سنگاپور با افزایش «احساس بی‌عدالتی» عقیده خود را علیه مجازات اعدام تشدید می‌کند | سنگاپور

این خبر تنها در چند جمله سرد ارائه شد. درخواست عفو برای ناگانتران دارمالینگام، مرد محکوم به اعدام که پرونده اش اعتراض جهانی را برانگیخته است، شکست خورد.

منشی خصوصی رئیس‌جمهور سنگاپور در نامه‌ای به خانواده ناگانتران نوشت: «لطفاً مطلع باشید که موضع… بدون تغییر باقی می‌ماند.»

بستگان و حامیان ناگانتران به طور خستگی ناپذیری برای حفظ جان او تلاش کرده اند. او در سال 2009 در سن 21 سالگی به دلیل تلاش برای قاچاق مقدار کمی هروئین – حدود سه قاشق غذاخوری – به سنگاپور دستگیر شد و از آن زمان بیش از یک دهه را در محکومیت اعدام سپری کرده است. وکیل او استدلال کرده است که او دارای ضریب هوشی 69 است، سطحی که نشان دهنده ناتوانی یادگیری است و باید تحت قوانین بین المللی از اعدام محافظت شود. ناگانتران گفته است که او را مجبور به حمل مواد مخدر کرده اند.

پرونده ناگانتران گروه‌های حقوق بشری را وحشتناک کرده است و اعتراض صداهای سراسر جهان را برانگیخته است – از تاجر میلیاردر ریچارد برانسون، منتقد مجازات اعدام، تا نمایندگان اتحادیه اروپا و کارشناسان سازمان ملل. در داخل کشور، برخی از سنگاپورهای جوان را وادار کرد تا سیستمی را زیر سوال ببرند که دولت مدت‌ها مدعی است که شهر را به «یکی از امن‌ترین مکان‌های جهان» تبدیل می‌کند.

“مجازات اعدام فقط برای تعداد بسیار محدودی از جرایم قابل اعمال است که شامل جدی ترین اشکال آسیب به قربانیان و جامعه است، مانند قتل عمدی و قاچاق مقادیر قابل توجهی مواد مخدر. دولت می‌گوید: ما تدابیر قضایی بسیاری را در مورد استفاده از آن اعمال کرده‌ایم.

دولت سنگاپور تعداد افراد محکوم به اعدام را فاش نمی کند. از سال 2019، به هشت زندانی محکوم به اعدام اخطار اعدام داده شده است که آنها را در معرض خطر قریب الوقوع حلق آویز قرار می دهد. یکی از این افراد ماه گذشته به دار آویخته شد.

“احساس بی عدالتی”

موارد مجازات اعدام به ندرت با جزئیات در رسانه های سنگاپور به شدت کنترل شده گزارش می شود، اما داستان ناگانتران به طور گسترده در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده است. آیزاک چیو، یک دانشجوی 22 ساله دانشگاه، گفت که خیلی به مجازات اعدام فکر نکرده بود، تا اینکه با پرونده ناگانتران در اینستاگرام آشنا شد. او می‌گوید: «خواندن تمام جزئیات واقعاً این احساس بی‌عدالتی را در من ایجاد کرد. “این فقط به من احساس داد – این می توانست دوست من یا من در شرایط متفاوتی باشد.” چیو می گوید که ناگانتران فقط یک مرد جوان بود که در زمان اشتباه در مکان اشتباه قرار گرفته بود. او شروع به خواندن در مورد دیگران در محکومیت اعدام کرد، و تحت تأثیر داستان افرادی قرار گرفت که صرفاً به دلیل قرار گرفتن در میان جمعیت اشتباه یا مرتکب اشتباه به مرگ محکوم شده بودند.

مشخصات برخی از زندانیان محکوم به اعدام که به صورت آنلاین توسط مبارزان به اشتراک گذاشته شده است نشان می دهد که آنها جنایتکاران بزرگی نیستند، بلکه مردانی از جوامع به حاشیه رانده شده اند که با فقر مواجه شده اند یا با اعتیاد دست و پنجه نرم کرده اند.

