 گیگاوات ساعت تا 770 گیگاوات ساعت برق مصرف کرده است. فقط در نسخه رایانه شخصی: همچنین برای ایکس باکس و پلی استیشن نیز عرضه شده است. برای مقایسه، در همان دوره، Hornsea One، بزرگترین مزرعه بادی فراساحلی در جهان، می تواند 1200 گیگاوات ساعت برق تولید کند – اگر باد در تمام مدت درست می وزد.

توسعه‌دهندگان چه تصمیم‌هایی می‌توانستند برای کاهش مصرف انرژی اتخاذ کنند؟ آیا می‌توانستند نرخ فریم بازی را قفل کنند یا وضوح‌های بازی را محدود کنند؟ آیا آنها حتی می توانستند کل سبک بصری بازی را تغییر دهند؟ چنین تغییراتی ممکن است شدید به نظر برسد، اما حتی یک تغییر کوچک که قدرت بازی را تنها یک درصد کاهش دهد، تقریباً به طور قطع بر هر گونه صرفه‌جویی متعارفی که استودیو می‌تواند انجام دهد، اگر تمام پروازهای کارکنان را لغو کند و به انرژی کاملاً تجدیدپذیر تبدیل شود، بیشتر خواهد بود. برای گرمایش دفتر خود، و بازی های خود را در جعبه های مقوایی ارسال می کرد.

مزایای بیشتری نسبت به مزایای مستقیم نیز وجود خواهد داشت. تعلیق بازی‌هایی که از نظر محاسباتی فشرده‌تر هستند، باعث افزایش طول عمر سخت‌افزار بازی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای تعبیه‌شده در هر کنسول و کارت گرافیک فروخته‌شده می‌شود. هزینه‌های توسعه را برای همه کاهش می‌دهد و هزاران نفر را که زندگی حرفه‌ای خود را با شبیه‌سازی کامل بیضه‌های اسب و مدل‌سازی سنگ‌ها و درختان سپری می‌کنند، آزاد می‌کند. و در نهایت باعث می‌شود که طرفداران بیت‌کوین به هر مقاله‌ای که درباره ماهیت انرژی‌بر سرگرمی‌شان می‌نویسم با این جمله که «بازی‌های ویدیویی چطور؟» می‌نویسم، پاسخ ندهند. آیا به من کمک می کنید تا در بحث های اینترنتی برنده شوم؟ بهتر از این نمیشه

اگر می خواهید نسخه کامل خبرنامه را بخوانید، لطفا مشترک شوید تا هر چهارشنبه TechScape را در صندوق ورودی خود دریافت کنید.

برای روزنامه نگاری انحصاری بیشتر در مورد بحران آب و هوا، در Down to Earth، خبرنامه هفتگی محیط زیست آبان نیوز ثبت نام کنید. و برای گزارش بیشتر در مورد بازی های ویدیویی، در Pushing Buttons، خبرنامه هفتگی Keza MacDonald ثبت نام کنید.