جولووان وام، یک فعال حقوق بشر، می گوید: «رسانه های اجتماعی به ما این امکان را داده است که صدای زندانیان محکوم به اعدام و خانواده هایشان را متمرکز کنیم.

در اعتراضی نادر در این ماه، بیش از 400 نفر در گوشه سخنرانان در پارک هنگ لیم، تنها جایی که تظاهرات در سنگاپور مجاز است، شرکت کردند تا خواستار توقف اعدام شوند.

کرستن هان، روزنامه‌نگار و فعالی که یک دهه را در مبارزات انتخاباتی علیه مجازات اعدام گذرانده است، معتقد است که این احتمالاً بیشترین میزان مشارکت در چنین تظاهراتی بوده است. پیام نیز متفاوت بود.

هان گفت: «قبلاً ممکن بود روی بسیاری از رویدادهای مجازات اعدام دیگر تمرکز شده باشد – به این فرد فرصت دهید. اما معترضان اکنون کل سیستم را نقد می کردند. او افزود که آنها فقط برای یک نفر ابراز تاسف نمی کردند. آنها خواستار لغو مجازات اعدام بودند. بیشتر شرکت کنندگان جوان سنگاپوری بودند.

آریل یین یی یاپ، محقق دکترا و دستیار آموزشی در دانشگاه موناش، گفت که مقامات سنگاپور، علیرغم تغییر جهانی به سمت لغو حکم اعدام، هیچ تمایلی برای حرکت به سمت لغو حکم اعدام نشان نداده اند.

“تحقیق من نشان دهنده الگوی طولانی توجیه و مشروعیت دولت، هم برای جامعه بین المللی و هم برای مخاطبان داخلی است. [of] اجرای مستمر مجازات اعدام،” او گفت. او می‌افزاید که دولت استدلال می‌کند که مجازات اعدام مؤثرترین عامل بازدارنده در برابر جرم است – ایده‌ای که توسط تحقیقات جرم‌شناسی رد شده است.

حمایت عمومی

تحقیقات نشان می دهد که مجازات اعدام توسط اکثریت قریب به اتفاق سنگاپوری ها حمایت می شود – اما این یک دیدگاه بی قید و شرط یا قویاً مورد تایید نیست. یک مطالعه توسط دانشگاه ملی سنگاپور نشان داد که از هر 10 سنگاپور، هفت نفر گفتند که به طور کلی با مجازات اعدام موافق هستند، اما زمانی که سناریوهای مختلفی از مردم ارائه شد و از افراد خواسته شد انتخاب کنند که آیا محکوم باید اعدام شود یا خیر، این حمایت کاهش یافت. حمایت همچنین به شدت به این فرض بستگی داشت که یک بازدارنده مؤثرتر از سایر اشکال مجازات است و هیچ خطایی در هنگام اجرای چنین احکامی رخ نداده است.

هان گفت: تحقیقات نشان می دهد که هر چه مردم اطلاعات بیشتری در مورد مجازات اعدام داشته باشند، حمایت آنها بیشتر متزلزل می شود. “این بخشی از چالش است. چگونه می‌توانیم این جزئیات را به آنها بدهیم، در حالی که نمی‌توانند وارد رسانه‌های اصلی شوند؟»

هان امیدوار است نگرش ها با گذشت زمان تغییر کند. اما او می افزاید که به کنار افکار عمومی، دولت ها همچنان باید متعهد شوند که مجازات اعدام را لغو کنند. «مسائل حقوق بشری نباید در معرض هر چه اکثریت رأی دهند قرار گیرد».

برای Nagaenthran، دیگر مراحل رویه ای باقی نمانده است. آخرین درخواست تجدیدنظر او در ماه گذشته توسط دادگاه عالی سنگاپور به عنوان بی اساس رد شد. بخشش، که اکنون رد شد، تنها گزینه باقی مانده بود.